ΔΙΑΤΑΞΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ
ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ
(δεύτερο τμήμα)

της 3ης Μαΐου 2012

Υπόθεση F‑44/05 RENV

Guido Strack

κατά

Ευρωπαϊκής Επιτροπής

«Υπαλληλική υπόθεση — Αίτημα αποζημιώσεως λόγω υπερβολικής διάρκειας της ένδικης διαδικασίας — Αναρμοδιότητα του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης — Παραπομπή στο Γενικό Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης»

Αντικείμενο:      Προσφυγή‑αγωγή ασκηθείσα δυνάμει των άρθρων 236 ΕΚ και 152 ΕΑ, με την οποία ο G. Strack ζητεί, κατ’ ουσίαν, αφενός, την ακύρωση της αποφάσεως με την οποία απορρίφθηκε η υποψηφιότητά του στη θέση προϊσταμένου της μονάδας «Προσκλήσεις για την υποβολή προσφορών και συμβάσεις» της Υπηρεσίας Επισήμων Εκδόσεων των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων και της αποφάσεως με την οποία διορίσθηκε ο M. A. στην εν λόγω θέση και, αφετέρου, την επιδίκαση χρηματικής ικανοποιήσεως λόγω της ηθικής βλάβης που ισχυρίζεται ότι υπέστη.

Απόφαση: Το αίτημα αποζημιώσεως λόγω υπερβολικής διάρκειας της ένδικης διαδικασίας που ο υπέβαλε προσφεύγων‑ενάγων με τα σημεία 78 έως 85 του υπομνήματος γραπτών παρατηρήσεων που κατέθεσε την 21η Φεβρουαρίου 2011 και με το σημείο A.4 των αιτημάτων του εν λόγω υπομνήματος παραπέμπεται στο Γενικό Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης επιφυλάσσεται ως προς τα σχετικά με το συγκεκριμένο αίτημα δικαστικά έξοδα.

Περίληψη

1.      Υπάλληλοι — Προσφυγή — Αγωγή αποζημιώσεως — Πλαίσιο στο οποίο ανακύπτει η διαφορά — Νομική βάση

(Άρθρο 270 ΣΛΕΕ)

2.      Διαδικασία — Κατανομή αρμοδιοτήτων μεταξύ των διαφόρων δικαιοδοτικών οργάνων της Ένωσης — Αίτημα αποζημιώσεως λόγω υπερβολικής διάρκειας της ένδικης διαδικασίας — Αναρμοδιότητα του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης — Παραπομπή στο Γενικό Δικαστήριο

(Άρθρο 256 § 1, εδ. 1, ΣΛΕΕ· Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, άρθρο 47· Οργανισμός του Δικαστηρίου, άρθρο 51, εδ. 1· Κανονισμός Διαδικασίας του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης, άρθρο 73)

1.      Διαφορά μεταξύ υπαλλήλου και του θεσμικού οργάνου στο οποίο υπηρετεί ή υπηρετούσε, με αντικείμενο την αποκατάσταση ζημίας, εμπίπτει στο πλαίσιο του άρθρου 270 ΣΛΕΕ μόνον εφόσον η ζημία οφείλεται σε σχέση απασχολήσεως που συνδέει ή συνέδεε τον ενδιαφερόμενο με θεσμικό όργανο.

(βλ. σκέψη 8)

Παραπομπή:

ΔΔΔΕΕ: 12 Μαΐου 2011, F‑50/09, Missir Mamachi di Lusignano κατά Επιτροπής, σκέψη 116 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία, που αποτελεί το αντικείμενο αιτήσεως αναιρέσεως εκκρεμούσας ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου, υπόθεση T‑401/11 P

2.      Το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης είναι προδήλως αναρμόδιο να αποφανθεί επί αιτήματος αποζημιώσεως προβληθέντος από πρώην υπάλληλο λόγω υπερβολικής διάρκειας της διαδικασίας, εφόσον το αίτημα αυτό αφορά ένδικη διαδικασία, τούτο δε υπό την επιφύλαξη τυχόν άλλων αποζημιωτικών αιτημάτων. Ειδικότερα, η προβαλλόμενη ζημία δεν οφείλεται σε σχέση απασχολήσεως η οποία συνδέει τον αιτούντα με το θεσμικό του όργανο, αλλά στην καθυστέρηση εκδόσεως αποφάσεως η οποία προβάλλεται ως καταλογιστέα στα δικαιοδοτικά όργανα της Ένωσης και συνιστά προσβολή του δικαιώματος του αιτούντος σε αποτελεσματική δικαστική προστασία.

Συναφώς, κατά το άρθρο 73 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης, προσφυγές που εμπίπτουν στην αρμοδιότητα του Δικαστηρίου και του Γενικού Δικαστηρίου πρέπει να παραπέμπονται σ’ αυτά όταν δικόγραφο εισαγωγικό μιας διαδικασίας περιέχει σύνολο αιτημάτων, δεδομένου ότι κάθε αυτοτελές ουσιαστικό αίτημα μπορεί να αντιμετωπίζεται ως προσφυγή κατά την έννοια του εν λόγω άρθρου 73. Εξάλλου, από το άρθρο 256, παράγραφος 1, πρώτο εδάφιο, ΣΛΕΕ και από το άρθρο 51, πρώτο εδάφιο, του Οργανισμού του Δικαστηρίου προκύπτει ότι το Γενικό Δικαστήριο είναι αρμόδιο να επιλαμβάνεται πρωτοδίκως αγωγών αποζημιώσεως ασκουμένων από ιδιώτες, όταν οι αγωγές αυτές δεν πηγάζουν από σχέση απασχολήσεως η οποία συνδέει ή συνέδεε τον ενδιαφερόμενο με θεσμικό όργανο.

(βλ. σκέψεις 9 και 10)