Sprawa T‑118/06
Zuffa, LLC
przeciwko
Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (OHIM)
Wspólnotowy znak towarowy – Zgłoszenie słownego wspólnotowego znaku towarowego ULTIMATE FIGHTING CHAMPIONSHIP – Bezwzględne podstawy odmowy rejestracji – Brak charakteru odróżniającego – Charakter opisowy – Obowiązek uzasadnienia – Artykuł 7 ust. 1 lit. b) i c) oraz art. 73 rozporządzenia (WE) nr 40/94
Streszczenie wyroku
1. Wspólnotowy znak towarowy – Definicja i uzyskanie wspólnotowego znaku towarowego – Bezwzględne podstawy odmowy rejestracji – Odrębne badanie różnych podstaw odmowy rejestracji
(rozporządzenie Rady nr 40/94, art. 7 ust. 1 lit. b), c))
2. Wspólnotowy znak towarowy – Definicja i uzyskanie wspólnotowego znaku towarowego – Bezwzględne podstawy odmowy rejestracji – Odrębne badanie różnych podstaw odmowy rejestracji w odniesieniu do każdego z towarów lub każdej z usług objętych zgłoszeniem
(rozporządzenie Rady nr 40/94, art. 7 ust. 1, art. 73)
1. Podstawy odmowy rejestracji wymienione w art. 7 ust. 1 rozporządzenia nr 40/94 w sprawie wspólnotowego znaku towarowego należy interpretować w świetle ogólnego interesu chronionego przez każdą z nich, ponieważ są one niezależne od siebie i powinny podlegać odrębnemu badaniu. Interes ogólny brany pod uwagę przy badaniu każdej z tych podstaw odmowy rejestracji może, a nawet powinien, odzwierciedlać odmienne rozważania, w zależności od rozpatrywanej podstawy odmowy rejestracji.
W tym względzie interes ogólny chroniony przez art. 7 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 40/94 obejmuje konieczność z jednej strony nieograniczania w nieuzasadniony sposób dostępności oznaczenia, o którego rejestrację wniesiono, dla innych podmiotów oferujących towary lub usługi tego rodzaju co towary lub usługi wskazane w zgłoszeniu i z drugiej strony zagwarantowania konsumentowi czy końcowemu użytkownikowi, że towary lub usługi wskazane w zgłoszeniu pochodzą z określonego przedsiębiorstwa, umożliwiając mu – bez ryzyka wprowadzenia w błąd – odróżnienie tych towarów lub usług od towarów lub usług pochodzących z innych przedsiębiorstw. Taka gwarancja stanowi bowiem podstawową funkcję znaku towarowego.
Co się tyczy art. 7 ust. 1 lit. c) rozporządzenia nr 40/94, u podstaw tego przepisu leży interes ogólny, który wymaga, aby oznaczenia lub wskazówki opisujące właściwości towarów lub usług, dla których wnosi się o rejestrację, mogły być swobodnie używane przez wszystkich. Przepis ten zapobiega zatem temu, aby takie oznaczenia lub wskazówki, ze względu na ich rejestrację w charakterze znaku towarowego, były zastrzeżone tylko dla jednego przedsiębiorstwa.
Z powyższego wynika, że zakresy stosowania poszczególnych podstaw wymienionych w art. 7 ust. 1 lit. b) i c) rozporządzenia nr 40/94 wyraźnie na siebie zachodzą. W szczególności zgodnie z orzecznictwem słowny znak towarowy, który opisuje właściwości towarów lub usług w rozumieniu art. 7 ust. 1 lit. c) tego rozporządzenia, może być również przez sam ten fakt a priori uznany za pozbawiony charakteru odróżniającego w stosunku do tych samych towarów lub usług w rozumieniu art. 7 ust. 1 lit. b) tego rozporządzenia. Ocena ta musi niemniej być wynikiem odrębnego badania.
(por. pkt 23–26)
2. Zakresy stosowania poszczególnych podstaw wymienionych w art. 7 ust. 1 lit. b) i c) rozporządzenia nr 40/94 wyraźnie na siebie zachodzą. W szczególności zgodnie z orzecznictwem słowny znak towarowy, który opisuje właściwości towarów lub usług w rozumieniu art. 7 ust. 1 lit. c) tego rozporządzenia, może być również przez sam ten fakt a priori uznany za pozbawiony charakteru odróżniającego w stosunku do tych samych towarów lub usług w rozumieniu art. 7 ust. 1 lit. b) tego rozporządzenia. Ocena ta musi niemniej być wynikiem odrębnego badania.
Wobec tego, w przypadku gdy znak jest zgłoszony dla różnych towarów lub usług, izba odwoławcza Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) musi ustalić in concreto w odniesieniu do każdego z tych towarów lub każdej z tych usług, czy rozpatrywany znak nie jest objęty żadną z podstaw odmowy rejestracji określonych w art. 7 ust. 1 rozporządzenia nr 40/94, i może dojść do odmiennych wniosków w zależności od rozpatrywanego towaru lub rozpatrywanej usługi. W związku z tym izba odwoławcza, odmawiając rejestracji znaku towarowego, zobowiązana jest wskazać w swej decyzji wnioski, do jakich doszła w przypadku każdego z towarów lub każdej z usług objętych zgłoszeniem, niezależnie od tego, w jaki sposób zgłoszenie to zostało sformułowane. Jednakże, w przypadku gdy ta sama podstawa odmowy rejestracji podnoszona jest wobec kategorii lub grupy towarów lub usług, właściwy organ może ograniczyć się do ogólnego uzasadnienia dotyczącego wszystkich rozpatrywanych towarów lub usług.
W tym zakresie możliwość przedstawienia przez izbę odwoławczą ogólnego uzasadnienia dotyczącego danej grupy towarów lub usług może obejmować jedynie towary i usługi, między którymi istnieje wystarczająco bezpośredni i konkretny związek, by tworzyły one na tyle jednorodną kategorię, że przedstawiony ogół rozważań dotyczących okoliczności stanu faktycznego i prawnego stanowiących uzasadnienie danej decyzji będzie pozwalał z jednej strony na właściwe wyjaśnienie toku rozumowania izby odwoławczej w stosunku do każdego towaru i każdej usługi należących do tej kategorii i z drugiej strony będzie miał zastosowanie do każdego i każdej z rozpatrywanych towarów i usług, niezależnie od ich rodzaju. Sama okoliczność, że rozpatrywane towary lub usługi należą do tej samej klasy w rozumieniu porozumienia nicejskiego, nie jest tutaj wystarczająca, ponieważ często klasy te zawierają bardzo różnorodne towary lub usługi, między którymi nie zawsze występuje wystarczająco bezpośredni i konkretny związek.
(por. pkt 26–28)