Language of document : ECLI:EU:F:2015:164

ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ
ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ
(μονομελές)

της 18ης Δεκεμβρίου 2015

Υπόθεση F‑104/13

Carlo De Nicola

κατά

Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων (ΕΤΕπ)

«Υπαλληλική υπόθεση – Προσωπικό της ΕΤΕπ – Ηθική παρενόχληση – Διαδικασία έρευνας – Έκθεση της επιτροπής έρευνας – Εσφαλμένος ορισμός της ηθικής παρενοχλήσεως – Απόφαση του Προέδρου της ΕΤΕπ να μη δοθεί συνέχεια στην καταγγελία – Ακύρωση – Αγωγή αποζημιώσεως»

Αντικείμενο:      Προσφυγή‑αγωγή ασκηθείσα δυνάμει του άρθρου 270 ΣΛΕΕ, με την οποία ο C. De Nicola ζητεί, κατ’ ουσίαν, αφενός, να ακυρωθεί η απόφαση της 29ης Απριλίου 2013, με την οποία ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων (ΕΤΕπ ή στο εξής: Τράπεζα) απέρριψε την καταγγελία του περί ηθικής παρενοχλήσεως και, αφετέρου, να υποχρεωθεί η ΕΤΕπ να ανορθώσει τη ζημία που εκτιμά ότι υπέστη συνεπεία της εν λόγω παρενοχλήσεως.

Απόφαση:      H απόφαση της 29ης Απριλίου 2013 με την οποία ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων απέρριψε την καταγγελία του C. De Nicola περί ηθικής παρενοχλήσεως ακυρώνεται. Η προσφυγή-αγωγή απορρίπτεται κατά τα λοιπά. Η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων φέρει τα δικαστικά έξοδά της και καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα του C. De Nicola.

Περίληψη

1.      Υπαλληλικές προσφυγές – Υπάλληλοι της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων – Βλαπτική πράξη – Έννοια – Προπαρασκευαστική πράξη – Γνωμοδότηση της επιτροπής έρευνας σε ζητήματα παρενοχλήσεως

(Κώδικας δεοντολογίας του προσωπικού της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων, άρθρο 3.6· Πολιτική της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων στο πεδίο της αξιοπρέπειας στον χώρο εργασίας, σημείο 5.5)

2.      Υπάλληλοι – Υπάλληλοι της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων – Εσωτερική έρευνα σε σχέση με φερόμενη ηθική παρενόχληση – Γνωμοδότηση της επιτροπής έρευνας πάσχουσα παρατυπίες – Μη συμμόρφωση με τον ορισμό της παρενοχλήσεως, όπως αυτός διατυπώνεται στα εσωτερικά κείμενα της Τράπεζας – Απαίτηση υπάρξεως κακόβουλης προθέσεως του παρενοχλούντος – Δεν επιτρέπεται

(Κώδικας δεοντολογίας του προσωπικού της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων, άρθρο 3.6.1· Πολιτική της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων στο πεδίο της αξιοπρέπειας στον χώρο εργασίας, άρθρο 2.1)

1.      Βλαπτικά μέτρα θεωρούνται μόνον αυτά που παράγουν δεσμευτικά έννομα αποτελέσματα ικανά να θίξουν ευθέως και αμέσως τα συμφέροντα του προσφεύγοντος, μεταβάλλοντας σημαντικά τη νομική του κατάσταση. Στην περίπτωση πράξεων ή αποφάσεων που λαμβάνονται στο πλαίσιο διαδικασίας, ιδίως εσωτερικής, περιλαμβάνουσας πλείονα στάδια, συνιστούν καταρχήν πράξεις δεκτικές προσφυγής μόνον τα μέτρα που παγιώνουν τη θέση της Διοικήσεως κατά το πέρας της εν λόγω διαδικασίας, αποκλειομένων των ενδιάμεσων μέτρων των οποίων σκοπός είναι η προετοιμασία της τελικής αποφάσεως. Οι προπαρασκευαστικές πράξεις μιας διοικητικής αποφάσεως δεν συνιστούν βλαπτικές πράξεις, μόνον δε επ’ ευκαιρία προσφυγής κατά της αποφάσεως η οποία ελήφθη μετά το πέρας της διαδικασίας μπορεί ο προσφεύγων να προβάλει τον μη σύννομο χαρακτήρα των προγενέστερων πράξεων που είναι στενά συνδεδεμένες με την εν λόγω απόφαση.

Συνεπώς, δεδομένου ότι η γνωμοδότηση της επιτροπής έρευνας της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων δεν συνιστά πράξη δεκτική προσφυγής αυτή καθεαυτήν, το αίτημα περί ακυρώσεώς της πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτο.

Αντιθέτως, είναι δυνατή η επίκληση του μη σύννομου χαρακτήρα της γνωμοδοτήσεως της εν λόγω επιτροπής έρευνας προς στήριξη του αιτήματος περί ακυρώσεως της τελικής αποφάσεως του Προέδρου της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων. Συγκεκριμένα, όπως προκύπτει από τον εσωτερικό κανονισμό που τιτλοφορείται «Πολιτική στο πεδίο της αξιοπρέπειας στον χώρο εργασίας», τον οποίο θέσπισε η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων και για τον οποίο γίνεται λόγος στο άρθρο 3.6 του κώδικα δεοντολογίας του προσωπικού της Τράπεζας, η γνωμοδότηση της επιτροπής έρευνας αποτελεί ουσιώδη τύπο, οι δε διαπραχθείσες, ενδεχομένως, κατά την κατάρτιση του εν λόγω κανονισμού ουσιαστικής ή δικονομικής φύσεως παρατυπίες συνιστούν ελάττωμα το οποίο θίγει τη νομιμότητα της τελικής αποφάσεως του Προέδρου της Τράπεζας, την οποία έλαβε αυτός με βάση ακριβώς την εν λόγω γνωμοδότηση.

(βλ. σκέψεις 44 έως 46)

Παραπομπή:

ΔΔΔΕΕ: απόφαση της 11ης Νοεμβρίου 2014, De Nicola κατά ΕΤΕπ, F‑52/11, EU:F:2014:243, σκέψεις 144 και 145

2.      Κατά το άρθρο 3.6.1 του κώδικα δεοντολογίας της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων, ως ηθική παρενόχληση ορίζεται η επαναλαμβανόμενη, επί αρκετά μακρύ χρονικό διάστημα, έκφραση ή εκδήλωση, εκ μέρους ενός ή πλειόνων μελών του προσωπικού, εχθρικών ή ανάρμοστων λόγων, συμπεριφορών ή ενεργειών προς άλλο μέλος του προσωπικού. Η πολιτική της Τράπεζας στο πεδίο της αξιοπρέπειας στον χώρο εργασίας διευκρινίζει ότι ο εκούσιος ή μη χαρακτήρας της επίμαχης συμπεριφοράς δεν ασκεί επιρροή. Η καθοριστικής σημασίας αρχή είναι ότι η παρενόχληση και ο εκφοβισμός είναι ανεπιθύμητες και απαράδεκτες συμπεριφορές οι οποίες πλήττουν την αυτοεκτίμηση και την αυτοπεποίθηση του προσώπου κατά του οποίου στρέφονται.

Κατά συνέπεια, σύμφωνα με τον εσωτερικό κανονισμό της Τράπεζας, στοιχειοθετείται ηθική παρενόχληση, η οποία γεννά υποχρέωση αρωγής εκ μέρους της Τράπεζας, εφόσον τα λόγια, οι συμπεριφορές ή οι ενέργειες του παρενοχλούντος έπληξαν αντικειμενικώς, και επομένως με το περιεχόμενό τους, την αυτοεκτίμηση και την αυτοπεποίθηση του προσώπου κατά του οποίου στρέφονται στο εσωτερικό της Τράπεζας, χωρίς να είναι αναγκαίο να αποδεικνύεται η ύπαρξη προθέσεως εκ μέρους του παρενοχλούντος.

Δεν είναι σύμφωνη προς τον εν λόγω δεσμευτικό εσωτερικό κανονισμό η γνωμοδότηση της επιτροπής έρευνας σε ζητήματα ηθικής παρενοχλήσεως, κατά την οποία απαιτείται εκ προθέσεως συμπεριφορά, προκειμένου να στοιχειοθετηθεί ηθική παρενόχληση.

(βλ. σκέψεις 50, 51 και 53)

Παραπομπή:

ΔΔΔΕΕ: απόφαση της 11ης Νοεμβρίου 2014, De Nicola κατά ΕΤΕπ, F‑52/11, EU:F:2014:243, σκέψη 154