Skarga wniesiona w dniu 30 lipca 2010 r. - Clasado przeciwko Komisji

(Sprawa T-322/10)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Clasado Ltd. (Milton Keynes, Zjednoczone Królestwo) (przedstawiciele: G.C. Facenna, Barrister, M.E. Guinness i M.C. Hann, Solicitors)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania strony skarżącej

stwierdzenie nieważności tych części rozporządzeń Komisji (UE) nr 382/2010¹ oraz nr 384/2010² z dnia 5 maja 2010 r., które dotyczą złożonych przez stronę skarżącą wniosków o udzielenie zezwolenia na stosowanie oświadczenia zdrowotnego w odniesieniu BimunoBT (BGOS) Prebiotic;

obciążenie strony pozwanej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Strona skarżąca żąda na podstawie art. 263 TFEU stwierdzenia nieważności tych części rozporządzeń Komisji nr 382/2010 oraz nr 384/2010 z dnia 5 maja 2010 r., w których przewidziano, że złożone przez stronę skarżącą wnioski o udzielenie zezwolenia na stosowanie oświadczenia zdrowotnego w odniesieniu do BimunoBT (BGOS) Prebiotic ( prebiotyku będącego suplementem diety, wzmacniającym system odpornościowy i właściwe funkcjonowanie układu pokarmowego organizmów ludzkich oraz zmniejszającym ryzyko wystąpienia biegunki podróżników, nie spełniają wymogów rozporządzenia (WE) nr 1924/2006³, w związku z czym nie powinny zostać uwzględnione.

W uzasadnieniu skargi strona skarżąca podnosi następujące zarzuty:

Po pierwsze, Komisja naruszyła istotne wymogi proceduralne przyjmując sporne rozporządzenia, w szczególności w zakresie procedury zgłaszania uwag przez wnioskodawcę i członków społeczeństwa, na podstawie art. 16 ust. 6 oraz art. 17 rozporządzenia nr 1924/2006.

Po drugie postępując w ten sposób, Komisja naruszyła art. 38 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 178/2002⁴, którego celem jest zapewnienie, aby Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności wykonywał swoje działania zachowując wysoki stopień przejrzystości.

Ponadto stwierdzając, że dodatkowe uwagi Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności z dnia 4 grudnia 2009 r. na temat wniosku strony skarżącej, nie stanowiły opinii, o której mowa w art. 16 rozporządzenia nr 1924/2006, ani jej części, sporne rozporządzenia zostały przyjęte z naruszeniem prawa.

Co więcej, rozporządzenia Komisji, których stwierdzenia nieważności żąda strona skarżąca, zostały przyjęte z naruszeniem prawa Clasado do osobistego przedstawienia sprawy, zgodnie art. 41 Karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej⁵ oraz jej uzasadnionych oczekiwań.

Wreszcie Komisja naruszyła zasadę dobrej administracji ( jedną z podstawowych zasad prawa, wspólną wszystkim tradycjom konstytucyjnym państw członkowskich, a w szczególności ciążący na niej, jako instytucji decyzyjnej, na mocy art. 17 rozporządzenia (WE) nr 1924/2006 ( obowiązek przeprowadzenia starannego i niezależnego badania wszystkich przedłożonych jej materiałów.

____________

¹ - Rozporządzenie Komisji (UE) nr 382/2010 z dnia 5 maja 2010 r. w sprawie odmowy wydania zezwoleń na niektóre oświadczenia zdrowotne dotyczące żywności, inne niż odnoszące się do zmniejszenia ryzyka choroby oraz rozwoju i zdrowia dzieci (DZ.U. 2010 L 113. s. 1)

² - Rozporządzenie Komisji (UE) nr 384/2010 z dnia 5 maja 2010 r. w sprawie udzielania i odmowy udzielenia zezwoleń na niektóre oświadczenia zdrowotne dotyczące żywności i odnoszące się do zmniejszenia ryzyka choroby oraz do rozwoju i zdrowia dzieci (DZ.U. 2010 L 113. s. 6)

³ - Rozporządzenie (WE) nr 1924/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie oświadczeń żywieniowych i zdrowotnych dotyczących żywności (Dz.U. 2006 L 404, s. 9)

⁴ - Rozporządzenie (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiające ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołujące Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiające procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (Dz.U. 2002 L 31, s.1)

⁵ - Karta Praw Podstawowych Unii Europejskiej (Dz.U. 2010 C 83, s. 389).