Language of document : ECLI:EU:T:2014:596

ΔΙΑΤΑΞΗ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (αναιρετικό τμήμα)

της 19ης Ιουνίου 2014

Υπόθεση T‑503/13 P

Luigi Marcuccio

κατά

Ευρωπαϊκής Επιτροπής

«Αίτηση αναιρέσεως — Υπαλληλική υπόθεση — Υπάλληλοι — Άρθρο 14 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης — Αρχή του νόμιμου δικαστή — Απόρριψη της προσφυγής στον πρώτο βαθμό ως προδήλως απαράδεκτης — Δικόγραφο το οποίο εστάλη με τηλεομοιοτυπία και έφερε υπογραφή που δεν είχε τεθεί ιδιοχείρως από τον δικηγόρο — Περίπτωση όπου δεν υφίσταται απόλυτη ταυτότητα μεταξύ του δικογράφου το οποίο εστάλη με τηλεομοιοτυπία και του πρωτοτύπου που κατατέθηκε σε μεταγενέστερο χρόνο — Εκπρόθεσμο της προσφυγής — Αίτημα καταβολής του ποσού που αντιστοιχεί στο ένα τέταρτο των δικαστικών εξόδων στα οποία υποβλήθηκε ο νυν αναιρεσείων στο πλαίσιο της υποθέσεως F-56/09 — Προδήλως αβάσιμη αίτηση αναιρέσεως»

Αντικείμενο:      Αίτηση αναιρέσεως της διατάξεως του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης (μονομελές τμήμα) της 12ης Ιουλίου 2013, Marcuccio κατά Επιτροπής, F‑32/12.

Απόφαση:      Η αίτηση αναιρέσεως απορρίπτεται. Ο L. Marcuccio καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα, τόσο τα δικά του όσο και εκείνα στα οποία υποβλήθηκε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στο πλαίσιο της παρούσας διαδικασίας.

Περίληψη

1.      Ένδικη διαδικασία — Ανάθεση υποθέσεως σε άλλο τμήμα λόγω εσωτερικής αναδιοργανώσεως του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης — Παραβίαση της αρχής του νόμιμου δικαστή — Δεν υφίσταται

(Κανονισμός Διαδικασίας του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης, άρθρο 14)

2.      Ένδικη διαδικασία — Ανάθεση υποθέσεως σε άλλο τμήμα λόγω εσωτερικής αναδιοργανώσεως του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης — Ανάθεση σε μονομελές τμήμα όπου ως δικαστής ορίζεται άλλος από τον εισηγητή δικαστή του τριμελούς τμήματος — Δεν συντρέχει τέτοια περίπτωση εν προκειμένω

(Κανονισμός Διαδικασίας του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης, άρθρο 14)

3.      Ένδικη διαδικασία — Εισαγωγικό δικόγραφο — Τυπικά στοιχεία — Ιδιόχειρη υπογραφή δικηγόρου — Αποστολή του δικογράφου με τηλεομοιοτυπία η οποία φέρει, ως υπογραφή, τη σφραγίδα του δικηγόρου — Έλλειψη αντιστοιχίας με την υπογραφή η οποία έχει τεθεί επί του πρωτοτύπου του δικογράφου — Δεν επιτρέπεται να ληφθεί υπόψη η ημερομηνία παραλαβής του δικογράφου ως κρίσιμη για την εκτίμηση του ζητήματος της τηρήσεως της προθεσμίας ασκήσεως της προσφυγής

(Οργανισμός του Δικαστηρίου, άρθρο 21· Κανονισμός Διαδικασίας του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης, άρθρο 34 §§ 1 και 6)

1.      Όσον αφορά τις προβλεπόμενες στο άρθρο 14 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης προϋποθέσεις παραπομπής υποθέσεως σε μονομελές τμήμα, καθώς και τα δικαιώματα των διαδίκων στο πλαίσιο της εφαρμογής της συγκεκριμένης διατάξεως, επισημαίνεται κατ’ αρχάς ότι ο Κανονισμός Διαδικασίας ορίζει υπό ποιες προϋποθέσεις δικαιολογείται παραπομπή από τριμελές σε μονομελές τμήμα, ήτοι όταν δεν εγείρονται δυσχερή νομικά ή πραγματικά ζητήματα, η υπόθεση είναι περιορισμένης σημασίας και δεν συντρέχουν άλλες ιδιαίτερες περιστάσεις. Επιπλέον, η διαδικασία του άρθρου 14 προβλέπει ακρόαση των διαδίκων προτού ληφθεί η απόφαση περί παραπομπής σε μονομελές τμήμα. Επομένως, δεν τίθεται ζήτημα παραβιάσεως της αρχής του νόμιμου δικαστή.

(βλ. σκέψη 14)

2.      Σε περίπτωση όπου το όνομα του εισηγητή δικαστή του τριμελούς τμήματος, στο οποίο είχε ανατεθεί η σχετική υπόθεση προτού ληφθεί η απόφαση περί παραπομπής της σε μονομελές τμήμα, δεν προκύπτει από τα δικόγραφα της πρωτόδικης διαδικασίας, η παράλειψη αυτή επ’ ουδενί σημαίνει ότι, κατά παραβίαση της αρχής του νόμιμου δικαστή, δεν ορίστηκε ως δικαστής του μονομελούς τμήματος ο εισηγητής δικαστής του τριμελούς τμήματος.

(βλ. σκέψη 15)

3.      Σε περίπτωση όπου η υπογραφή σε έγγραφο που έχει αποσταλεί με τηλεομοιοτυπία, τόσο όταν αυτή έχει τεθεί με τη χρήση σφραγίδας όσο και όταν είναι ιδιόχειρη, διαφέρει από την υπογραφή την οποία φέρει το κατατεθέν στη συνέχεια πρωτότυπο του δικογράφου, η εν λόγω διαφορά έχει τις ίδιες ακριβώς έννομες συνέπειες, και πιο συγκεκριμένα δεν επιτρέπεται να ληφθεί υπόψη το έγγραφο που παραλήφθηκε μέσω τηλεομοιοτυπίας για την εκτίμηση του ζητήματος της τηρήσεως της προθεσμίας ασκήσεως της προσφυγής.

(βλ. σκέψη 22)