Προσφυγή της 19ης Απριλίου 2006 - Usha Martin Ltd (Καλκούτα, Ινδία) κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ενώσεως και Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων
(υπόθεση T-119/06)
γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Usha Martin Ltd (Καλκούτα, Ινδία) (εκπρόσωποι: Κ. Αδαμαντόπουλος, δικηγόρος, και J. Branton, Solicitor)
Καθών: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ενώσεως και Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων
Αιτήματα της προσφεύγουσας
Να ακυρωθεί, κατ' εφαρμογή του άρθρου 230 EK, η απόφαση της Επιτροπής, της 22ας Δεκεμβρίου 2005, για την τροποποίηση της αποφάσεως 1999/572/ΕΚ της Επιτροπής, για την αποδοχή αναλήψεων υποχρεώσεων που προτάθηκαν στο πλαίσιο των διαδικασιών αντιντάμπινγκ σχετικά με τις εισαγωγές συρματόσχοινων και καλωδίων από χάλυβα καταγωγής, μεταξύ άλλων, Ινδίας, η οποία δημοσιεύθηκε στις 26 Ιανουαρίου 2006 στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ενώσεως L 22, σ. 54 (προσβαλλόμενη απόφαση), στο μέτρο που αφορά την προσφεύγουσα και αναιρεί την αποδοχή προηγούμενων δεσμεύσεων σχετικών με τις ελάχιστες τιμές,
να ακυρωθεί, κατ' εφαρμογή του άρθρου 230 ΕΚ, ο κανονισμός (ΕΚ) 121/2006 του Συμβουλίου, της 23ης Ιανουαρίου 2006, για τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) 1858/2005, για την επιβολή οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ στις εισαγωγές συρματόσχοινων και καλωδίων από χάλυβα, καταγωγής, μεταξύ άλλων, Ινδίας, ο οποίος δημοσιεύθηκε στις 26 Ιανουαρίου 2006 στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ενώσεως L 22, σ. 1, στο μέτρο που αφορά την προσφεύγουσα και θέτει σε εφαρμογή την προσβαλλόμενη απόφαση περί αναιρέσεως της αποδοχής των προηγούμενων δεσμεύσεων της προσφεύγουσας ως προς τις τιμές,
να καταδικάσει το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ενώσεως και την Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων στα δικαστικά έξοδα.
Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα
Η προσφεύγουσα παράγει στην Ινδία συρματόσχοινα τα οποία εξάγει στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Με απόφαση της 13ης Αυγούστου 1999 1, η Επιτροπή αποδέχθηκε ορισμένες δεσμεύσεις ως προς τις ελάχιστες τιμές, που ανέλαβε άλλων η προσφεύγουσα, στο πλαίσιο διαδικασίας αντιντάμπινγκ σχετικής με τις εισαγωγές συρματόσχοινων καταγωγής, μεταξύ άλλων, Ινδίας.
Με την απόφαση 2006/38 2, η Επιτροπή ανακάλεσε την απόφαση περί αποδοχής των σχετικών με τις ελάχιστες τιμές δεσμεύσεων της προσφεύγουσας για τον λόγο ότι, όπως υποστηρίζει η προσφεύγουσα, αυτή παρέλειψε να προσκομίσει έκθεση επί των πωλήσεων που δεν καλύπτονταν από τη σχετική δέσμευση και δήλωσε τα συρματόσχοινα ως καταγωγής Ντουμπάι, ενώ, στην πραγματικότητα, επρόκειτο για προϊόντα ινδικής καταγωγής, λόγω της ανεπαρκούς περαιτέρω μεταποιήσεως στο Ντουμπάι της ινδικής πρώτης ύλης. Με τον κανονισμό (ΕΚ) 121/2006 του Συμβουλίου 3 τέθηκε σε εφαρμογή η απόφαση της Επιτροπής, με την οποία επιβλήθηκε οριστικός δασμός αντιτάμπινγκ
Όσον αφορά την παράλειψη προσκομίσεως εκθέσεως επί των πωλήσεων που δεν καλύπτονται από τη σχετική με τις ελάχιστες τιμές ανάληψη υποχρεώσεων, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι πρόκειται για ανθρώπινο σφάλμα και προβάλλει παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας, καθότι δεν υπήρξε σοβαρή παράβαση της δεσμεύσεως επί των τιμών, οπότε η σχετική κύρωση έπρεπε να συνίσταται σε απλή προειδοποίηση προς αποφυγή εκ νέου διαπράξεως του ιδίου σφάλματος στο μέλλον και όχι σε αναίρεση της αποδοχής της δεσμεύσεως επί των τιμών. Η προσφεύγουσα ισχυρίζεται, επιπλέον, ότι η κοινοτική βιομηχανία δεν υπέστη καμία σημαντική ζημία.
Αναφορικά με τη δηλωθείσα καταγωγή Ντουμπάι, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι τα κοινοτικά θεσμικά όργανα υπέπεσαν σε πλάνη περί το δίκαιο, κατά την εκτίμηση της καταγωγής του προϊόντος, καθότι η Επιτροπή κακώς χρησιμοποίησε το κριτήριο του αν υπήρξε μεταβολή της δασμολογικής κλάσεως του οικείου προϊόντος, ενώ η προσφεύγουσα εκτιμά ότι τα κριτήρια που έπρεπε να ληφθούν υπόψη είναι τα ακόλουθα:
i) Η τελευταία ουσιαστική μεταποίηση ή η τελευταία ουσιώδης πράξη,
ii) το αν η πράξη δικαιολογείται από οικονομικής απόψεως,
iii) το αν η πράξη εκτελείται σε επιχείρηση εξοπλισμένη για τον σκοπό αυτό, και
iv) το αν η πράξη καταλήγει στην παρασκευή νέου προϊόντος ή συνιστά σημαντική φάση της διαδικασίας παρασκευής.
Περαιτέρω, υπήρχαν λιγότερο αυστηρές κυρώσεις από την αναίρεση της αποδοχής της δεσμεύσεως επί των τιμών, όπως η επιβολή δασμών αντιντάμπινγκ από τις τελωνειακές αρχές των κρατών μελών ή η επιβολή ως προϋποθέσεως της παύσεως των εξαγωγών από το Ντουμπάι των σιδηροσχοίνων που παράγονται από συρματόσχοινα χάλυβα ινδικής καταγωγής.
Επομένως, οι λόγοι ακυρώσεως που προβάλλει η προσφεύγουσα συνίστανται σε πλάνη περί το δίκαιο, έλλειψη αιτιολογίας, κατάχρηση εξουσίας και παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας.
____________1 - Απόφαση 999/572/ΕΚ της Επιτροπής, της 3ης Αυγούστου 999, για την αποδοχή αναλήψεων υποχρεώσεων που προτάθηκαν στο πλαίσιο των διαδικασιών αντιντάμπινγκ σχετικά με τις εισαγωγές συρματόσχοινων και καλωδίων από χάλυβα καταγωγής Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας, Ουγγαρίας, Ινδίας, Δημοκρατίας της Κορέας, Μεξικού, Πολωνίας, Νότιας Αφρικής και Ουκρανίας (ΕΕ L 27, 999, σ. 63).2 - Απόφαση 006/38/ΕΚ της Επιτροπής, της ας Δεκεμβρίου 005, για την τροποποίηση της απόφασης 1999/57/ΕΚ για την αποδοχή των αναλήψεων υποχρεώσεων που προτάθηκαν σε σχέση με τις διαδικασίες αντιντάμπινγκ όσον αφορά τις εισαγωγές συρματόσχοινων και καλωδίων από χάλυβα καταγωγής, μεταξύ άλλων, Ινδίας (ΕΕ L του 006, σ. 54).3 - Κανονισμός (ΕΚ) 121/2006 του Συμβουλίου, της 2ης Ιανουαρίου 2006, για τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) 1858/2005, για την επιβολή οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ στις εισαγωγές συρματόσχοινων και καλωδίων από χάλυβα, καταγωγής, μεταξύ άλλων, Ινδίας (ΕΕ L 22 του 2006, σ. 1).