Αναίρεση που άσκησε στις 25 Φεβρουαρίου 2021 η PlasticsEurope κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (όγδοο τμήμα) στις 16 Δεκεμβρίου 2020 στην υπόθεση T-207/18, PlasticsEurope κατά ECHA
(Υπόθεση C-119/21 P)
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Αναιρεσείουσα: PlasticsEurope (εκπρόσωποι: R. Cana, avocat, E. Mullier, avocate)
Λοιποί διάδικοι στην αναιρετική διαδικασία: Ευρωπαϊκός Οργανισμός Χημικών Προϊόντων, Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, Γαλλική Δημοκρατία, ClientEarth
Αιτήματα
Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:
να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου στην υπόθεση T-207/18·
να ακυρώσει την προσβαλλόμενη πράξη·
επικουρικώς, να αναπέμψει την υπόθεση στο Γενικό Δικαστήριο προκειμένου να αποφανθεί επί της προσφυγής ακυρώσεως της αναιρεσείουσας·
να καταδικάσει τον καθού πρωτοδίκως στα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκαν η ίδια και οι παρεμβαίνουσες, περιλαμβανομένων των εξόδων της διαδικασίας ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου.
Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα
1. Η διακριτική ευχέρεια που καταλείπεται στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Χημικών Προϊόντων (στο εξής: ECHA) στο πλαίσιο της εκτίμησης ουσιών προκειμένου να καθορισθούν ως ουσίες που προκαλούν πολύ μεγάλη ανησυχία βάσει του άρθρου 57, στοιχείο στ΄, του κανονισμού (ΕΚ) 1907/20061 (στο εξής: κανονισμός REACH) δεν μπορεί να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι αναγνωρίζει στον ECHA πλήρη και μη υποκείμενη σε νομικό έλεγχο ελευθερία να υποπίπτει σε πρόδηλα σφάλματα στο πλαίσιο της επιλογής και αξιολόγησης των «επιστημονικών στοιχείων» κατά το άρθρο 57, στοιχείο στ΄. Τούτο δέχθηκε όμως το Γενικό Δικαστήριο, καθόσον έκρινε ότι πρόδηλο σφάλμα εκτιμήσεως μπορεί να υπάρξει μόνον εφόσον ο ECHA παραλείψει παντελώς και εσφαλμένως να λάβει υπόψη μια αξιόπιστη επιστημονική μελέτη και εφόσον η συνεκτίμηση της μελέτης αυτής θα είχε οδηγήσει σε διαφορετική συνολική εκτίμηση των αποδεικτικών στοιχείων, η οποία θα καθιστούσε παράλογη την έκδοση της τελικής απόφασης. Το Γενικό Δικαστήριο δέχθηκε περαιτέρω ότι ο ECHA μπορούσε να στηριχθεί σε αποτελέσματα μη αξιόπιστων επιστημονικών μελετών και ότι η περιορισμένη αξιοπιστία τους δεν αποκλείει τη συνεκτίμησή τους. Το Γενικό Δικαστήριο προχώρησε ακόμη περισσότερο, καθόσον δέχθηκε ότι ο ECHA μπορεί να στηριχθεί σε αναξιόπιστες επιστημονικές έρευνες που δεν καταλήγουν σε οριστικά συμπεράσματα, όταν τα συμπεράσματά τους ενισχύουν την υπόθεση που επιδιώκει να αποδείξει ο ECHA σχετικά με τη φερόμενη ως επικίνδυνη ιδιότητα μιας ουσίας. Κατά τον τρόπο αυτόν, το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε νομικό σφάλμα και παραβίασε την αρχή της επιστημονικής αριστείας.
2. Το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο και ερμήνευσε εσφαλμένως το άρθρο 57, στοιχείο στ΄, του κανονισμού REACH, προσέβαλε δε το δικαίωμα ακροάσεως της αναιρεσείουσας καθόσον προέβη σε εσφαλμένη ερμηνεία των όσων υποστήριξε η αναιρεσείουσα σχετικά με την απαίτηση να αποδειχθεί ότι η ουσία προκαλεί ισοδύναμο επίπεδο ανησυχίας με εκείνο που προκαλούν οι επιπτώσεις των ουσιών που καθορίζονται βάσει του άρθρου 57, στοιχεία α΄ έως ε΄, του κανονισμού REACH.
3. Το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο κατά την εκτίμηση των αποδεικτικών στοιχείων που αφορούσαν όσα υποστήριξε η αναιρεσείουσα σε σχέση με την αξιοπιστία πλειόνων επιστημονικών μελετών και παραμόρφωσε τα αποδεικτικά στοιχεία που είχε στη διάθεσή του.
4. Κρίνοντας ότι η εκτίμηση των επιστημονικών στοιχείων από τον ECHA ήταν σύμφωνη με την αρχή της προφύλαξης, το Γενικό Δικαστήριο ερμήνευσε εσφαλμένως την αρχή αυτή και υπέπεσε, ως εκ τούτου, σε πλάνη περί το δίκαιο.
5. Το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο κρίνοντας ότι τα ενδιάμεσα προϊόντα δεν εξαιρούνται από τη διαδικασία προσδιορισμού που προβλέπουν τα άρθρα 57 και 59 του κανονισμού REACH, διότι οι διατάξεις αυτές αφορούν μόνον τις εγγενείς ιδιότητες μιας ουσίας και όχι τη χρήση της (όπερ περιλαμβάνει το ζήτημα αν η ουσία είναι ενδιάμεσο προϊόν) και ότι ο ECHA δεν παραβίασε την αρχή της αναλογικότητας προβαίνοντας σε μια τέτοια κρίση.
____________
1 Κανονισμός (ΕΚ) 1907/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 18ης Δεκεμβρίου 2006, για την καταχώριση, την αξιολόγηση, την αδειοδότηση και τους περιορισμούς των χημικών προϊόντων (REACH) και για την ίδρυση του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Χημικών Προϊόντων καθώς και για την τροποποίηση της οδηγίας 1999/45/EΚ και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 793/93 του Συμβουλίου και του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1488/94 της Επιτροπής καθώς και της οδηγίας 76/769/ΕΟΚ του Συμβουλίου και των οδηγιών της Επιτροπής 91/155/ΕΟΚ, 93/67/ΕΟΚ, 93/105/ΕΚ και 2000/21/ΕΚ (ΕΕ 2006, L 396, σ. 1, διορθωτικό ΕΕ 2007, L 136, σ. 3).