WYROK SĄDU DO SPRAW SŁUŻBY PUBLICZNEJ UNII EUROPEJSKIEJ
(pierwsza izba)

z dnia 21 stycznia 2014 r.

Sprawa F‑102/12

Marc Van Asbroeck

przeciwko

Parlamentowi Europejskiemu

Służba publiczna – Grupa zaszeregowania – Kandydaci umieszczeni na liście rezerwy kadrowej konkursu na wyższa kategorię przed wejściem w życie nowelizacji regulaminu pracowniczego 2004 – Dodatek wyrównawczy – Decyzja o zmianie zaszeregowania urzędników, którym przysługuje ten dodatek wyrównawczy

Przedmiot:      Skarga wniesiona na podstawie art. 270 TFUE, znajdującego zastosowanie do traktatu EWEA na mocy jego art. 106a, w której M. Van Asbroeck żąda stwierdzenia nieważności decyzji Parlamentu Europejskiego z dnia 15 listopada 2011 r. w sprawie zmiany jego zaszeregowania, w następstwie jego przeniesienia z Komisji Europejskiej, do grupy AST 5 stopień 3, ze stażem na tym stopniu od dnia 1 września 2011 r., a w razie potrzeby decyzji z dnia 15 czerwca 2012 r. oddalającej jego zażalenie.

Orzeczenie:      Skarga zostaje oddalona. Parlament Europejski pokrywa własne koszty oraz zostaje obciążony kosztami poniesionymi przez M. Van Asbroecka.

Streszczenie

1.      Urzędnicy – Regulamin pracowniczy –Rozporządzenie nr 723/2004 zmieniające regulamin pracowniczy – System przejściowy – Uznanie administracyjne – Zakres – Autonomia instytucji

(regulamin pracowniczy, art. 110; (rozporządzenie Rady nr 723/2004, motyw 37)

2.      Urzędnicy – Równość traktowania – Granice – Korzyść przyznana niezgodnie z prawem

1.      Wydając rozporządzenie nr 723/2004 zmieniające regulamin pracowniczy i warunki zatrudnienia innych pracowników, prawodawca Unii nie wprowadził jednolitego systemu przejściowego dla wszystkich instytucji i organów, a zatem każdy organ powołujący musiał przyjąć wewnętrzne przepisy właściwe dla danej instytucji lub organu w celu ochrony praw nabytych swych urzędników i ich uzasadnionych oczekiwań. Takie rozwiązanie przyjęte przez prawodawcę powoduje nieuchronnie, że o ile w odniesieniu do zmiany zaszeregowania urzędników przechodzących do innej kategorii urzędnicy ci są traktowani w sposób jednolity wewnątrz jednej instytucji, niekoniecznie ma to miejsce w przypadku przeniesienia do innej instytucji, naturalnie z poszanowaniem odpowiednich przepisów regulaminu pracowniczego.

O ile zgodnie z zasadą jedności europejskiej służby publicznej wszyscy urzędnicy ze wszystkich instytucji Unii podlegają jednemu regulaminowi pracowniczemu, o tyle taka zasada nie oznacza, że instytucje winny w identyczny sposób korzystać z uznania przysługującego im na mocy regulaminu pracowniczego, gdyż przeciwnie, korzystają one z zasady autonomii.

(zob. pkt 28, 29)

Odesłanie:

Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T‑220/95 Gimenez przeciwko Komitetowi Regionów, 16 września 1997 r., pkt 72

Sąd do spraw Służby Publicznej: sprawa F‑76/12 Scheidemann przeciwko Komisji, 18 września 2013 r., pkt 26

2.      Poszanowanie zasady równego traktowania musi iść w parze z poszanowaniem zasady legalności, zgodnie z którą nikt nie może powoływać się na swoją korzyść na niezgodne z prawem działanie, którego dopuszczono się na rzecz innej osoby.

(zob. pkt 38)

Odesłanie:

Trybunał: sprawa 134/84 Williams przeciwko Trybunałowi Obrachunkowemu, 4 lipca 1985 r., pkt 14; sprawa C‑326/91 P De Compte przeciwko Parlamentowi, 2 czerwca 1994 r., pkt 51, 52

Sąd do spraw Służby Publicznej: sprawa F‑40/09 Časta przeciwko Komisji, 1 lipca 2010 r., pkt 88