Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Corte dei Conti (Ιταλία) στις 9 Ιουνίου 2021 – Ferrovienord SpA κατά Istituto Nazionale di Statistica - ISTAT

(Υπόθεση C-363/21)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Corte dei Conti

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: Ferrovienord SpA

Καθής: Istituto Nazionale di Statistica - ISTAT

Λοιποί μετέχοντες: Procura generale della Corte dei conti, Ministero dell’Economia e delle Finanze

Προδικαστικά ερωτήματα

1)    Έχουν ο κανόνας της άμεσης εφαρμογής του [Ευρωπαϊκού Συστήματος Λογαριασμών (ΕΣΛ)] 2010¹ και η αρχή της πρακτικής αποτελεσματικότητας του ίδιου κανονισμού και της οδηγίας 2011/85² την έννοια ότι αντιτίθενται σε εθνική ρύθμιση η οποία περιορίζει την αρμοδιότητα του εθνικού δικαστηρίου που είναι αρμόδιο για την ορθή εφαρμογή του ΕΣΛ 2010 μόνο προς τους σκοπούς της εθνικής νομοθεσίας περί περιορισμού των δημοσίων δαπανών, αποκλείοντας την κυριότερη πρακτική αποτελεσματικότητα της κανονιστικής ρύθμισης [του δικαίου της Ένωσης], ήτοι την εξακρίβωση της διαφάνειας και αξιοπιστίας των δημοσιονομικών ισοζυγίων, μέσω των οποίων παρακολουθείται η σύγκλιση της Ιταλίας με τον [μεσοπρόθεσμο δημοσιονομικό στόχο (ΜΔΣ)];

2)    Έχουν ο κανόνας της άμεσης εφαρμογής του ΕΣΛ 2010 και η αρχή της πρακτικής αποτελεσματικότητας του ίδιου κανονισμού και της οδηγίας [2011/85/ΕΕ], όσον αφορά τον οργανωτικό διαχωρισμό μεταξύ των αρμοδίων για τον προϋπολογισμό αρχών και των ελεγκτικών οργανισμών, την έννοια ότι αντιτίθενται σε εθνική ρύθμιση η οποία περιορίζει τα αποτελέσματα των αποφάσεων του αρμοδίου για την ορθή εφαρμογή του [Ευρωπαϊκού Συστήματος λογαριασμών] 2010 εθνικού δικαστηρίου μόνο προς τους σκοπούς της εθνικής νομοθεσίας περί περιορισμού των δημοσίων δαπανών, αποκλείοντας οιονδήποτε ανεξάρτητο έλεγχο επί του καθορισμού και της οριοθέτησης των οντοτήτων που εντάσσονται στους λογαριασμούς των ιταλικών φορέων της γενικής κυβέρνησης [όπως χαρακτηρίζονται προς τους σκοπούς (του δικαίου της Ένωσης)], μέσω της οποίας παρακολουθείται η σύγκλιση της Ιταλίας με τον ΜΔΣ;

3)    Έχει η αρχή του κράτους δικαίου, και ειδικότερα η αποτελεσματικότητα της δικαστικής προστασίας και η ισοδυναμία των ενδίκων βοηθημάτων, την έννοια ότι αντιτίθεται σε εθνική ρύθμιση η οποία:

α)    εμποδίζει οιονδήποτε δικαστικό έλεγχο σχετικά με την ορθή εφαρμογή του ΕΣΛ 2010 από την [Istituto Nazionale di Statistica] (εθνική στατιστική υπηρεσία, Ιταλία) στο πλαίσιο της οριοθέτησης του τομέα S.13 και, επομένως, επί της ορθότητας, διαφάνειας και αξιοπιστίας των δημοσιονομικών ισοζυγίων, μέσω των οποίων παρακολουθείται η σύγκλιση της Ιταλίας με τον ΜΔΣ (παραβίαση της αρχής της αποτελεσματικότητας της δικαστικής προστασίας);

β)    συνεπάγεται για τον προσφεύγοντα –σε περίπτωση κατά την οποία θεωρηθεί ορθή η προταθείσα από τις καθών ερμηνεία της ρύθμισης, ακόμη και μέσω νόμου περί της αυθεντικής ερμηνείας της,– υποχρέωση προσφυγής ενώπιον δύο δικαστηρίων και τον συνακόλουθο κίνδυνο έκδοσης αντιφατικών αποφάσεων όσον αφορά τη συνδρομή των προϋποθέσεων για χαρακτηρισμό του νομικού καθεστώτος του βάσει του δικαίου [της Ένωσης], καθιστώντας de facto αδύνατη την αποτελεσματική προστασία των δικαιωμάτων του εντός της προβλεπόμενης προθεσμίας (ήτοι εντός του οικονομικού έτους) για την εκπλήρωση των υποχρεώσεων που απορρέουν εξ αυτών, και αναιρώντας την ασφάλεια δικαίου όσον αφορά τον χαρακτηρισμό του καθεστώτος του ως φορέα της γενικής κυβέρνησης;

γ)    προβλέπει ότι –σε περίπτωση κατά την οποία θεωρηθεί ορθή η προταθείσα από τις καθών ερμηνεία της ρύθμισης, ακόμη και μέσω νόμου περί της αυθεντικής της ερμηνείας– αρμόδιο για να κρίνει επί της ορθότητας της οριοθέτησης του προϋπολογισμού είναι δικαστήριο άλλο από εκείνο το οποίο σύμφωνα με το ιταλικό Σύνταγμα έχει αρμοδιότητα επί του δημοσιονομικού δικαίου;

____________

¹     Κανονισμός (ΕΕ) 549/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 21ης Μαΐου 2013, για το ευρωπαϊκό σύστημα εθνικών και περιφερειακών λογαριασμών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ 2013, L 174, σ. 1).

²     Οδηγία 2011/85/ΕΕ του Συμβουλίου, της 8ης Νοεμβρίου 2011, σχετικά με τις απαιτήσεις για τα δημοσιονομικά πλαίσια των κρατών μελών (ΕΕ 2011, L 306, σ. 41).