Skarga wniesiona w dniu 17 kwietnia 2007 r. - Siemens Transmission & Distribution i Nuova Magrini Galileo przeciwko Komisji

(Sprawa T-124/07)

Język postępowania: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: Siemens Transmission & Distribution SA (Grenoble, Francja) i Nuova Magrini Galileo SpA (Bergamo, Włochy) (przedstawiciele: H. Wollmann i F. Urlesberger, Rechtsanwälte)

Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich

Żądania strony skarżącej

stwierdzenie nieważności art. 1 zaskarżonej decyzji w zakresie, w jakim stwierdza się w nim, że skarżące naruszyły art. 81 WE i art. 53 porozumienia o EOG w okresie od 15 kwietnia 1988 r. do 13 grudnia 2000 r., od 1 kwietnia 2002 r. do 9 października 2002 r. oraz od 21 stycznia 2004 r. do 11 maja 2004 r.;

stwierdzenie nieważności art. 2 tej decyzji w zakresie dotyczącym skarżących;

ewentualnie, obniżenie grzywien nałożonych na skarżące w art. 2 ust. 1 tej decyzji do wysokości nieprzekraczającej 2 750 000 EUR w odniesieniu do pierwszej z nich oraz 1 100 000 EUR w odniesieniu do drugiej ze skarżących;

obciążenie pozwanej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Skarżące kwestionują decyzję Komisji C(2006) 6762 wersja ostateczna z dnia 24 stycznia 2007 r. w sprawie COMP/F/38.899 - Rozdzielnice z izolacją gazową. W zaskarżonej decyzji na skarżące oraz inne przedsiębiorstwa zostały nałożone grzywny z tytułu naruszenia art. 81 WE i art. 53 porozumienia o EOG. Zdaniem Komisji, skarżące brały udział w serii porozumień i uzgodnionych praktyk w sektorze rozdzielnic z izolacją gazową.

Po pierwsze skarżące opierają swoją skargę na naruszeniu art. 81 ust. 1 WE, art. 23 ust. 2 i 3 rozporządzenia (WE) nr 1/2003 ¹ oraz art. 25 tego rozporządzenia. W związku z tym podnoszą one, że nałożona na nie grzywna przekracza 10% ich obrotu osiągniętego w ostatnim roku obrotowym przed wydaniem zaskarżonej decyzji. Ponadto skarżące stwierdzają, że przy ustalaniu grzywny Komisja nie uwzględniła indywidualnych okoliczności, w jakich się znajdowały. Skarżące stwierdzają jeszcze, że ustalenie przedsiębiorstw, wraz z którymi ponoszą one odpowiedzialność i kwoty grzywien nałożone na każdego z dłużników są niezrozumiałe i niewłaściwe. Zdaniem skarżących, Komisja przyjęła zbyt długi czas trwania zarzucanego naruszenia i nie uwzględniła okoliczności, że w znacznym zakresie naruszenie się już przedawniło. Wreszcie, w związku z pierwszym zarzutem prawnym skarżące podnoszą, że Komisja uznała bez przekonującego dowodu, że do dnia 13 grudnia 2000 r. celem lub skutkiem zarzucanego naruszenia było ograniczenie konkurencji w obrębie Wspólnoty.

Po drugie skarżące podnoszą, że Komisja dopuściła się naruszenia istotnych wymogów proceduralnych. W związku z tym wskazują one na naruszenie prawa do przedstawienia stanowiska.

____________

¹ - Rozporządzenie Rady (WE) nr 1/2003 z dnia 16 grudnia 2002 r. w sprawie wprowadzenia w życie reguł konkurencji ustanowionych w art. 81 i 82 traktatu (Dz.U. 2003, L 1, str. 1).