Skarga wniesiona w dniu 20 sierpnia 2013 r. – Comunidad Autónoma de Galicia przeciwko Komisji Europejskiej
(Sprawa T-463/13)
Język postępowania: hiszpański
Strony
Strona skarżąca: Comunidad Autónoma de Galicia (Santiago de Compostela, Hiszpania) (przedstawiciele: M. Lorenzo Outón, P. Egerique Mosquera, adwokaci)
Strona pozwana: Komisja Europejska
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji, poprzez orzeczenie, że przypadku Comunidad Autónoma de Galicia dokonane czynności nie stanowiły bezprawnej pomocy państwa;
pomocniczo, na wypadek nieuwzględnienia wcześniejszego wniosku, o stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji w części, poprzez stwierdzenie, że RETEGAL nie jest bezpośrednim beneficjentem bezprawnej pomocy państwa; i
obciążenie Komisji Europejskiej kosztami niniejszego postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Zaskarżoną decyzją w niniejszej sprawie jest ta sama decyzja, co w sprawie T-461/13 Hiszpania przeciwko Komisji oraz w sprawie T-462/13 Comunidad Autónoma del País Vasco i Itelazpi przeciwko Komisji.
Zarzuty i główne argumenty są podobne do już podniesionych w ww. sprawach.
Podnosi się, w szczególności:
Naruszenie prawa przy stwierdzeniu istnienia pomocy państwa na podstawie art. 107 ust. 1 TFUE.
Naruszenie art. 106 ust. 2 TFUE w ten sposób, iż Komisja nie stwierdziła, że sporne środki są zgodne z rynkiem wewnętrznym.Naruszenie art. 107 ust. 3 lit. c) TFUE w zakresie, w jakim zaskarżona decyzja przyznając co prawda, że w sektorze publicznym istnieją braki strukturalne oraz że kwestionowana interwencja publiczną leży w interesie powszechnym, kwalifikuje pomoc państwa jako niezgodną z rynkiem wewnętrznym z powodu naruszenia kryterium neutralności technologicznej.Popełnienie błędu w ustaleniach co do istnienia po stronie RETEGAL, stanowiącego instrumentalny środek Comunidad Autónoma de Galicia, przymiotu bezprawnej pomocy pań
stwa, w zakresie w jakim środek ten ograniczył się do nabycia i instalacji sprzętu finansowanego ze spornych funduszy publicznych, w celu późniejszego przekazania ich użytkowania na rzecz gmin, aby mogły one świadczyć usługę publiczną transmisji telewizyjnych na obszarach wiejskich i odległych, tak aby w ten sposób pokryć lukę na rynku istniejącą na
tych obszarach.