Skarga wniesiona w dniu 23 października 2009 r. - Purvis przeciwko Parlamentowi

(Sprawa T-439/09)

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: John Robert Purvis (Saint-Andrews, Zjednoczone Królestwo) (przedstawiciele: adwokaci S. Orlandi, A. Coolen, J.-N. Louis i É. Marchal)

Strona pozwana: Parlament Europejski

Żądania strony skarżącej

stwierdzenie nieważności decyzji przyjętych przez Prezydium Parlamentu w dniu 9 marca 2009 r. i w dniu 1 kwietnia 2009 r., które są niezgodne z prawem w zakresie w jakim wprowadzają zmiany w systemie uzupełniających świadczeń emerytalnych i uchylają możliwość szczególnych sposobów zapłaty uzupełniających świadczeń emerytalnych posłom lub byłym posłom Parlamentu Europejskiego, którzy dobrowolnie przystąpili do tego uzupełniającego systemu świadczeń emerytalnych;

stwierdzenie nieważności decyzji Parlamentu z dnia 7 sierpnia 2009 r. odmawiającej zapłaty skarżącemu emerytury w formie pieniężnej w części odpowiadającej jej 25%;

obciążenie Parlamentu kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Skarga skierowana jest przeciwko decyzji Parlamentu z dnia 7 sierpnia 2009 r. wydanej w ramach wykonania przepisów dotyczących uzupełniającego systemu świadczeń emerytalnych (dobrowolnego), o którym mowa w załączniku VIII przepisów dotyczących zwrotu kosztów i diet posłów Parlamentu Europejskiego, ze zmianami wprowadzonymi decyzją Parlamentu z dnia 9 marca 2009 r., ponieważ w decyzji tej oddalono wniosek skarżącego o przekazywanie mu uzupełniającego świadczenia emerytalnego częściowo w formie pieniężnej (25%) i częściowo w formie renty poczynając od sierpnia 2009 r.

W celu merytorycznego uzasadnienia skargi skarżący podnosi cztery zarzuty:

naruszenie praw nabytych przez niego i zasady uzasadnionych oczekiwań;

naruszenie ogólnych zasad równego traktowania i proporcjonalności;

naruszenie art. 29 przepisów dotyczących zwrotu kosztów i diet posłów Parlamentu Europejskiego, który stanowi, że kwestorzy i sekretarz generalny czuwają nad wykładnią i ścisłym stosowaniem tych przepisów;

naruszenie dobrej wiary przy wykonywaniu umowy i nieważności klauzuli dotyczących warunków całkowicie zależnych od woli jednej ze stron.

____________