Language of document :

Skarga wniesiona w dniu 8 grudnia 2022 r. – Canel Ferreiro/Rada

(Sprawa T-766/22)

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: Maria Canel Ferreiro (Overijse, Belgia) (przedstawiciel: adwokat N. Maes)

Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

uwzględnienie skargi

uznanie skargi za dopuszczalną i zasadną;

stwierdzenie nieważności decyzji organu powołującego Rady Unii Europejskiej z dnia 25 listopada 2021 r. o nałożeniu na skarżącą kary dyscyplinarnej w postaci nagany;

stwierdzenie nieważności decyzji organu powołującego Rady Unii Europejskiej z dnia 1 września 2022 r. o oddaleniu zażalenia nr 2022_009, które skarżąca wniosła na podstawie art. 90 ust. 2 regulaminu pracowniczego;

stwierdzenie nieważności dochodzenia administracyjnego EN-2101 oraz sprawozdania z dochodzenia z dnia 28 maja 2021 r. sporządzonego przez wydział Doradców prawnych Działu Administracji Dyrekcji Generalnej ds. Rozwoju Organizacyjnego i Usług – Dyrekcji ds. Zasobów Ludzkich Sekretariatu Generalnego Rady Unii Europejskiej dotyczącego skarżącej;

obciążenie strony pozwanej kosztami poniesionymi przez skarżącą w ramach niniejszego postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi cztery zarzuty.

Zarzut pierwszy dotyczący niezgodności z prawem dochodzenia administracyjnego. Zdaniem skarżącej śledczy przekroczyli zakres rzeczowy i czasowy mandatu udzielonego im przez organ powołujący.

Zarzut drugi dotyczący niezgodności z prawem decyzji o oddaleniu skargi. Skarżąca podnosi w tym względzie, że doszło do naruszenia zasady dobrej administracji, zawartej w art. 41 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej, oraz że skarżąca została pozbawione prawa do bezstronnego rozpatrzenia jej sprawy.

Zarzut trzeci dotyczący naruszenia prawa do obrony. Skarżąca podnosi, że nie postawiono jej konkretnego zarzutu w zakresie zarzucanych jej okoliczności.

Zarzut czwarty dotyczący braku dowodów. Zdaniem skarżącej naruszenia art. 12 i 21 regulaminu pracowniczego urzędników Unii Europejskiej nie zostały udowodnione w sposób wymagany przez prawo, wobec czego nie mogą one stanowić podstawy ukarania skarżącej karą dyscyplinarną w postaci nagany.

____________