Language of document : ECLI:EU:T:2012:667





Postanowienie Sądu (czwarta izba) z dnia 12 grudnia 2012 r. – Adriatica di Navigazione i Comitato „Venezia Vuole Vivereˮ przeciwko Komisji

(sprawa T‑231/00)

Skarga o stwierdzenie nieważności – Pomoc państwa – Obniżenie wysokości składek na zabezpieczenie społeczne przyznane na rzecz przedsiębiorstw z terenu miast Wenecja i Chioggia – Decyzja uznająca system pomocy za niezgodny ze wspólnym rynkiem i nakazująca odzyskanie wypłaconej pomocy – Skarga w części oczywiście niedopuszczalna, a w części oczywiście pozbawiona podstawy prawnej

1.                     Postępowanie sądowe – Zarzut niedopuszczalności – Decyzja o rozstrzygnięciu wniosku o odrębne orzeczenie w przedmiocie zarzutu niedopuszczalności w ramach rozpoznania sprawy co do istoty – Oddalenie skargi bez orzeczenia w przedmiocie wspomnianego zarzutu – Swobodna ocena dokonywana przez Sąd (por. pkt 18–20)

2.                     Pomoc przyznawana przez państwa – Pojęcie – Przyznanie korzyści beneficjentom – Środki mające na celu zrekompensowanie ewentualnie osłabionej pozycji konkurencyjnej przedsiębiorstw mających siedzibę w określonym regionie jednego z państw członkowskich – Zaliczenie (art. 87 ust. 1, 3 WE) (por. pkt 30, 31)

3.                     Pomoc przyznawana przez państwa – Badanie przez Komisję – Badanie systemu pomocy jako całości – Dopuszczalność (art. 87 WE, 88 WE) (por. pkt 39)

4.                     Pomoc przyznawana przez państwa – Decyzja Komisji – Ocena zgodności z prawem w oparciu o informacje dostępne w momencie wydania decyzji (art. 87 WE) (por. pkt 40, 41)

5.                     Pomoc przyznawana przez państwa – Zakaz – Odstępstwa – Pomoc, która może być uznana za zgodną ze wspólnym rynkiem – Pomoc na rozwój określonych regionów – Wyłączenie pomocy operacyjnej poza wyjątkowymi przypadkami (art. 87 ust. 3 lit. c) WE) (por. pkt 60, 61)

Przedmiot

Żądanie stwierdzenia nieważności decyzji Komisji 2000/394/WE z dnia 25 listopada 1999 r. w sprawie pomocy na rzecz przedsiębiorstw z terenu miast Wenecji i Chioggii w formie obniżenia wysokości składek na zabezpieczenie społeczne na mocy ustaw nr 30/1997 i 206/1995 (Dz.U. 2000, L 150, s. 50)

Sentencja

1)

Podniesiony przez Komisję zarzut niedopuszczalności zostaje pozostawiony do rozstrzygnięcia w wyroku.

2)

Skarga zostaje w części odrzucona jako oczywiście niedopuszczalna, a w pozostałym zakresie oddalona jako oczywiście pozbawiona podstawy prawnej.

3)

Adriatica di Navigazione SpA i Comitato „Venezia Vuole Vivere” pokrywają własne koszty oraz koszty poniesione przez Komisję.

4)

Republika Włoska pokrywa własne koszty.