Προσφυγή της 9ης Σεπτεμβρίου 2011 - Γαλλία κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-479/11)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Γαλλική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: E. Belliard, G. de Bergues, B. Beaupère-Manokha και J. Gstalter)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση στο σύνολό της·

να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Με την προσφυγή της, η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο να ακυρώσει της απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής C(2011) 4483 τελικό, της 29ης Ιουνίου 2011, σχετικά με την κρατική ενίσχυση C 35/2008 που χορήγησε η Γαλλία στο δημόσιο οργανισμό βιομηχανικού και εμπορικού χαρακτήρα "Institut Français du Pétrole".

Προς στήριξη της προσφυγής η προσφεύγουσα προβάλλει τρεις λόγους.

Ο πρώτος λόγος αντλείται από πλάνη περί το δίκαιο καθότι η Επιτροπή δεν απέδειξε επαρκώς κατά νόμον την ύπαρξη κρατικής ενισχύσεως. Συγκεκριμένα, η προσφεύγουσα εκτιμά ότι, καταλήγοντας στο συμπέρασμα περί υπάρξεως κρατικής ενισχύσεως, η Επιτροπή δεν τήρησε τους κανόνες που διέπουν τα της αποδείξεως σε θέματα κρατικών ενισχύσεων τόσο ως προς το βάρος αποδείξεως, όσο και ως προς το επίπεδο αποδείξεως.

Ο διακρινόμενος σε τέσσερα σκέλη δεύτερος λόγος αντλείται από πραγματική και νομική πλάνη, καθόσον η Επιτροπή έκρινε ότι υπάρχει σιωπηρή και απεριόριστη εγγύηση υπέρ του Institut Français du Pétrole. Η προσφεύγουσα προβάλλει ότι:

από το γαλλικό δίκαιο δεν συνάγεται η ύπαρξη αρχής περί κρατικής εγγυήσεως των οφειλών του Institut Français du Pétrole·

η μη εφαρμογή στο Institut Français du Pétrole των διαδικασιών του κοινού δικαίου περί εξυγιάνσεως και πτωχεύσεως δεν συνεπάγεται ότι οι πιστωτές ενός τέτοιου οργανισμού βρίσκονται σε πλεονεκτικότερη θέση από τους πιστωτές επιχειρήσεως υπαγόμενης στο εμπορικό δίκαιο·

οι μηχανισμοί βάσει των οποίων τίθεται υπό αμφισβήτηση η ευθύνη του κράτους δεν μπορούν να εξομοιωθούν με έναν μηχανισμό απεριόριστης εγγυήσεως και

η ενδεχόμενη διατήρηση ορισμένων απαιτήσεων που συνδέονται με τις υποχρεώσεις του Institut Français du Pétrole για την παροχή υπηρεσιών κοινής ωφέλειας δεν έχει σχέση με το καθεστώς του οργανισμού.

Ο διακρινόμενος σε δύο σκέλη τρίτος λόγος αντλείται από εσφαλμένη εκτίμηση της έννοιας του πλεονεκτήματος κατά την έννοια του άρθρου 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ, καθόσον:

η Επιτροπή έκρινε εσφαλμένως ότι η ύπαρξη εγγυήσεως, ακόμα και αν θεωρηθεί αποδεδειγμένη, δημιουργεί πλεονέκτημα υπέρ του Institut Français du Pétrole και

επικουρικώς, η Επιτροπή εκτίμησε εσφαλμένως την έννοια του πλεονεκτήματος καθόσον έκρινε ότι το υποτιθέμενο πλεονέκτημα που έχει το Institut Français du Pétrole λόγω της καταστατικής του εγγυήσεως μεταβιβάσθηκε στις ιδιωτικού δικαίου θυγατρικές του Axens και Prosernat.

____________