Beroep ingesteld op 24 september 2010 - Nencini / Parlement

(Zaak T-431/10)

Procestaal: Italiaans

Partijen

Verzoekende partij: Riccardo Nencini (Firenze, Italië) (vertegenwoordiger: F. Bertini, advocaat)

Verwerende partij: Europees Parlement

Conclusies

primair, het besluit van de secretaris-generaal van het Europees Parlement van 16 juli 2010 en mededeling nr. 312 331 van de directeur-generaal van het directoraat-generaal Financiën van het Europees Parlement van 4 augustus 2010, beide aan R. Nencini gericht, en, in voorkomend geval, alle daarop betrekking hebbende en/of daaraan voorafgaande besluiten om de in het verzoekschrift uiteengezette redenen nietig verklaren;

subsidiair, het bestreden besluit nietig verklaren en de zaak verwijzen naar de secretaris-generaal van het Europees Parlement, die het betwiste bedrag opnieuw en op billijke wijze zal vaststellen;

hoe dan ook, verweerder verwijzen in de kosten.

Middelen en voornaamste argumenten

Ter onderbouwing van zijn beroep voert verzoeker, die in de ambtsperiode 1994 - 1999 lid was van het Europees Parlement, de volgende middelen aan:

schending van de taalregeling van de Europese Gemeenschap en dus schending van het recht op een eerlijk proces en van het recht op effectieve rechterlijke bescherming, nu de twee bestreden besluiten hadden moeten zijn opgesteld in het Italiaans, de taal van de lidstaat waarvan verzoeker de nationaliteit heeft;

niet-ontvankelijkheid van de aangevoerde schuldvordering wegens verjaring van het recht om de gestelde vordering op te eisen;

schending van het beginsel van hoor en wederhoor en van het recht op effectieve rechterlijke bescherming. In verzoekers geval heeft de secretaris-generaal van het Europees Parlement het definitieve besluit namelijk genomen op basis van feiten en een motivering die gedeeltelijk afwijken van die welke voorheen zijn gebruikt jegens verzoeker en aan hem zijn meegedeeld;

schending van de vergoedingsregeling voor de leden van het Europees Parlement wat de reisvergoedingen betreft, nu eraan is voorbijgegaan dat verzoeker tijdens zijn mandaat van lid van het Europees Parlement te Rome verbleef. In die stad - zoals bekend, de hoofdstad van Italië en het centrum van de nationale politiek - is Nencini immers altijd politiek actief geweest als nationaal verantwoordelijke van zijn politieke partij;

schending van de vergoedingsregeling voor de leden van het Europees Parlement wat de vergoedingen voor secretariaatsdiensten betreft. Verzoeker zet uiteen ervoor te hebben gezorgd dat iedereen die in zijn secretariaat werkzaam is geweest, alle daarvoor voorziene vergoedingen heeft ontvangen; hij heeft daarbij geen bedragen voor zichzelf achtergehouden;

schending van het algemene evenredigheidsbeginsel.

____________