ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟΥ (τρίτο τμήμα)
της 2ας Απριλίου 2009 (*)
«Κοινοτικό σήμα – Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού κοινοτικού σήματος ULTIMATE FIGHTING CHAMPIONSHIP – Απόλυτοι λόγοι απαραδέκτου – Έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα – Περιγραφικός χαρακτήρας – Υποχρέωση αιτιολογήσεως – Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχεία β΄ και γ΄, και άρθρο 73 του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 »
Στην υπόθεση T‑118/06,
Zuffa, LLC, με έδρα το Λας Βέγκας της πολιτείας της Νεβάδα (Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής), εκπροσωπούμενη από τους S. Malynicz, barrister, M. Blair και C. Balme, solicitors,
προσφεύγουσα,
κατά
Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ), εκπροσωπούμενου από τον P. Bullock,
καθού,
με αντικείμενο προσφυγή κατά της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 30ής Ιανουαρίου 2006 (υπόθεση R 931/2005‑1), σχετικά με την καταχώριση του λεκτικού σημείου ULTIMATE FIGHTING CHAMPIONSHIP ως κοινοτικού σήματος,
ΤΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ (τρίτο τμήμα),
συγκείμενο από τους J. Azizi, πρόεδρο, E. Cremona και S. Frimodt Nielsen (εισηγητή), δικαστές,
γραμματέας: J. Palacio González, κύριος υπάλληλος διοικήσεως
έχοντας υπόψη το δικόγραφο της προσφυγής που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Πρωτοδικείου στις 12 Απριλίου 2006,
έχοντας υπόψη το υπόμνημα αντικρούσεως που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Πρωτοδικείου στις 13 Ιουλίου 2006,
έχοντας υπόψη τη διάταξη του προέδρου του τρίτου τμήματος του Πρωτοδικείου της 13ης Νοεμβρίου 2008, περί συνεκδικάσεως της υπό κρίση υποθέσεως και της υποθέσεως T‑379/05 προς διευκόλυνση της προφορικής διαδικασίας,
κατόπιν της επ’ ακροατηρίου συζητήσεως της 16ης Δεκεμβρίου 2008,
εκδίδει την ακόλουθη
Απόφαση
Ιστορικό της διαφοράς
1 Στις 25 Ιουλίου 2002, η προσφεύγουσα, Zuffa, LLC, υπέβαλε στο Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ) αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού κοινοτικού σήματος, βάσει του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 1993, για το κοινοτικό σήμα (ΕΕ 1994, L 11, σ. 1), όπως έχει τροποποιηθεί.
2 Το σήμα του οποίου ζητήθηκε η καταχώριση είναι το λεκτικό σήμα ULTIMATE FIGHTING CHAMPIONSHIP.
3 Τα προϊόντα και οι υπηρεσίες για τα οποία ζητήθηκε η καταχώριση του σήματος εμπίπτουν, μεταξύ άλλων, στις κλάσεις 9, 16, 25, 28 και 41 κατά την έννοια του Διακανονισμού της Νίκαιας, για τη διεθνή ταξινόμηση των προϊόντων και των υπηρεσιών με σκοπό την καταχώριση σημάτων, της 15ης Ιουνίου 1957, όπως έχει αναθεωρηθεί και τροποποιηθεί (στο εξής: Διακανονισμός της Νίκαιας), και αντιστοιχούν, για καθεμία από τις κλάσεις αυτές, στην εξής περιγραφή:
– «προεγγεγραμμένες κασέτες ήχου, δίσκοι γραμμοφώνου [δίσκοι μουσικής από βινύλιο], δίσκοι οπτικής ανάγνωσης (CD), προεγγεγραμμένες κασέτες μαγνητοσκοπημένης εικόνας (βίντεο), δίσκοι λέιζερ βίντεο, ψηφιακοί βιντεοδίσκοι, ψηφιακοί δίσκοι πολλαπλών εφαρμογών (DVD), σύμπυκνοι δίσκοι απλής ανάγνωσης (CD-ROM), προϊόντα τα οποία στο σύνολό τους αφορούν διοργανώσεις, εκδηλώσεις και προγράμματα συνδυασμένων πολεμικών τεχνών· προγράμματα παιχνιδιών για ηλεκτρονικούς υπολογιστές· λογισμικό ηλεκτρονικών υπολογιστών· κινηματογραφικές ταινίες με θέμα σχετικό με τις συνδυασμένες πολεμικές τέχνες· γυαλιά οράσεως· γυαλιά ηλίου», που εμπίπτουν στην κλάση 9·
– «βιβλία και έντυπα εγχειρίδια διδασκαλίας και εκπαίδευσης σχετικά με τον αθλητισμό και τις δραστηριότητες αναψυχής· θήκες χαρτιού σημειώσεων· περιοδικά με θέματα γενικού χαρακτήρα, αθλητικά, σωματικής άσκησης και θέματα σχετικά με δραστηριότητες αναψυχής· εφημερίδες με θέμα τον αθλητισμό, τη σωματική άσκηση και τις δραστηριότητες αναψυχής· ημεροδείκτες· φωτογραφίες με ή χωρίς πλαίσιο· κάρτες αγοράς ειδών· οδικοί χάρτες· βιβλία και ειδικά περιοδικά με θέμα αθλητικές διοργανώσεις και αγώνες· κατάλογοι πωλήσεως αθλητικών εμπορευμάτων· φάκελοι· φιγούρες κινουμένων σχεδίων εκτυπωμένες σε χαρτί και χαρτόνι· επιστολικά δελτάρια (καρτ ποστάλ) με ή χωρίς φωτογραφίες· καρτέλες σημειώσεων· μπλοκ σημειώσεων· ευχετήριες κάρτες· βιβλία μαγειρικής· άλμπουμ ζωγραφικής και για χρωμάτισμα και βιβλία δραστηριοτήτων για παιδιά και για ενηλίκους· ανάγλυφα αυτοκόλλητα· αυτοκόλλητα· άλμπουμ φωτογραφιών· βιβλία σημειώσεων (ημερολόγια)· στυλογράφοι· μολύβια· φάκελοι αρχειοθέτησης και χαρτοφύλακες τύπου ντοσιέ για έγγραφα· τετράδια και κλασέρ· χαρτοκόπτες· βάσεις για χαρτιά σημειώσεων· χάρτινα σημαιάκια στερεωμένα πάνω σε ράβδους· προσωπικά ημερολόγια και ατζέντες· πινακίδες γραφής με κλιπ· καλύμματα βιβλίων· σελιδοδείκτες· πίνακες ανακοινώσεων· πίνακες που μπορούν να καθαρισθούν· μολυβοθήκες· θήκες και υποδοχές για συνδετήρες χαρτιού· βάρη για χαρτιά (πρες-παπιέ)· χαρτοπετσέτες· αφίσες· προγράμματα εκδηλώσεων· χαρτί αλληλογραφίας και είδη χαρτοπωλείου· χαρτί σχεδίου· χαρτί περιτυλίγματος δώρων· φωσφορίζον χαρτί· χαρτί για γραφικά· αυτοκόλλητα· χάρτινα σημαιάκια· αυτοκόλλητα (χαλκομανίες) και αυτοκόλλητες ταινίες για αλεξήνεμα· αυτοκόλλητα (χαλκομανίες) για συλλέκτες και αυτοκόλλητα για συλλέκτες συνοδευόμενα από φύλλα παρουσίασης· αυτοκόλλητα και ταινίες για προφυλακτήρες αυτοκινήτων· μπλοκ σημειώσεων· μη ηλεκτρικές σβηστήρες· ηλεκτρικές σβηστήρες· θήκες για γραφική ύλη· κάρτες· εξοπλισμός και είδη γραφείου· λευκώματα με αυτοκόλλητα για έγχρωμες λιθογραφίες· λευκώματα για επιστολικά δελτάρια (καρτ ποστάλ)· ολογραφικές εμπορικές και ευχετήριες κάρτες· υφασμάτινες τσάντες και κασετίνες μολυβιών· ξύστρες για μολύβια· σετ χαρτιού περιτυλίγματος δώρων· διακοσμητικά κουτιά προοριζόμενα για δώρα· βιβλία κόμικς· σελιδοδείκτες· λευκώματα αφισών· χάρτινες επιγραφές και πινακίδες για δεξιώσεις· ταμπόν για σφραγίδες· σφραγίδες από καουτσούκ για εκτύπωση εικονογραφημένων παραστάσεων· τετράδια βαθμολογίας, βιβλιάρια επιταγών και λευκώματα για αυτόγραφα· κολλητική ταινία και βάσεις κολλητικής ταινίας για χαρτικά ή για οικιακή χρήση· κουτιά αρχειοθέτησης από κυματοειδές χαρτόνι, έπιπλα και κουτιά αρχειοθέτησης από κυματοειδές χαρτόνι· είδη από ανακλαστικό χαρτί», που εμπίπτουν στην κλάση 16·
– «ενδύματα και είδη ενδύσεως, δηλαδή φόρμες προθέρμανσης, κολεγιακές μπλούζες, παντελόνια αθλητικής φόρμας· κοντομάνικες μπλούζες· μπλούζες πόλο· μπλούζες του γκολφ· αθλητικές μπλούζες· φανελάκια χωρίς μανίκια· φανέλες· παντελόνια για βρέφη και νήπια· παντοφλάκια για βρέφη και νήπια· ζώνες· γραβάτες· τιράντες· μπαντάνες· σανδάλια για την παραλία· νυχτικά για βρέφη και νήπια· μπουρνούζια· ανδρικά και γυναικεία νυχτικά· πυτζάμες και είδη πρόχειρης ένδυσης για το σπίτι· μαγιό θαλάσσης· ενδύματα για την παραλία· πάνες· κοντά παντελόνια (σορτς) για βρέφη και νήπια· φόρμες και ενδύματα για τρέξιμο (τζόγκινγκ)· φόρμες παιχνιδιού· κοντά παντελόνια (σορτς) για αγόρια· κοντές κάλτσες· στολές για αθλήματα· σύνολα ενδύσεως και φόρμες εργασίας· μανικετόκουμπα· ολόσωμα εσώρουχα (κομπινεζόν)· μπλούζες με λαιμόκοψη (τύπου Henley)· σορτς· φούστες· πουκαμίσες· γυναικεία κοντά παντελόνια· φαρδιά πρόχειρα παντελόνια· πουκάμισα· μπουφάν και σακάκια· στολές διαιτητών· είδη ένδυσης για κλασσικό αθλητισμό· στολές αθλητικών ομάδων· μάλλινες μπλούζες· μπουφάν με κουκούλα (άνορακ)· μπλούζες ζιβάγκο· γάντια χωρίς χωρίσματα για τα δάκτυλα και γάντια· εσώρουχα· πλεκτές ζακέτες· παπιγιόν· είδη πιλοποιίας και φουλάρια· προστατευτικά καλύμματα για τα αυτιά· κεφαλόδεσμοι· κάλτσες και καλσόν· αδιάβροχα ενδύματα, δηλαδή αδιάβροχες κάπες τύπου μεξικάνικου πόντσο και αδιάβροχα μπουφάν· υποδήματα, δηλαδή υποδήματα, μπότες και παντόφλες· μαγιό τύπου μπικίνι· αθλητικές φόρμες· καπέλα· κασκέτα· γείσα· ποδιές· υφασμάτινες σαλοπέτες και στολές σκι· υποδήματα από καραβόπανο· φαρδιές βερμούδες· αντιανεμικά σακάκια· αποκριάτικες στολές· σπορ σακάκια τύπου μπλέιζερ· γκέτες· παντελόνια τζιν· εφαρμοστές φόρμες χορού (κολάν)· ενδύματα άθλησης, δηλαδή σορτς, μπλούζες, φαρδιά πρόχειρα παντελόνια, αθλητικές φανέλες», που εμπίπτουν στην κλάση 25·
– «μπάλες από καουτσούκ· φιγούρες παιδικών ηρώων και σχετικά εξαρτήματα· παιχνίδια δεξιοτεχνίας· πάνινες κούκλες· λούτρινα κουκλάκια· μπαλόνια· μπαλάκια του γκολφ· μπαλάκια αντισφαίρισης· παιχνίδια για το μπάνιο· στολίδια για χριστουγεννιάτικα δέντρα· επιτραπέζια παιχνίδια· παιχνίδια κατασκευών (τουβλάκια)· εξοπλισμός πωλούμενος ενιαία για χαρτοπαίγνια· κούκλες και ενδύματα για κούκλες· σετ παιχνιδιού με κούκλες· παιδικά είδη καλλωπισμού για παιχνίδι· παιχνίδια για βρέφη· ηλεκτρικά παιχνίδια δράσης· παιχνίδια στρατηγικής· γάντια του γκολφ· ετικέτες σήμανσης για μπαλάκια του γκολφ· παζλ· χαρταετοί· κρεμαστά παιχνίδια για βρέφη (μόμπιλε)· μουσικά κουτιά (παιχνίδια)· μικρά παιχνίδια αναμνηστικά παιδικών εορτών· φουσκωτά παιχνίδια πισίνας· παιχνίδια πολλαπλών δραστηριοτήτων· κουρδιστά παιχνίδια· παιχνίδια σκοποβολής· παιχνίδια ρίψης σε σχήμα δίσκου· τόξα και βέλη· αυτοκινητάκια· κάρτες παιχνιδιού· φορτηγά-παιχνίδια· σετ παιχνιδιού με κουβαδάκι και φτυάρι· τροχοπέδιλα· σετ μοντελισμού· πύραυλοι-παιχνίδια· όπλα-παιχνίδια· θήκες για πιστόλια-παιχνίδια· μουσικά παιχνίδια· σετ μπάντμιντον· σετ για σαπουνόφουσκες αποτελούμενα από ειδικό ραβδάκι και διάλυμα για σαπουνόφουσκες· φιγούρες παιχνιδιού και στρατιωτάκια· κουμπαράδες (παιχνίδια)· μαριονέτες· γιο-γιο· τροχοσανίδες (σκέιτμπορντ)· πατίνια· μάσκες· φορητά ηλεκτρονικά παιχνίδια· παιγνιόχαρτα· πλαστικές σφαίρες με χιόνι αιωρούμενο σε νερό», που εμπίπτουν στην κλάση 28·
– «θεάματα επί σκηνής· παραστάσεις· θεατρικές παραγωγές· υπηρεσίες σχετικές με πάρκα ψυχαγωγίας και θεματικά πάρκα· υπηρεσίες ψυχαγωγίας· υπηρεσίες σχετικές με πάρκα δραστηριοτήτων αναψυχής· εκπαιδευτικές και ψυχαγωγικές υπηρεσίες, παρεχόμενες σε ή σε σχέση με θεματικά πάρκα· παραγωγή, παρουσίαση, διανομή και εκμίσθωση τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών προγραμμάτων· παραγωγή, παρουσίαση, διανομή και εκμίσθωση κινηματογραφικών ταινιών· παραγωγή, παρουσίαση, διανομή και εκμίσθωση ηχογραφήσεων και μαγνητοσκοπημένων εγγραφών εικόνας· πληροφόρηση σχετικά με δραστηριότητες αναψυχής· παραγωγή ψυχαγωγικών θεαμάτων και αλληλεπιδραστικών προγραμμάτων για μετάδοση με μέσα τηλεοπτικά, καλωδιακά, δορυφορικά, ήχου και εικόνας, σε κασέτες ηλεκτρονικών παιχνιδιών, δίσκους λέιζερ, δίσκους ηλεκτρονικών υπολογιστών και ηλεκτρονικά μέσα· παραγωγή και μετάδοση ψυχαγωγικών προγραμμάτων, ειδήσεων και πληροφοριών μέσω δικτύων επικοινωνίας και ηλεκτρονικών δικτύων», που εμπίπτουν στην κλάση 41.
4 Με απόφαση της 31ης Μαΐου 2005 και βάσει του άρθρου 38 του κανονισμού 40/94, ο εξεταστής απέρριψε την αίτηση καταχωρίσεως ενός σήματος για το σύνολο των προϊόντων και των υπηρεσιών που εμπίπτουν στις κλάσεις 9, 16, 25, 28 και 41, με την αιτιολογία ότι το σήμα του οποίου ζητήθηκε η καταχώριση ήταν περιγραφικό, στερούνταν διακριτικού χαρακτήρα και δεν μπορούσε να καταχωρισθεί βάσει του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχεία β΄ και γ΄, και παράγραφος 2, του κανονισμού 40/94.
5 Στις 29 Ιουλίου 2005, η προσφεύγουσα άσκησε προσφυγή βάσει των άρθρων 57 έως 62 του κανονισμού 40/94 κατά της αποφάσεως του εξεταστή.
6 Με απόφαση της 30ής Ιανουαρίου 2006 (στο εξής: προσβαλλόμενη απόφαση), το πρώτο τμήμα προσφυγών ακύρωσε την απόφαση του εξεταστή, απέρριψε την προσφυγή της προσφεύγουσας καθόσον αμφισβητούσε την εκτίμηση του εξεταστή περί του ότι το σήμα ULTIMATE FIGHTING CHAMPIONSHIP στερούνταν διακριτικού ή περιγραφικού χαρακτήρα όσον αφορά το σύνολο των προϊόντων και των υπηρεσιών που εμπίπτουν στις κλάσεις 9, 16, 25, 28 και 41 και για τα οποία είχε ζητηθεί η καταχώριση σήματος, ανέπεμψε δε την υπόθεση στον εξεταστή όσον αφορά το ζήτημα αν πληρούνται οι προϋποθέσεις του άρθρου 7, παράγραφος 3, του κανονισμού 40/94.
7 Το τμήμα προσφυγών έκρινε, καταρχάς, ότι ως οικείο κοινό πρέπει να θεωρηθεί ο αγγλόφωνος μέσος καταναλωτής, ο οποίος παρακολουθεί θεάματα και αγοράζει καταναλωτικά προϊόντα, όπως ενδύματα, είδη χαρτοπωλείου και παιχνίδια (βλ. σκέψη 13 της προσβαλλομένης αποφάσεως).
8 Το τμήμα προσφυγών επισήμανε στη συνέχεια ότι το σήμα του οποίου ζητείται η καταχώριση αποτελεί συνδυασμό αγγλικών λέξεων των οποίων η σημασία είναι σαφής και μη διφορούμενη: ο όρος «ultimate» σημαίνει «καθοριστικός, τελικός»· ο όρος «fighting» έχει την έννοια του «αγώνα»· όσον αφορά τη λέξη «championship», παραπέμπει σε διοργάνωση που αποσκοπεί στην ανάδειξη πρωταθλητή. Κατά συνέπεια, για οποιονδήποτε γνώστη της αγγλικής, η φράση «ultimate fighting championship» σημαίνει «πρωτάθλημα αγώνων μέχρι τελικής πτώσεως», καθόσον ο όρος «ultimate fighting» γίνεται αντιληπτός υπό την έννοια ότι υποδηλώνει είδος αγώνα ο οποίος λήγει όταν ο ένας εκ των αντιπάλων αδυνατεί πλέον να αγωνισθεί (βλ. σκέψεις 14 και 15 της προσβαλλομένης αποφάσεως).
9 Το τμήμα προσφυγών έκρινε, εξάλλου, ότι οι υπηρεσίες τις οποίες αφορά η αίτηση καταχωρίσεως σήματος και οι οποίες εμπίπτουν στην κλάση 41 σχετίζονται άμεσα με τη διοργάνωση αθλητικών εκδηλώσεων. Όσον αφορά τις εκδηλώσεις αυτές, το σήμα ULTIMATE FIGHTING CHAMPIONSHIP είναι περιγραφικό, καθόσον προσδιορίζει το είδος τους. Όσον αφορά τα προϊόντα που εμπίπτουν στις λοιπές κλάσεις, το σήμα του οποίου ζητείται η καταχώριση μπορεί να μη χαρακτηρισθεί ως περιγραφικό, πλην όμως στερείται διακριτικού χαρακτήρα. Συγκεκριμένα, το σήμα ULTIMATE FIGHTING CHAMPIONSHIP δεν εκλαμβάνεται ως προσδιορισμός της εμπορικής προελεύσεως των προϊόντων που αφορά η αίτηση καταχωρίσεως, αλλά ως προσδιορίζον αθλητική διοργάνωση με τη χρήση γενικών εννοιών. Όσον αφορά τα πρωταθλήματα, οι καταναλωτές αναμένουν ότι όροι όπως, για παράδειγμα, «ευρωπαϊκό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου» ή «τουρνουά γκολφ Μάστερς» προσδιορίζουν την οικεία διοργάνωση και ότι, για παράδειγμα, τα είδη ενδύσεως που φέρουν την ονομασία της διοργανώσεως αυτής φέρουν επίσης την επωνυμία του κατασκευαστή (βλ. σκέψεις 16 έως 25 της προσβαλλομένης αποφάσεως).
10 Τέλος, έχοντας επισημάνει, με τη σκέψη 20 της προσβαλλομένης αποφάσεως, ότι, αφότου καταστεί γνωστή η ονομασία μιας αθλητικής δραστηριότητας, δεν αποκλείεται το ενδιαφερόμενο κοινό να εξοικειωθεί με αυτήν την ονομασία σε τέτοιο βαθμό, ώστε να τη συνδέσει με συγκεκριμένη επιχείρηση, το τμήμα προσφυγών ανέπεμψε την υπόθεση στον εξεταστή όσον αφορά το ζήτημα αν το σήμα ULTIMATE FIGHTING CHAMPIONSHIP έχει αποκτήσει διακριτικό χαρακτήρα λόγω της χρήσεώς του (βλ. σκέψεις 26 έως 28 της προσβαλλομένης αποφάσεως).
Αιτήματα των διαδίκων
11 Η προσφεύγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:
– να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση, καθόσον με αυτήν απορρίφθηκε η προσφυγή που άσκησε βάσει του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχεία β΄ και γ΄, του κανονισμού 40/94·
– να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα.
12 Το ΓΕΕΑ ζητεί από το Πρωτοδικείο:
– να απορρίψει την προσφυγή·
– να καταδικάσει την προσφεύγουσα στα δικαστικά έξοδα.
Σκεπτικό
Επί του αντικειμένου της διαφοράς
13 Κατά την επ’ ακροατηρίου συζήτηση, απαντώντας στις ερωτήσεις του Πρωτοδικείου, το ΓΕΕΑ αναγνώρισε ότι ο εξεταστής δεν έχει ακόμη αποφανθεί επί του ζητήματος αν το σήμα ULTIMATE FIGHTING CHAMPIONSHIP, του οποίου ζητήθηκε η καταχώριση, έχει αποκτήσει διακριτικό χαρακτήρα λόγω της χρήσεώς του, κατά την έννοια του άρθρου 7, παράγραφος 3, του κανονισμού 40/94, καθόσον αναμένει την έκδοση της οριστικής αποφάσεως του Πρωτοδικείου στην υπό κρίση υπόθεση. Ως εκ τούτου, η προσφεύγουσα εξακολουθεί να έχει έννομο συμφέρον να ζητήσει την ακύρωση της προσβαλλομένης αποφάσεως, δεδομένου ότι τα αιτήματά της δεν κατέστησαν άνευ αντικειμένου.
14 Εξάλλου, οι διάδικοι, ερωτηθέντες σχετικώς κατά την επ’ ακροατηρίου συζήτηση, επιβεβαίωσαν ότι το ζήτημα αν το σήμα ULTIMATE FIGHTING CHAMPIONSHIP, του οποίου ζητήθηκε η καταχώριση, έχει αποκτήσει διακριτικό χαρακτήρα λόγω της χρήσεώς του, κατά την έννοια του άρθρου 7, παράγραφος 3, του κανονισμού 40/94, δεν αφορά την υπό κρίση διαφορά.
Επί της νομιμότητας της προσβαλλομένης αποφάσεως
Επιχειρήματα των διαδίκων
15 Η προσφεύγουσα υποστηρίζει κατ’ ουσίαν ότι, το τμήμα προσφυγών, εκδίδοντας την προσβαλλόμενη απόφαση, παρέβη το άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχεία β΄ και γ΄, του κανονισμού 40/94. Η προσφεύγουσα ισχυρίζεται συναφώς ότι το τμήμα προσφυγών εκτίμησε πεπλανημένα τη σημασία του σημείου ULTIMATE FIGHTING CHAMPIONSHIP και τη σχέση μεταξύ του σημείου ULTIMATE FIGHTING CHAMPIONSHIP και των προϊόντων και υπηρεσιών που αφορά η αίτηση καταχωρίσεως σήματος. Ισχυρίζεται, επίσης, ότι ορισμένες ονομασίες αθλητικών διοργανώσεων μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως σήματα και δεν στερούνται διακριτικού χαρακτήρα.
16 Το ΓΕΕΑ αμφισβητεί τους ισχυρισμούς της προσφεύγουσας στο σύνολό τους.
Εκτίμηση του Πρωτοδικείου
17 Μολονότι, εν προκειμένω, η προσφεύγουσα δεν προέβαλε έλλειψη αιτιολογίας, η υποχρέωση αιτιολογήσεως που αφορά τις πράξεις των οποίων η νομιμότητα ελέγχεται από τα κοινοτικά δικαστήρια αποτελεί ζήτημα δημοσίας τάξεως το οποίο ο κοινοτικός δικαστής οφείλει να εξετάζει, εφόσον είναι αναγκαίο, αυτεπαγγέλτως [βλ., σχετικώς, αποφάσεις του Δικαστηρίου της 20ής Μαρτίου 1959, 18/57, Nold κατά Ανωτάτης Αρχής, Συλλογή τόμος 1954-1964, σ. 323, και της 20ής Φεβρουαρίου 1997, C‑166/95 P, Επιτροπή κατά Daffix, Συλλογή 1997, σ. I‑983, σκέψη 24, και απόφαση του Πρωτοδικείου της 23ης Οκτωβρίου 2002, T‑388/00, Institut für Lernsysteme κατά ΓΕΕΑ – Educational Services (ELS), Συλλογή 2002, σ. II‑4301, σκέψη 59]. Το Πρωτοδικείο κρίνει ότι είναι αναγκαίο να εξετάσει αυτεπαγγέλτως αν η προσβαλλόμενη απόφαση είναι επαρκώς αιτιολογημένη. Κατά την επ’ ακροατηρίου συζήτηση, οι διάδικοι ερωτήθηκαν αν η προσβαλλόμενη απόφαση είναι επαρκώς αιτιολογημένη.
18 Βάσει του άρθρου 73 του κανονισμού 40/94, οι αποφάσεις του ΓΕΕΑ πρέπει να είναι αιτιολογημένες και να στηρίζονται αποκλειστικά στους λόγους επί των οποίων οι διάδικοι είχαν τη δυνατότητα να λάβουν θέση. Επιπλέον, ο κανόνας 50, παράγραφος 2, στοιχείο η΄, του κανονισμού (ΕΚ) 2868/95 της Επιτροπής, της 13ης Δεκεμβρίου 1995, περί της εφαρμογής του κανονισμού 40/94 (ΕΕ L 303, σ. 1), ορίζει ότι η απόφαση του τμήματος προσφυγών πρέπει να περιέχει σκεπτικό. Η προβλεπόμενη από τις διατάξεις αυτές υποχρέωση αιτιολογήσεως έχει το ίδιο περιεχόμενο με την κατά το άρθρο 253 ΕΚ υποχρέωση [βλ. αποφάσεις του Πρωτοδικείου της 28ης Απριλίου 2004, T‑124/02 και T‑156/02, Sunrider κατά ΓΕΕΑ – Vitakraft-Werke Wührmann και Friesland Brands (VITATASTE και METABALANCE 44), Συλλογή 2004, σ. II‑1149, σκέψη 72, και της 7ης Σεπτεμβρίου 2006, T‑168/04, L & D κατά ΓΕΕΑ – Sämann (Aire Limpio), Συλλογή 2006, σ. II‑2699, σκέψη 113 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία].
19 Κατά πάγια νομολογία, από την απαιτούμενη κατά το άρθρο 253 ΕΚ αιτιολογία πρέπει να προκύπτει κατά τρόπο σαφή και μη διφορούμενο η συλλογιστική του συντάκτη της πράξεως. Ως εκ τούτου, η υποχρέωση του τμήματος προσφυγών να αιτιολογεί τις αποφάσεις του έχει διττό σκοπό, δηλαδή, αφενός, παρέχει στους ενδιαφερομένους τη δυνατότητα να λάβουν γνώση των λόγων για τους οποίους ελήφθησαν τα μέτρα, προκειμένου να έχουν τη δυνατότητα να προασπίσουν τα δικαιώματά τους, και, αφετέρου, καθιστά δυνατή την εκ μέρους του κοινοτικού δικαστή άσκηση του ελέγχου νομιμότητας των αποφάσεων αυτών (βλ. προπαρατεθείσες αποφάσεις VITATASTE και METABALANCE 44, σκέψη 73, και Aire Limpio, σκέψη 114 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία).
20 Το ζήτημα αν η αιτιολογία μιας αποφάσεως πληροί τις απαιτήσεις αυτές πρέπει να εκτιμάται σε σχέση όχι μόνο με το γράμμα της, αλλά και σε σχέση με το γενικό πλαίσιο στο οποίο αυτή εντάσσεται, καθώς και με το σύνολο των νομικών κανόνων που διέπουν το σχετικό θέμα (βλ. προπαρατεθείσα απόφαση VITATASTE και METABALANCE 44, σκέψη 73 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία).
21 Συναφώς, βάσει του άρθρου 4 του κανονισμού 40/94, το καθοριστικό στοιχείο προκειμένου ένα σημείο επιδεκτικό γραφικής παραστάσεως να μπορεί να αποτελέσει κοινοτικό σήμα έγκειται στο αν μπορεί να καταστήσει δυνατή τη διάκριση των προϊόντων μιας επιχειρήσεως από τα προϊόντα άλλων επιχειρήσεων. Εξ αυτού συνάγεται, μεταξύ άλλων, ότι οι απόλυτοι λόγοι απαραδέκτου τους οποίους προβλέπει το άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχεία β΄ και γ΄, του κανονισμού 40/94, δηλαδή η έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα και ο περιγραφικός χαρακτήρας του σημείου, αντιστοίχως, εκτιμώνται αποκλειστικώς σε σχέση με τις υπηρεσίες ή τα προϊόντα για τα οποία ζητείται η καταχώριση του σημείου [βλ. αποφάσεις του Πρωτοδικείου της 31ης Ιανουαρίου 2001, T‑135/99, Taurus-Film κατά ΓΕΕΑ (Cine Action), Συλλογή 2001, σ. II‑379, σκέψη 25, και T‑136/99, Taurus-Film κατά ΓΕΕΑ (Cine Comedy), Συλλογή 2001, σ. II‑397, σκέψη 25 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία].
22 Ως εκ τούτου, το αν υφίσταται κάποιος από τους απόλυτους λόγους απαραδέκτου που προβλέπει το άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχεία β΄ και γ΄, του κανονισμού 40/94 απαιτεί συγκεκριμένη εκτίμηση, κατά την οποία λαμβάνεται υπόψη το σύνολο των ασκούντων επιρροή πραγματικών περιστατικών και περιστάσεων, σε σχέση, αφενός, με τα προϊόντα ή τις υπηρεσίες για τις οποίες ζητήθηκε η καταχώριση του σήματος και, αφετέρου, με τον τρόπο με τον οποίο τα εκλαμβάνουν οι ενδιαφερόμενοι, δηλαδή οι καταναλωτές των εν λόγω προϊόντων και υπηρεσιών [βλ. αποφάσεις του Πρωτοδικείου της 8ης Ιουνίου 2005, T‑315/03, Wilfer κατά ΓΕΕΑ (ROCKBASS), Συλλογή 2005, σ. II‑1981, σκέψη 51 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία, και της 13ης Ιουνίου 2007, T‑441/05, IVG Immobilien κατά ΓΕΕΑ (I), Συλλογή 2007, σ. II‑1937, σκέψη 41· βλ. επίσης, κατ’ αναλογία, απόφαση του Δικαστηρίου της 12ης Φεβρουαρίου 2004, C‑218/01, Henkel, Συλλογή 2004, σ. I‑1725, σκέψεις 50 και 51].
23 Εξάλλου, οι λόγοι απαραδέκτου τους οποίους προβλέπει το άρθρο 7, παράγραφος 1, του κανονισμού 40/94 πρέπει να ερμηνεύονται με γνώμονα το γενικό συμφέρον που δικαιολογεί καθέναν από αυτούς, έκαστος δε των λόγων αυτών είναι ανεξάρτητος των άλλων και απαιτεί χωριστή εξέταση (βλ. απόφαση του Δικαστηρίου της 29ης Απριλίου 2004, C‑456/01 P και C‑457/01 P, Henkel κατά ΓΕΕΑ, Συλλογή 2004, σ. I‑5089, σκέψη 45 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία). Συγκεκριμένα, το γενικό συμφέρον που λαμβάνεται υπόψη κατά την εξέταση καθενός από τους λόγους αυτούς απαραδέκτου μπορεί, ενδεχομένως δε και πρέπει, να αντικατοπτρίζει διαφορετικές εκτιμήσεις αναλόγως του προβαλλομένου λόγου απαραδέκτου [βλ. απόφαση του Δικαστηρίου της 8ης Μαΐου 2008, C‑304/06 P, Eurohypo κατά ΓΕΕΑ, η οποία δεν έχει δημοσιευθεί ακόμη στη Συλλογή, σκέψεις 54 και 55 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία, και απόφαση του Πρωτοδικείου της 10ης Οκτωβρίου 2006, T‑302/03, PTV κατά ΓΕΕΑ (map&guide), Συλλογή 2006, σ. II‑4039, σκέψη 33].
24 Συναφώς, το γενικό συμφέρον που αποτελεί τη δικαιολογητική βάση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, του κανονισμού 40/94 συνίσταται, αφενός, στο να μην περιορίζεται αδικαιολόγητα η δυνατότητα ελεύθερης χρήσεως του σημείου, του οποίου ζητήθηκε η καταχώριση, από τις λοιπές επιχειρήσεις που προσφέρουν προϊόντα ή παρέχουν υπηρεσίες παρεμφερείς προς τις υπηρεσίες και τα προϊόντα για τα οποία ζητείται η καταχώριση και, αφετέρου, στο να διασφαλίζεται υπέρ του καταναλωτή ή του τελικού χρήστη η ταυτότητα προελεύσεως των προϊόντων ή των υπηρεσιών που αφορά η αίτηση καταχωρίσεως σήματος, καθιστώντας δυνατό σ’ αυτόν να διακρίνει, χωρίς κίνδυνο συγχύσεως, αυτά τα προϊόντα ή αυτές τις υπηρεσίες από προϊόντα ή υπηρεσίες άλλης προελεύσεως. Η διασφάλιση αυτή συνιστά πράγματι τη βασική λειτουργία του σήματος (βλ., σχετικώς, απόφαση του Δικαστηρίου της 16ης Σεπτεμβρίου 2004, C‑329/02 P, SAT.1 κατά ΓΕΕΑ, Συλλογή 2004, σ. I‑8317, σκέψεις 23, 26 και 27 καθώς και εκεί παρατιθέμενη νομολογία, και προπαρατεθείσα απόφαση του Δικαστηρίου Eurohypo κατά ΓΕΕΑ, σκέψεις 59 και 62).
25 Το άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ΄, του κανονισμού 40/94 επιδιώκει την επίτευξη σκοπού γενικού συμφέροντος, βάσει του οποίου τα σημεία ή οι ενδείξεις που περιγράφουν τα χαρακτηριστικά των υπηρεσιών ή των προϊόντων για τα οποία ζητείται η καταχώριση σήματος πρέπει να μπορούν να χρησιμοποιούνται ελεύθερα από όλους. Επομένως, η διάταξη αυτή δεν επιτρέπει την αποκλειστική χρήση των σημείων ή των ενδείξεων αυτών από μία μόνον επιχείρηση λόγω της καταχωρίσεώς τους ως σημάτων (βλ. προπαρατεθείσα απόφαση ROCKBASS, σκέψη 50 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία).
26 Από τα ανωτέρω προκύπτει ότι υφίσταται προφανής επικάλυψη των πεδίων εφαρμογής των λόγων απαραδέκτου που παρατίθενται στο άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχεία β΄ και γ΄, του κανονισμού 40/94. Ειδικότερα, από τη νομολογία προκύπτει ότι ένα λεκτικό σήμα που είναι περιγραφικό των χαρακτηριστικών προϊόντων ή υπηρεσιών, κατά την έννοια του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ΄, του εν λόγω κανονισμού, ενδέχεται, εξ αυτού του γεγονότος, να θεωρηθεί καταρχήν ότι στερείται διακριτικού χαρακτήρα όσον αφορά τα ίδια αυτά προϊόντα ή υπηρεσίες, κατά την έννοια του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, του ιδίου κανονισμού. Πάντως, για την έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα απαιτείται χωριστή απόδειξη (βλ., σχετικώς, προπαρατεθείσα απόφαση Eurohypo κατά ΓΕΕΑ, σκέψεις 69 και 70).
27 Ως εκ τούτου, οσάκις η καταχώριση σήματος ζητείται για διάφορα προϊόντα ή υπηρεσίες, το τμήμα προσφυγών πρέπει να διακριβώσει in concreto ότι στην περίπτωση του σήματος αυτού δεν συντρέχει κανένας από τους λόγους απαραδέκτου που απαριθμούνται στο άρθρο 7, παράγραφος 1, του κανονισμού 40/94 όσον αφορά καθένα από τα προϊόντα ή τις υπηρεσίες αυτές, δύναται δε να κρίνει διαφορετικά αναλόγως του εξεταζόμενου προϊόντος ή της εξεταζόμενης υπηρεσίας (βλ., κατ’ αναλογία, απόφαση του Δικαστηρίου της 12ης Φεβρουαρίου 2004, C‑363/99, Koninklijke KPN Nederland, Συλλογή 2004, σ. I‑1619, σκέψεις 33 και 73). Συνεπώς, οσάκις το τμήμα προσφυγών απορρίπτει αίτηση καταχωρίσεως σήματος, υποχρεούται να παραθέτει στην απόφασή του την κρίση του για καθένα από τα προϊόντα και για καθεμία από τις υπηρεσίες που αφορά η αίτηση καταχωρίσεως, ανεξαρτήτως της διατυπώσεως της αιτήσεως αυτής. Πάντως, σε περίπτωση κατά την οποία ο ίδιος λόγος απαραδέκτου αφορά κατηγορία ή ομάδα προϊόντων ή υπηρεσιών, η αρμόδια αρχή δύναται να περιορισθεί σε συνολική αιτιολογία για όλα τα σχετικά προϊόντα ή όλες τις σχετικές υπηρεσίες (βλ., κατ’ αναλογία, απόφαση του Δικαστηρίου της 15ης Φεβρουαρίου 2007, C‑239/05, BVBA Management, Training en Consultancy, Συλλογή 2007, σ. I‑1455, σκέψη 38).
28 Συναφώς, η δυνατότητα του τμήματος προσφυγών να παραθέσει συνολική αιτιολογία για σειρά προϊόντων ή υπηρεσιών υφίσταται μόνο στην περίπτωση προϊόντων και υπηρεσιών τα οποία έχουν μεταξύ τους αρκούντως άμεση και συγκεκριμένη σχέση, έτσι ώστε να αποτελούν επαρκώς ομοιογενή κατηγορία προκειμένου το σύνολο των εκτιμήσεων περί των πραγματικών στοιχείων και των νομικών εκτιμήσεων που αποτελούν το σκεπτικό της αποφάσεως, αφενός, να καθιστά επαρκώς σαφή τη συλλογιστική του τμήματος προσφυγών για καθένα από τα προϊόντα και τις υπηρεσίες της κατηγορίας αυτής και, αφετέρου, να αφορά αδιακρίτως καθένα από τα οικεία προϊόντα και υπηρεσίες. Το γεγονός και μόνον ότι τα οικεία προϊόντα και υπηρεσίες εμπίπτουν στην ίδια κλάση κατά την έννοια του Διακανονισμού της Νίκαιας δεν αρκεί προς τούτο, δεδομένου ότι οι κλάσεις αυτές περιλαμβάνουν συχνά μεγάλη ποικιλία προϊόντων ή υπηρεσιών που δεν έχουν κατ’ ανάγκη μεταξύ τους αρκούντως άμεση και συγκεκριμένη σχέση [βλ., σχετικώς, αποφάσεις του Πρωτοδικείου της 21ης Μαΐου 2008, T‑329/06, Enercon κατά ΓΕΕΑ (E), η οποία δεν δημοσιεύεται στη Συλλογή, σκέψεις 34 και 35, και της 15ης Οκτωβρίου 2008, T‑297/07, TridonicAtco κατά ΓΕΕΑ (Intelligent Voltage Guard), η οποία δεν δημοσιεύεται στη Συλλογή, σκέψεις 22 έως 24· βλ. επίσης, σχετικώς και κατ’ αναλογία, απόφαση του Πρωτοδικείου της 14ης Δεκεμβρίου 2006, T-392/04, Gagliardi κατά ΓΕΕΑ – Norma Lebensmittelfilialbetrieb (MANŪ MANU MANU), η οποία δεν δημοσιεύεται στη Συλλογή, σκέψεις 91 και 92].
29 Εν προκειμένω, το σήμα του οποίου ζητείται η καταχώριση αφορά περισσότερα από 215 προϊόντα, τα οποία εμπίπτουν σε τέσσερις διαφορετικές κλάσεις κατά την έννοια του Διακανονισμού της Νίκαιας, καθώς και τουλάχιστον δεκατρία διαφορετικά είδη υπηρεσιών, στα οποία περιλαμβάνονται, μεταξύ άλλων, οι προεγγεγραμμένες κασέτες ήχου, τα βιβλία μαγειρικής, τα παντοφλάκια για βρέφη και νήπια, τα τόξα και τα βέλη, ή ακόμη η παροχή πληροφοριών αθλητικού περιεχομένου μέσω ηλεκτρονικών δικτύων (βλ. σκέψη 3 ανωτέρω). Επομένως, τα προϊόντα και οι υπηρεσίες που προσδιορίζει το σήμα του οποίου ζητήθηκε η καταχώριση παρουσιάζουν μεταξύ τους τέτοιες διαφορές, ως προς τη φύση, τα χαρακτηριστικά τους, τη χρήση για την οποία προορίζονται και τον τρόπο διαθέσεώς τους στο εμπόριο, οπότε δεν μπορεί να γίνει δεκτό ότι αποτελούν ομοιογενή κατηγορία, η οποία καθιστά δυνατή την εκ μέρους του τμήματος προσφυγών χρήση συνολικής για αυτά αιτιολογίας.
30 Το Πρωτοδικείο απλώς διέκρινε μεταξύ, αφενός, των υπηρεσιών που εμπίπτουν στην κλάση 41, για τις οποίες αποφάνθηκε ότι το σήμα του οποίου ζητήθηκε η καταχώριση είναι περιγραφικό (βλ. σκέψη 17 της προσβαλλομένης αποφάσεως), και, αφετέρου, του συνόλου των προϊόντων που αφορά η αίτηση καταχωρίσεως σήματος, για τα οποία αποφάνθηκε ότι το σήμα δεν μπορεί να θεωρηθεί περιγραφικό, πλην όμως στερείται, εν πάση περιπτώσει, διακριτικού χαρακτήρα, καθόσον δεν εκλαμβάνεται ως στοιχείο που προσδιορίζει προέλευση, αλλά ως έννοια γένους που προσδιορίζει αθλητική διοργάνωση (βλ. σκέψη 18 της προσβαλλομένης αποφάσεως).
31 Καθόσον είναι συνολική, η αιτιολογία αυτή δεν είναι προφανώς επαρκής προκειμένου το Πρωτοδικείο να μπορεί να ελέγξει τη βασιμότητα της προσβαλλομένης αποφάσεως.
32 Συγκεκριμένα, όσον αφορά τις υπηρεσίες που εμπίπτουν στην κλάση 41 κατά την έννοια του Διακανονισμού της Νίκαιας, το τμήμα προσφυγών έκρινε ότι, καθόσον η φράση «ultimate fighting championship» προσδιορίζει το είδος των υπηρεσιών αυτών, το σήμα του οποίου ζητήθηκε η καταχώριση είναι περιγραφικό ως προς αυτές. Πάντως, από τον προπαρατεθέντα στη σκέψη 3 κατάλογο προκύπτει ότι οι υπηρεσίες που αφορά το σήμα του οποίου ζητήθηκε η καταχώριση –στις οποίες περιλαμβάνονται, μεταξύ άλλων, τα θεάματα επί σκηνής, οι υπηρεσίες ψυχαγωγίας, οι παρεχόμενες εντός θεματικών πάρκων εκπαιδευτικές υπηρεσίες, η εκμίσθωση κινηματογραφικών ταινιών, η πληροφόρηση σχετικά με δραστηριότητες αναψυχής, τα αλληλεπιδραστικά προγράμματα που προορίζονται για μετάδοση μέσω δίσκων ηλεκτρονικού υπολογιστή– δεν έχουν μεταξύ τους αρκούντως άμεση και συγκεκριμένη σχέση, έτσι ώστε να αποτελούν επαρκώς ομοιογενή κατηγορία, η οποία καθιστά δυνατή την εκ μέρους του τμήματος προσφυγών χρήση συνολικής για αυτές αιτιολογίας. Συγκεκριμένα, αφενός, το γεγονός και μόνον ότι τα σχετικά προϊόντα και υπηρεσίες εμπίπτουν στην ίδια κλάση κατά την έννοια του Διακανονισμού της Νίκαιας δεν αρκεί προς τούτο (βλ. σκέψη 28 ανωτέρω). Αφετέρου, το γεγονός ότι οι υπηρεσίες αυτές είναι σε τέτοιο βαθμό ανομοιογενείς μεταξύ τους καθιστά εξαιρετικά γενική και αόριστη την αιτιολογία που παρέθεσε το τμήμα προσφυγών, λαμβανομένων υπόψη του είδους και των χαρακτηριστικών των υπηρεσιών αυτών.
33 Όσον αφορά το σύνολο των προϊόντων που εμπίπτουν στις κλάσεις 9, 16, 25 και 28 κατά την έννοια του Διακανονισμού της Νίκαιας, για τις οποίες το τμήμα προσφυγών έκρινε ότι το σημείο ULTIMATE FIGHTING CHAMPIONSHIP στερείται διακριτικού χαρακτήρα, δεδομένου ότι δεν μπορεί να γίνει αντιληπτό ως στοιχείο που προσδιορίζει προέλευση, αλλά αποκλειστικά ως στοιχείο που προσδιορίζει αθλητική διοργάνωση, επιβάλλεται η διαπίστωση ότι τα προϊόντα αυτά είναι ανομοιογενή σε ακόμη μεγαλύτερο βαθμό απ’ ό,τι οι εμπίπτουσες στην κλάση 41 υπηρεσίες, οπότε δεν έχουν μεταξύ τους αρκούντως άμεση και συγκεκριμένη σχέση, έτσι ώστε να αποτελούν επαρκώς ομοιογενή κατηγορία, η οποία καθιστά δυνατή την εκ μέρους του τμήματος προσφυγών χρήση συνολικής για αυτά αιτιολογίας, η δε αιτιολογία που παρατίθεται με την προσβαλλόμενη απόφαση είναι, καθόσον τα αφορά, εξαιρετικά γενική και αόριστη, λαμβανομένων υπόψη του είδους και των χαρακτηριστικών των προϊόντων αυτών.
34 Ως εκ τούτου, κατόπιν της κατανομής σε δύο κατηγορίες, στην οποία προέβη το τμήμα προσφυγών, εξακολουθεί να υφίσταται εξαιρετικά υψηλός βαθμός ανομοιογένειας μεταξύ των προϊόντων και των υπηρεσιών που κατατάχθηκαν στην ίδια κατηγορία, με συνέπεια οι υπηρεσίες ή τα προϊόντα αυτά να μην αποτελούν, απλώς και μόνο λόγω της κατατάξεως αυτής, ομοιογενείς κατηγορίες δυνάμενες να δικαιολογήσουν το γεγονός ότι το τμήμα προσφυγών παρέθεσε συνολική, ανά κατηγορία, αιτιολογία.
35 Υπό τις συνθήκες αυτές, το σκεπτικό του τμήματος προσφυγών για καθεμία από τις δύο κατηγορίες που καθόρισε δεν καθιστά επαρκώς σαφή τη συλλογιστική του όσον αφορά καθεμία από τις υπηρεσίες και καθένα από τα προϊόντα για τα οποία ζητήθηκε η καταχώριση του σήματος ULTIMATE FIGHTING CHAMPIONSHIP.
36 Κατά συνέπεια, η προσβαλλόμενη απόφαση είναι ανεπαρκώς αιτιολογημένη και, ως εκ τούτου, πρέπει να ακυρωθεί.
Επί των δικαστικών εξόδων
37 Κατά το άρθρο 87, παράγραφος 2, του Κανονισμού Διαδικασίας του Πρωτοδικείου, ο ηττηθείς διάδικος καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα εφόσον υπάρχει σχετικό αίτημα του νικήσαντος διαδίκου. Δεδομένου ότι το ΓΕΕΑ ηττήθηκε, πρέπει να καταδικασθεί στα δικαστικά έξοδα, σύμφωνα με το σχετικό αίτημα της προσφεύγουσας.
Για τους λόγους αυτούς,
ΤΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ (τρίτο τμήμα)
αποφασίζει:
1) Ακυρώνει την απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ) της 30ής Ιανουαρίου 2006 (υπόθεση R 931/2005-1), καθόσον με αυτήν απορρίπτεται η προσφυγή που άσκησε η Zuffa, LLC, βάσει του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχεία β΄ και γ΄, του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 1993, για το κοινοτικό σήμα.
2) Καταδικάζει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα.
Azizi | Cremona | Frimodt Nielsen |
Δημοσιεύθηκε σε δημόσια συνεδρίαση στο Λουξεμβούργο στις 2 Απριλίου 2009.
(υπογραφές)