Προσφυγή της 20ής Μαρτίου 2014 – Georgsmarienhütte κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-176/14)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Georgsmarienhütte GmbH (Georgsmarienhütte, Γερμανία) (εκπρόσωποι: H. Höfler, C. Kahle και V. Winkler, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

να ακυρώσει την απόφαση της καθής στην υπόθεση Κρατική Ενίσχυση SA.33995 (2013/C) – Γερμανία, στήριξη για την ηλεκτροπαραγωγή από ανανεώσιμες πηγές και μειωμένη επιβάρυνση EEG για τους μεγαλύτερους καταναλωτές ενέργειας, για την έναρξη της τυπικής διαδικασίας του άρθρου 108, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ που κοινοποιήθηκε με την πρόσκληση για υποβολή παρατηρήσεων (ΕΕ 2014, C 37, σ. 73)·

να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής, η προσφεύγουσα υποστηρίζει κατ’ ουσίαν τα εξής:

Παράβαση ουσιώδους τύπου

Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ως προς το σημείο αυτό ότι η καθής δεν αιτιολόγησε επαρκώς, σύμφωνα με το άρθρο 296, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ, την απόφασή της να κινήσει τυπική διαδικασία ελέγχου σύμφωνα με το άρθρο 108, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ. Η περί ενάρξεως της διαδικασίας απόφαση δεν περιέχει ειδική ουσιαστική εκτίμηση, βασιζόμενη σε πραγματικά και νομικά κριτήρια, όσον αφορά την ύπαρξη όλων των στοιχείων κατά την έννοια του άρθρου 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ.

Παράβαση των Συνθηκών

Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ως προς το σημείο αυτό ότι η απόφαση της Επιτροπής περί ενάρξεως της διαδικασίας αντιβαίνει προς το άρθρο 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ. Αναφέρει στο πλαίσιο αυτό ότι το Δικαστήριο έχει ήδη αποφανθεί με την απόφασή του της 13ης Μαρτίου 2001, C-379/98, PreussenElektra (Συλλογή 2001, σ. I-2099) ότι ο νόμος για την προτεραιότητα των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας (στο εξής: EEG) δεν χορηγεί ενισχύσεις. Ο EEG ουσιαστικά εξακολουθεί να ισχύει αμετάβλητος. Ειδικότερα, έμειναν αμετάβλητες οι ουσιώδεις για την κατά το περί ενισχύσεων δίκαιο εκτίμηση πτυχές. Το ίδιο ισχύει για την απόφαση της καθής της 22ας Μαΐου 2002 (ΕΕ C 164, σ. 5), με την οποία η καθής διαπίστωσε ότι ο EEG δεν αποτελεί κρατική ενίσχυση.Επιπλέον, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι ο περιορισμός της επιβαρύνσεως EEG δεν πληροί τις κατά το περί ενισχύσεων δίκαιο προϋποθέσεις του άρθρου 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ. Συναφώς αναφέρει ειδικότερα ότι ο περιορισμός της επιβαρύνσεως EEG δεν αποτελεί ευνοϊκή μεταχείριση που μια επιχείρηση δεν θα ελάμβανε υπό κανονικές συνθήκες αγοράς, ότι δεν έχει επιλεκτικό χαρακτήρα, ότι δεν πρόκειται για ενίσχυση που χορηγείται από τα κράτη ή με κρατικούς πόρους και ότι δεν έχει ως αποτέλεσμα ούτε τη νόθευση του ανταγωνισμού ούτε ενδεχόμενη ζημία των μεταξύ των κρατών μελών συναλλαγών. Συμβατότητα με την κοινή αγοράΑν το Γενικό Δικαστήριο κρίνει ότι υφίσταται κρατική ενίσχυση, τότε, κατά την άποψη της προσφεύγουσας, αυτή θα συμβιβάζεται με την κοινή αγορά σύμφωνα με το άρθρο 107, παράγραφος 3, στοιχεία β΄ και γ΄, ΣΛΕΕ.