Language of document : ECLI:EU:T:2021:718

ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (δέκατο τμήμα)

της 20ής Οκτωβρίου 2021 (*)

«Κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα – Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας – Καταχωρισμένο κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα που απεικονίζει σπειροειδές λαστιχάκι μαλλιών – Γνωστοποίηση των προγενέστερων σχεδίων ή υποδειγμάτων – Γνωστοποίηση μέσω διαδικτύου – Άρθρο 7, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 6/2002 – Ισότητα των όπλων – Αποδεικτικά στοιχεία που προσκομίστηκαν το πρώτον ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου»

Στην υπόθεση T‑823/19,

JMS Sports sp. z o.o., με έδρα το Lódź (Πολωνία), εκπροσωπούμενη από τους D. Piróg και J. Słupski, δικηγόρους,

προσφεύγουσα,

κατά

Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO), εκπροσωπούμενου από τις E. Śliwińska και D. Walicka,

καθού,

με αντίδικο ενώπιον του συμβουλίου προσφυγών του EUIPO και παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου την

Inter-Vion S.A., με έδρα τη Βαρσοβία (Πολωνία), εκπροσωπούμενη από τους T. Grucelski και T. Gawliczek, δικηγόρους,

με αντικείμενο προσφυγή κατά της αποφάσεως του τρίτου συμβουλίου προσφυγών του EUIPO της 13ης Σεπτεμβρίου 2019 (υπόθεση R 1573/2018‑3), σχετικά με διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας μεταξύ των Inter-Vion και JMS Sports,

ΤΟ ΓΕΝΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ (δέκατο τμήμα),

συγκείμενο από τους A. Kornezov, πρόεδρο, E. Buttigieg (εισηγητή) και K. Kowalik-Bańczyk, δικαστές,

γραμματέας: R. Ūkelytė, διοικητική υπάλληλος,

έχοντας υπόψη το δικόγραφο της προσφυγής που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Γενικού Δικαστηρίου στις 4 Δεκεμβρίου 2019,

έχοντας υπόψη το υπόμνημα αντικρούσεως του EUIPO που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Γενικού Δικαστηρίου στις 31 Μαρτίου 2020,

έχοντας υπόψη το υπόμνημα αντικρούσεως της παρεμβαίνουσας που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Γενικού Δικαστηρίου στις 23 Μαρτίου 2020,

έχοντας υπόψη τις έγγραφες ερωτήσεις τις οποίες το Γενικό Δικαστήριο έθεσε στους διαδίκους και τις αντίστοιχες απαντήσεις τους, οι οποίες κατατέθηκαν στη Γραμματεία του Γενικού Δικαστηρίου στις 25 και 30 Νοεμβρίου και την 1η Δεκεμβρίου 2020,

κατόπιν της επ’ ακροατηρίου συζητήσεως της 15ης Ιανουαρίου 2021,

εκδίδει την ακόλουθη

Απόφαση

 Ιστορικό της διαφοράς

1        Η προσφεύγουσα, JMS Sports sp. z o.o., είναι δικαιούχος του κοινοτικού σχεδίου ή υποδείγματος που κατατέθηκε στις 24 Ιουνίου 2010 στο Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) και καταχωρίστηκε υπό τον αριθμό 1723677-0001, δυνάμει του κανονισμού (ΕΚ) 6/2002 του Συμβουλίου, της 12ης Δεκεμβρίου 2001, για τα κοινοτικά σχέδια και υποδείγματα (ΕΕ 2002, L 3, σ. 1), για προϊόντα τα οποία ορίζονται ως «πιαστράκια μαλλιών», υπαγόμενα στην κατηγορία 28.03 κατά την έννοια του Διακανονισμού του Λοκάρνο, της 8ης Οκτωβρίου 1968, για τη διεθνή ταξινόμηση των βιομηχανικών σχεδίων και υποδειγμάτων.

2        Το αμφισβητούμενο σχέδιο ή υπόδειγμα απεικονίζεται ως ακολούθως:

Image not found

3        Στις 3 Ιανουαρίου 2017 η παρεμβαίνουσα Inter-Vion S.A. υπέβαλε αίτηση για την κήρυξη της ακυρότητας του επίμαχου σχεδίου ή υποδείγματος βάσει του άρθρου 25, παράγραφος 1, στοιχείο βʹ, του κανονισμού 6/2002, σε συνδυασμό με τα άρθρα 5 και 6 του ίδιου κανονισμού. Η παρεμβαίνουσα υποστήριζε ότι το εν λόγω σχέδιο ή υπόδειγμα δεν διέθετε ούτε νεωτερικό ούτε ατομικό χαρακτήρα σε σχέση, μεταξύ άλλων, με τα δύο ακόλουθα σχέδια ή υποδείγματα:

–        το σχέδιο ή υπόδειγμα Fancy Fane, το οποίο γνωστοποιήθηκε στο κοινό στις 29 Νοεμβρίου 2009 μέσω του ιστότοπου «http://faneaccessories.blogspot.fr/2009/11» (στο εξής: ιστότοπος ή ιστολόγιο «faneaccessories.blogspot») και απεικονίζεται ως εξής:

Image not found

Image not found

–        το σχέδιο ή υπόδειγμα SwirliDo, το οποίο γνωστοποιήθηκε στο κοινό την 1η Νοεμβρίου 2009 μέσω του ιστότοπου «http://nouveaucheap.blogspot.com/2009/11» (στο εξής: ιστότοπος ή ιστολόγιο «nouveaucheap.blogspot») και για το οποίο γίνεται επίσης λόγος σε στιγμιότυπο οθόνης από τον ιστότοπο «facialwork.com» της 10ης Ιουλίου 2009, το οποίο αποκτήθηκε μέσω της υπηρεσίας αρχειοθέτησης ιστότοπων «https://archive.org», γνωστής επίσης υπό την ονομασία Wayback Machine. Το σχέδιο ή υπόδειγμα SwirliDo απεικονίζεται ως εξής:

Image not found

Image not found

4        Με απόφαση της 26ης Ιουνίου 2018, το ακυρωτικό τμήμα κήρυξε άκυρο το επίμαχο σχέδιο ή υπόδειγμα με την αιτιολογία ότι στερούνταν νεωτερικού χαρακτήρα, κατά την έννοια του άρθρου 5 του κανονισμού 6/2002, σε σχέση με το σχέδιο ή υπόδειγμα SwirliDo.

5        Στις 13 Αυγούστου 2018 η προσφεύγουσα άσκησε προσφυγή ενώπιον του EUIPO, δυνάμει των άρθρων 55 έως 60 του κανονισμού 6/2002, με αίτημα την ακύρωση της αποφάσεως του ακυρωτικού τμήματος.

6        Με απόφαση της 13ης Σεπτεμβρίου 2019 (στο εξής: προσβαλλόμενη απόφαση), το τρίτο συμβούλιο προσφυγών απέρριψε την προσφυγή περί της οποίας γίνεται λόγος στη σκέψη 5 ανωτέρω. Έκρινε ότι η γνωστοποίηση στο κοινό των προγενέστερων σχεδίων ή υποδειγμάτων είχε δεόντως αποδειχθεί και ότι, βάσει των εν λόγω σχεδίων ή υποδειγμάτων, δεν μπορούσε να θεωρηθεί νέο το επίμαχο σχέδιο ή υπόδειγμα. Συναφώς, το συμβούλιο προσφυγών έκρινε μεταξύ άλλων, αφενός, ότι η προσφεύγουσα δεν κατόρθωσε να κλονίσει την αξιοπιστία της αποδείξεως της γνωστοποιήσεως στο κοινό των προγενέστερων σχεδίων ή υποδειγμάτων Fancy Fane και SwirliDo μέσω τουλάχιστον των δύο ιστότοπων των οποίων γίνεται μνεία στη σκέψη 3 ανωτέρω και, αφετέρου, ότι το επίμαχο σχέδιο ή υπόδειγμα ήταν πανομοιότυπο με τα δύο προγενέστερα σχέδια ή υποδείγματα για τα οποία έγινε λόγος ανωτέρω και, ως εκ τούτου, στερούνταν νεωτερικού χαρακτήρα κατά την έννοια του άρθρου 5 του κανονισμού 6/2002. Στο πλαίσιο αυτό, το συμβούλιο προσφυγών επισήμανε ότι η προσφεύγουσα ουδέποτε προέβαλε, κατά τη διοικητική διαδικασία, επιχειρήματα προκειμένου να καταδείξει τις διαφορές μεταξύ του επίμαχου σχεδίου ή υποδείγματος και των δύο προγενέστερων σχεδίων ή υποδειγμάτων που αναφέρθηκαν ανωτέρω.

 Αιτήματα των διαδίκων

7        Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

–        να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·

–        να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα, περιλαμβανομένων των εξόδων στα οποία υποβλήθηκε η προσφεύγουσα στο πλαίσιο της διαδικασίας ενώπιον του συμβουλίου προσφυγών του EUIPO·

–        να καταδικάσει την παρεμβαίνουσα στα δικαστικά έξοδά της.

8        Το EUIPO ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

–        να απορρίψει την προσφυγή·

–        να καταδικάσει την προσφεύγουσα στα δικαστικά έξοδα.

 Σκεπτικό

 Επί του παραδεκτού των παραρτημάτων A.5 έως A.16 του δικογράφου της προσφυγής

9        Το EUIPO, υποστηριζόμενο από την παρεμβαίνουσα, υποστηρίζει ότι τα παραρτήματα A.5 έως A.16 του δικογράφου της προσφυγής αποτελούν αποδεικτικά στοιχεία τα οποία δεν είχαν υποβληθεί κατά τη διοικητική διαδικασία και τα οποία, επομένως, υποβλήθηκαν για πρώτη φορά ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου. Το EUIPO διευκρινίζει ότι η προσφεύγουσα είχε τη δυνατότητα να προσκομίσει τα αποδεικτικά αυτά στοιχεία κατά τη διοικητική διαδικασία, αλλά δεν το έπραξε. Εξ αυτού συνάγει ότι τα εν λόγω παραρτήματα πρέπει να μη ληφθούν υπόψη ως απαράδεκτα.

10      Η προσφεύγουσα αντιτείνει ότι τα παραρτήματα A.5 έως A.16 του δικογράφου της προσφυγής δεν συνιστούν απαράδεκτα αποδεικτικά στοιχεία και δεν μεταβάλλουν το αντικείμενο της διαφοράς. Κατά την προσφεύγουσα, τα παραρτήματα αυτά δεν αποτελούν αποδεικτικά στοιχεία, αλλά χρησιμεύουν μόνο ώστε να διευκολυνθεί η κατανόηση της επιχειρηματολογίας της που αφορά, μεταξύ άλλων, τις δυνατότητες παραποιήσεως των πληροφοριών που προέρχονται από ιστότοπους όπως τα ιστολόγια. Η προσφεύγουσα διευκρινίζει ότι τα έγγραφα που περιλαμβάνονται στα εν λόγω παραρτήματα μπορούν να καταρτιστούν ανά πάσα στιγμή με τη χρήση γενικώς προσβάσιμων ηλεκτρονικών εργαλείων.

11      Υπενθυμίζεται ότι η προσφυγή που ασκείται ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου αποσκοπεί στον έλεγχο της νομιμότητας των αποφάσεων των συμβουλίων προσφυγών του EUIPO κατά την έννοια του άρθρου 61 του κανονισμού 6/2002, η δε νομιμότητα αυτή πρέπει να εκτιμάται βάσει των πληροφοριακών στοιχείων που τα συμβούλια μπορούσαν να έχουν στη διάθεσή τους κατά τον χρόνο εκδόσεως των εν λόγω αποφάσεων (πρβλ. διάταξη της 13ης Σεπτεμβρίου 2011, Wilfer κατά ΓΕΕΑ, C‑546/10 P, μη δημοσιευθείσα, EU:C:2011:574, σκέψη 41 και εκεί μνημονευόμενη νομολογία). Συνεπώς, το Γενικό Δικαστήριο δεν είναι αρμόδιο να επανεξετάσει τα πραγματικά περιστατικά υπό το πρίσμα εγγράφων που προσκομίζονται για πρώτη φορά ενώπιόν του [βλ. απόφαση της 27ης Φεβρουαρίου 2018, Gramberg κατά EUIPO – Mahdavi Sabet (Θήκη κινητού τηλεφώνου), T‑166/15, EU:T:2018:100, σκέψη 17 και εκεί μνημονευόμενη νομολογία].

12      Από τη δικογραφία προκύπτει ότι τα συνημμένα στα ως άνω παραρτήματα A.5 έως A.16 έγγραφα δεν προσκομίστηκαν ενώπιον του συμβουλίου προσφυγών, παρά το γεγονός ότι η προσφεύγουσα είχε τη δυνατότητα προς τούτο, αλλά προσκομίστηκαν, για πρώτη φορά, ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου. Επομένως, κατ’ εφαρμογήν της νομολογίας που μνημονεύθηκε στη σκέψη 11 ανωτέρω, τα έγγραφα αυτά πρέπει να μη ληφθούν υπόψη ως απαράδεκτα, καθόσον δεν εμπίπτουν στο πραγματικό πλαίσιο της διαφοράς όπως αυτό υφίστατο ενώπιον του συμβουλίου προσφυγών και, συνεπώς, δεν μπορούν να συνεκτιμηθούν για τον έλεγχο της νομιμότητας της προσβαλλομένης αποφάσεως.

13      Το ως άνω συμπέρασμα δεν αναιρείται από τον ισχυρισμό της προσφεύγουσας ότι τα προαναφερθέντα έγγραφα αποκτήθηκαν μέσω της χρήσεως εργαλείων, όπως η μηχανή αναζήτησης Google και η Wayback Machine, τα οποία είναι ελευθέρως προσβάσιμα και μπορούν να αναπαραχθούν ανά πάσα στιγμή. Ειδικότερα, η περίσταση αυτή, την οποία επικαλείται η προσφεύγουσα, δεν επηρεάζει τη διαπίστωση ότι, αν το Γενικό Δικαστήριο λάμβανε υπόψη τα προαναφερθέντα αποδεικτικά στοιχεία στο πλαίσιο της εκτιμήσεώς του, θα προέβαινε σε επανεξέταση των πραγματικών περιστατικών υπό το πρίσμα των εγγράφων που δεν είχαν προσκομιστεί ενώπιον του συμβουλίου προσφυγών, υπερβαίνοντας έτσι τα όρια του ελέγχου νομιμότητας της προσβαλλομένης αποφάσεως τον οποίο οφείλει να διενεργήσει δυνάμει του άρθρου 61 του κανονισμού 6/2002.

14      Βάσει των προεκτεθέντων, τα παραρτήματα A.5 έως A.16 του δικογράφου της προσφυγής πρέπει να μη ληφθούν υπόψη ως απαράδεκτα.

 Επί της ουσίας

15      Προς στήριξη της προσφυγής, η προσφεύγουσα προβάλλει τρεις λόγους ακυρώσεως που αντλούνται, αντιστοίχως, από παράβαση του άρθρου 5, παράγραφος 1, σε συνδυασμό με το άρθρο 7, παράγραφος 1, του κανονισμού 6/2002, από παράβαση του κανόνα περί κατανομής του βάρους αποδείξεως και από παραβίαση της αρχής της ισότητας των όπλων.

 Επί του πρώτου λόγου ακυρώσεως, με τον οποίον προβάλλεται παράβαση του άρθρου 5, παράγραφος 1, του κανονισμού 6/2002 σε συνδυασμό με το άρθρο 7, παράγραφος 1, του εν λόγω κανονισμού

16      Στο πλαίσιο του υπό κρίση λόγου ακυρώσεως, η προσφεύγουσα αμφισβητεί τον προγενέστερο χαρακτήρα της γνωστοποιήσεως στο κοινό σχεδίου ή υποδείγματος πανομοιότυπου με το επίμαχο σχέδιο ή υπόδειγμα, κατά την έννοια του άρθρου 7, παράγραφος 1, του κανονισμού 6/2002. Πιο συγκεκριμένα, αμφισβητεί την αποδεικτική ισχύ των αποδεικτικών στοιχείων που προσκόμισε η παρεμβαίνουσα προκειμένου να αποδείξει τον προγενέστερο χαρακτήρα της γνωστοποιήσεως αυτής. Αντιθέτως, η προσφεύγουσα δεν αμφισβητεί το πανομοιότυπο, κατά την έννοια του άρθρου 5 του κανονισμού 6/2002, των επίμαχων σχεδίων ή υποδειγμάτων που συνίστανται σε λαστιχάκια μαλλιών σε σχήμα σπείρας.

17      Το EUIPO και η παρεμβαίνουσα αμφισβητούν την ορθότητα της επιχειρηματολογίας της προσφεύγουσας.

18      Το άρθρο 25, παράγραφος 1, στοιχείο βʹ, του κανονισμού 6/2002 προβλέπει, μεταξύ άλλων, ότι ένα κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα κηρύσσεται άκυρο εάν δεν πληροί την προϋπόθεση περί νεωτερικού χαρακτήρα, την οποία προβλέπει το άρθρο 5 του εν λόγω κανονισμού.

19      Κατά το άρθρο 5, παράγραφος 1, στοιχείο βʹ, του κανονισμού 6/2002, ένα καταχωρισμένο σχέδιο ή υπόδειγμα θεωρείται νέο εάν δεν έχει γνωστοποιηθεί στο κοινό ταυτόσημο σχέδιο ή υπόδειγμα πριν από την ημερομηνία κατάθεσης της αίτησης για την καταχώριση του σχεδίου ή υποδείγματος για το οποίο ζητείται προστασία ή, εάν διεκδικείται προτεραιότητα, πριν από την ημερομηνία προτεραιότητας.

20      Στο άρθρο 5, παράγραφος 2, του κανονισμού 6/2002 διευκρινίζεται, επιπλέον, ότι τα σχέδια ή υποδείγματα λογίζονται ως ταυτόσημα αν τα χαρακτηριστικά τους διαφέρουν μόνο σε επουσιώδεις λεπτομέρειες.

21      Κατά το άρθρο 7, παράγραφος 1, του κανονισμού 6/2002, για την εφαρμογή μεταξύ άλλων του άρθρου 5, παράγραφος 1, στοιχείο βʹ, του ίδιου κανονισμού, ένα σχέδιο ή υπόδειγμα θεωρείται ότι έχει γνωστοποιηθεί στο κοινό αν έχει δημοσιευθεί κατόπιν καταχώρισής του ή με άλλον τρόπο, ή έχει εκτεθεί, έχει χρησιμοποιηθεί στο εμπόριο ή κατέστη γνωστό με άλλο τρόπο, πριν από την ημερομηνία κατάθεσης της αίτησης καταχώρισης του σχεδίου ή υποδείγματος για το οποίο ζητείται προστασία, εκτός εάν τα γεγονότα αυτά λογικά δεν θα ήταν δυνατόν να γίνουν γνωστά κατά τη συνήθη πορεία των πραγμάτων στους ειδικευμένους κύκλους του συγκεκριμένου κλάδου οι οποίοι δραστηριοποιούνται εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ωστόσο, δεν θεωρείται ότι το σχέδιο ή το υπόδειγμα έχει γνωστοποιηθεί στο κοινό μόνο και μόνο επειδή γνωστοποιήθηκε σε τρίτον με τη ρητή ή σιωπηρή προϋπόθεση να παραμείνει απόρρητο.

22      Κατά πάγια νομολογία, ένα σχέδιο ή υπόδειγμα θεωρείται ότι έχει γνωστοποιηθεί εφόσον ο διάδικος που προβάλλει τη γνωστοποίηση αποδείξει τα πραγματικά περιστατικά που συνιστούν τη γνωστοποίηση αυτή (βλ. απόφαση της 27ης Φεβρουαρίου 2018, Θήκη κινητού τηλεφώνου, T‑166/15, EU:T:2018:100, σκέψη 22 και εκεί μνημονευόμενη νομολογία).

23      Η γνωστοποίηση προγενέστερου σχεδίου ή υποδείγματος δεν είναι δυνατό να αποδειχθεί με πιθανότητες ή τεκμήρια, αλλά πρέπει να βασίζεται σε συγκεκριμένα και αντικειμενικά στοιχεία που αποδεικνύουν πραγματική γνωστοποίηση του προγενέστερου σχεδίου ή υποδείγματος στην αγορά (βλ. απόφαση της 27ης Φεβρουαρίου 2018, Θήκη κινητού τηλεφώνου, T‑166/15, EU:T:2018:100, σκέψη 23 και εκεί μνημονευόμενη νομολογία).

24      Απορρέει, επίσης, από τη νομολογία ότι τα αποδεικτικά στοιχεία τα οποία προσκομίζει ο αιτών την κήρυξη ακυρότητας πρέπει να εκτιμώνται σε συνδυασμό μεταξύ τους. Πράγματι, καίτοι ορισμένα από τα στοιχεία αυτά ενδέχεται να θεωρηθούν ανεπαρκή καθεαυτά, για την απόδειξη της γνωστοποιήσεως προγενέστερου σχεδίου ή υποδείγματος, εντούτοις, όταν συνδυάζονται μεταξύ τους ή με άλλα έγγραφα ή πληροφορίες, μπορούν να συμβάλουν στην απόδειξη της γνωστοποιήσεως (βλ. απόφαση της 27ης Φεβρουαρίου 2018, Θήκη κινητού τηλεφώνου, T‑166/15, EU:T:2018:100, σκέψη 24 και εκεί μνημονευόμενη νομολογία).

25      Επιπλέον, κατά τη νομολογία, για την εκτίμηση της αποδεικτικής αξίας ενός εγγράφου, πρέπει να ελέγχεται η ευλογοφάνεια και η ακρίβεια της περιεχόμενης σ’ αυτό πληροφορίας. Πρέπει να λαμβάνονται υπόψη, μεταξύ άλλων, η προέλευση του εγγράφου, οι περιστάσεις υπό τις οποίες καταρτίστηκε και ο αποδέκτης του και να τίθεται το ερώτημα αν το έγγραφο είναι, λαμβανομένου υπόψη του περιεχομένου του, εκ πρώτης όψεως λογικό και αξιόπιστο (βλ. απόφαση της 27ης Φεβρουαρίου 2018, Θήκη κινητού τηλεφώνου, T‑166/15, EU:T:2018:100, σκέψη 25 και εκεί μνημονευόμενη νομολογία).

26      Ούτε ο κανονισμός 6/2002 ούτε ο κανονισμός (ΕΚ) 2245/2002 της Επιτροπής, της 21ης Οκτωβρίου 2002, σχετικά με την εφαρμογή του κανονισμού 6/2002 (ΕΕ 2002, L 341, σ. 28), ορίζουν υποχρεωτικό τύπο όσον αφορά τα αποδεικτικά στοιχεία που πρέπει να προσκομίζονται από τον αιτούντα την κήρυξη ακυρότητας προς στοιχειοθέτηση της γνωστοποιήσεως του προγενέστερου σχεδίου ή υποδείγματος πριν την ημερομηνία κατάθεσης της αίτησης καταχώρισης του επίμαχου σχεδίου ή υποδείγματος. Κατά συνέπεια, αφενός, ο αιτών την κήρυξη ακυρότητας είναι ελεύθερος να επιλέξει τα αποδεικτικά στοιχεία τα οποία κρίνει σκόπιμο να προσκομίσει ενώπιον του EUIPO προς στήριξη της αίτησής του και, αφετέρου, το EUIPO υποχρεούται να εξετάσει όλα τα προσκομιζόμενα στοιχεία προκειμένου να εξακριβώσει αν όντως αποτελούν απόδειξη της γνωστοποιήσεως του προγενέστερου σχεδίου ή υποδείγματος [βλ. απόφαση της 13ης Ιουνίου 2019, Visi/one κατά EUIPO – EasyFix (Διαφανής θήκη δελτίου στοιχείων για οχήματα), T‑74/18, EU:T:2019:417, σκέψη 21 και εκεί μνημονευόμενη νομολογία].

27      Εν προκειμένω, από τις σκέψεις 4 και 24 της προσβαλλομένης αποφάσεως προκύπτει ότι το συμβούλιο προσφυγών στηρίχθηκε, κατά κύριο λόγο, στα ακόλουθα αποδεικτικά στοιχεία που προσκόμισε η παρεμβαίνουσα, προκειμένου να καταλήξει ότι υφίστατο γνωστοποίηση των προγενέστερων σχεδίων ή υποδειγμάτων:

–        στο στιγμιότυπο οθόνης από τον ιστότοπο «faneaccessories.blogspot», στο οποίο απεικονιζόταν το σχέδιο ή υπόδειγμα Fancy Fane και το οποίο έφερε ημερομηνία 29 Νοεμβρίου 2009 (βλ. σκέψη 3, πρώτη περίπτωση, ανωτέρω)·

–        στο στιγμιότυπο οθόνης από τον ιστότοπο «nouveaucheap.blogspot», στο οποίο απεικονιζόταν το σχέδιο ή υπόδειγμα SwirliDo και το οποίο έφερε ημερομηνία 1 Νοεμβρίου 2009 (βλ. σκέψη 3, δεύτερη περίπτωση, ανωτέρω)·

–        στο στιγμιότυπο οθόνης από τον ιστότοπο «facialwork.com», το οποίο έφερε ημερομηνία 10 Ιουλίου 2009 και αποκτήθηκε μέσω της Wayback Machine, όπου γινόταν αναφορά στο σχέδιο ή υπόδειγμα SwirliDo (βλ. σκέψη 3, δεύτερη περίπτωση, ανωτέρω).

28      Επιπλέον, όπως προκύπτει από τη σκέψη 33 της προσβαλλομένης αποφάσεως, το συμβούλιο προσφυγών έλαβε επίσης υπόψη πρόσθετα αποδεικτικά στοιχεία που προσκόμισε η παρεμβαίνουσα, προκειμένου να αποδείξει τη γνησιότητα των στιγμιότυπων οθόνης που ελήφθησαν από τον ιστότοπο «nouveaucheap.blogspot» σε σχέση με το σχέδιο ή υπόδειγμα SwirliDo. Τα πρόσθετα αυτά αποδεικτικά στοιχεία ήταν:

–        άρθρα δημοσιευθέντα το 2009 στον ιστότοπο «nouveaucheap.blogspot» για άλλα προϊόντα καλλωπισμού και όχι για λαστιχάκια μαλλιών·

–        στιγμιότυπο οθόνης στο οποίο εμφανίζονται τα αποτελέσματα αναζήτησης πραγματοποιηθείσας στη μηχανή αναζήτησης Google και βάσει του οποίου επιβεβαιώνεται ότι το άρθρο με τίτλο «SWIRLIDO OR SWIRLIDON’T?» είχε δημοσιευτεί στο ιστολόγιο «nouveaucheap.blogspot» την 1η Νοεμβρίου 2009·

–        έγγραφο της Wayback Machine που επιβεβαιώνει ότι ο ιστότοπος «nouveaucheap.blogspot» ήταν σε λειτουργία το 2009.

29      Το συμβούλιο προσφυγών έκρινε, στο σημείο 25 της προσβαλλομένης αποφάσεως, ότι η εμφάνιση της εικόνας σχεδίου ή υποδείγματος στο διαδίκτυο συνιστούσε γεγονός που μπορεί να χαρακτηριστεί ως «δημοσίευση» κατά την έννοια του άρθρου 7 του κανονισμού 6/2002 και, ως εκ τούτου, απεδείκνυε γνωστοποίηση, εκτός αν το γεγονός αυτό λογικά δεν θα ήταν δυνατόν να γίνει γνωστό στους ειδικευμένους κύκλους του συγκεκριμένου κλάδου. Επισήμανε, στο σημείο 26 της προσβαλλομένης αποφάσεως, ότι η προσφεύγουσα δεν αμφισβητούσε το γεγονός ότι μια δημοσίευση μέσω διαδικτύου μπορούσε να συνιστά γνωστοποίηση, αλλά αμφισβητούσε την «αξιοπιστία» ή την «εγκυρότητα» των στιγμιότυπων οθόνης που ελήφθησαν από τους ιστότοπους «faneaccessories.blogspot» και «nouveaucheap.blogspot».

30      Το συμβούλιο προσφυγών κατέληξε, στο σημείο 39 της προσβαλλομένης αποφάσεως, ότι η προσφεύγουσα δεν κατόρθωσε να κλονίσει την αξιοπιστία της αποδείξεως της γνωστοποιήσεως του προγενέστερου σχεδίου ή υποδείγματος μέσω τουλάχιστον των ιστότοπων «faneaccessories.blogspot» και «nouveaucheap.blogspot».

31      Το συμπέρασμα αυτό του συμβουλίου προσφυγών δεν είναι εσφαλμένο.

32      Συναφώς, κατά πρώτον, επισημαίνεται ότι το άρθρο 7, παράγραφος 1, του κανονισμού 6/2002 παραθέτει μόνον παραδείγματα δυνητικών περιπτώσεων γνωστοποιήσεως (χρησιμοποιώντας τις φράσεις «δημοσιευθεί κατόπιν καταχώρισής του ή με άλλον τρόπο», «εκτεθεί», «χρησιμοποιηθεί στο εμπόριο»), και όχι εξαντλητικό κατάλογο («κατέστη γνωστό με άλλο τρόπο»). Επιπλέον, έχει διευκρινιστεί ότι δεν υφίσταται κανένας περιορισμός όσον αφορά τον τόπο στον οποίο πρέπει να γίνει η γνωστοποίηση προκειμένου να θεωρηθεί ότι ένα σχέδιο ή υπόδειγμα έχει γνωστοποιηθεί στο κοινό (πρβλ. απόφαση της 13ης Φεβρουαρίου 2014, H. Gautzsch Großhandel, C‑479/12, EU:C:2014:75, σκέψη 33). Βάσει των στοιχείων αυτών, πρέπει να επικυρωθεί η εκτίμηση του συμβουλίου προσφυγών, στο σημείο 25 της προσβαλλομένης αποφάσεως, ότι η εμφάνιση της εικόνας σχεδίου ή υποδείγματος στο διαδίκτυο συνιστά γεγονός που μπορεί να χαρακτηριστεί ως «δημοσίευση» και αποτελεί, ως εκ τούτου, «γνωστοποίηση» στο κοινό, κατά την έννοια του άρθρου 7, παράγραφος 1, του κανονισμού 6/2002.

33      Κατά δεύτερον, επισημαίνεται ότι τα στιγμιότυπα οθόνης που ελήφθησαν από τους ιστότοπους «faneaccessories.blogspot» και «nouveaucheap.blogspot» παρουσίαζαν σαφώς τα σχέδια ή υποδείγματα Fancy Fane και SwirliDo που ήταν πανομοιότυπα με το επίμαχο σχέδιο ή υπόδειγμα. Επιπλέον, τα προαναφερθέντα στιγμιότυπα οθόνης παρουσίαζαν σαφώς τις πλήρεις διευθύνσεις URL (Uniform Resource Locator) δύο ιστότοπων καθώς και τις ημερομηνίες της γνωστοποιήσεως στο κοινό, ήτοι, αντιστοίχως, την 29η Νοεμβρίου 2009 και την 1η Νοεμβρίου 2009. Οι ημερομηνίες αυτές, όμως, είναι προγενέστερες της ημερομηνίας καταθέσεως της αιτήσεως καταχωρίσεως του επίμαχου σχεδίου ή υποδείγματος, ήτοι της 24ης Ιουνίου 2010.

34      Κατά τρίτον, διαπιστώνεται ότι το στιγμιότυπο οθόνης που ελήφθη από τον ιστότοπο «nouveaucheap.blogspot» περιείχε και άλλες πληροφορίες φέρουσες χρονοσφραγίδα που αποδείκνυαν ότι το σχέδιο ή υπόδειγμα SwirliDo είχε γνωστοποιηθεί στο κοινό την 1η Νοεμβρίου 2009. Οι λοιπές αυτές πληροφορίες με χρονοσφραγίδα συνίσταντο σε σχόλια των χρηστών του διαδικτύου, που έφεραν ως ημερομηνία αναρτήσεώς τους την 1η και τη 2α Νοεμβρίου 2009, διευκρινιζομένης της ώρας δημοσιεύσεώς τους, σε σχέση με το άρθρο με τίτλο «SWIRLIDO OR SWIRLIDON’T?», το οποίο αποτελούσε σύνοψη σχετικά με τα λαστιχάκια μαλλιών με την εμπορική ονομασία SwirliDo.

35      Κατά τέταρτον, δεν αμφισβητήθηκε η εκτίμηση, στο σημείο 22 της προσβαλλομένης αποφάσεως, ότι οι ιστότοποι «faneaccessories.blogspot» και «nouveaucheap.blogspot» ήταν ιστολόγια που παρείχαν εξειδικευμένες πληροφορίες αναφορικά με είδη καλλωπισμού όπου απαντούσαν παρουσιάσεις και κριτικές προϊόντων προκειμένου το ενδιαφερόμενο κοινό να μπορεί να βλέπει τα εν λόγω προϊόντα και να ανταλλάσσει απόψεις σχετικά με αυτά. Δεν αμφισβητήθηκε ούτε η διαπίστωση, στο σημείο 31 της προσβαλλομένης αποφάσεως, ότι τα δύο αυτά ιστολόγια ήταν ανεξάρτητα μεταξύ τους. Το γεγονός ότι τα εν λόγω δύο ιστολόγια, τα οποία ήταν ανεξάρτητα μεταξύ τους, ήταν εξειδικευμένα στον τομέα των ειδών καλλωπισμού ενισχύει, λαμβανομένης υπόψη της φύσεως των οικείων προϊόντων, την αποδεικτική αξία των στιγμιότυπων οθόνης από τα ιστολόγια αυτά που προσκόμισε η παρεμβαίνουσα ως αποδεικτικά στοιχεία.

36      Κατά πέμπτον, επιβάλλεται η διαπίστωση ότι η γνωστοποίηση στο κοινό του σχεδίου ή υποδείγματος SwirliDo το 2009 επιβεβαιώνεται από τα τρία ακόλουθα στοιχεία που προσκομίστηκαν ενώπιον του συμβουλίου προσφυγών. Πρώτον, επιβεβαιώνεται από το στιγμιότυπο οθόνης που ελήφθη από τον ιστότοπο «www.facialwork.com» στις 10 Ιουλίου 2009 μέσω της Wayback Machine, δεδομένου ότι το στιγμιότυπο αυτό οθόνης έκανε λόγο για το προϊόν SwirliDo λαστιχάκια μαλλιών. Δεύτερον, επιβεβαιώνεται από το αποτέλεσμα αναζήτησης στη μηχανή αναζήτησης Google που συνδέει το σχέδιο ή υπόδειγμα SwirliDo με το έτος 2009. Τρίτον, επιβεβαιώνεται από το αποτέλεσμα αναζήτησης πραγματοποιηθείσας μέσω της Wayback Machine, βάσει του οποίου αποδεικνύεται ότι ο ιστότοπος «nouveaucheap.blogspot» ήταν σε λειτουργία το 2009.

37      Τα αποδεικτικά στοιχεία περί των οποίων γίνεται λόγος στις σκέψεις 33 έως 36 ανωτέρω, εξεταζόμενα συνολικά, αποδεικνύουν επαρκώς κατά νόμον ότι τα σχέδια ή υποδείγματα Fancy Fane και SwirliDo, πανομοιότυπα με το επίμαχο σχέδιο ή υπόδειγμα, γνωστοποιήθηκαν στο κοινό τον Νοέμβριο του 2009 το αργότερο, μέσω διάδοσής τους από δύο ιστότοπους εξειδικευμένους στον τομέα των ειδών καλλωπισμού.

38      Το συμπέρασμα αυτό δεν ανατρέπεται από την επιχειρηματολογία της προσφεύγουσας.

39      Κατά πρώτον, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι τα στιγμιότυπα οθόνης που λαμβάνονται από ιστότοπους έχουν περιορισμένη αποδεικτική ισχύ για την απόδειξη της γνωστοποιήσεως στο κοινό ενός σχεδίου ή υποδείγματος και ότι πρέπει να επιβεβαιώνονται από πιο αξιόπιστα αποδεικτικά στοιχεία για τους σκοπούς της εν λόγω αποδείξεως. Προς στήριξη της απόψεως αυτής, η προσφεύγουσα επικαλείται το σημείο 5.5.1.5 του εγγράφου του EUIPO με τίτλο «Κατευθυντήριες γραμμές για την εξέταση καταχωρισμένων κοινοτικών σχεδίων και υποδειγμάτων» (στο εξής: κατευθυντήριες γραμμές του EUIPO σχετικά με τα σχέδια και υποδείγματα) της 1ης Οκτωβρίου 2017.

40      Η επιχειρηματολογία της προσφεύγουσας δεν μπορεί να γίνει δεκτή.

41      Ειδικότερα, υπενθυμίζεται ότι ο αιτών την κήρυξη ακυρότητας είναι ελεύθερος να επιλέξει τα αποδεικτικά στοιχεία που κρίνει σκόπιμο να προσκομίσει στο EUIPO προς στήριξη της αιτήσεώς του για την κήρυξη ακυρότητας και ότι το EUIPO υποχρεούται να εξετάσει όλα τα προσκομισθέντα στοιχεία προκειμένου να κρίνει αν συνιστούν πράγματι απόδειξη της γνωστοποιήσεως του προγενέστερου σχεδίου ή υποδείγματος (βλ. σκέψη 26 ανωτέρω). Επιβάλλεται, επομένως, η διαπίστωση ότι ούτε η εφαρμοστέα ρύθμιση ούτε η νομολογία επιρρωννύουν την άποψη της προσφεύγουσας σχετικά με την περιορισμένη αποδεικτική ισχύ των στιγμιότυπων οθόνης.

42      Επιπλέον, αντιθέτως προς όσα υποστηρίζει η προσφεύγουσα, ούτε οι κατευθυντήριες γραμμές του EUIPO σχετικά με τα σχέδια ή υποδείγματα της 1ης Οκτωβρίου 2018, οι οποίες ίσχυαν κατά την ημερομηνία εκδόσεως της προσβαλλομένης αποφάσεως, στηρίζουν την άποψή της σχετικά με την περιορισμένη αποδεικτική ισχύ των στιγμιότυπων οθόνης. Οι κατευθυντήριες αυτές γραμμές διευκρίνιζαν, στο σημείο 5.5.1.5, ότι οι πληροφορίες που γνωστοποιούνταν μέσω διαδικτύου ή σε διαδικτυακές βάσεις δεδομένων θεωρούνταν ως δημοσίως διαθέσιμες κατά τον χρόνο δημοσιεύσεως της πληροφορίας. Επισήμαιναν βεβαίως ότι η φύση του διαδικτύου μπορούσε να καταστήσει δυσχερή τον προσδιορισμό του πραγματικού χρόνου δημοσιεύσεως των πληροφοριών. Ανέφεραν, ωστόσο, ότι ο χρόνος γνωστοποιήσεως στο διαδίκτυο θεωρούνταν αξιόπιστος εφόσον συνέτρεχε μία από τις ακόλουθες τέσσερις περιπτώσεις:

–        όταν ο επίμαχος ιστότοπος παρέχει πληροφορίες με χρονοσφραγίδα σε σχέση με το ιστορικό των τροποποιήσεων ενός αρχείου ή μιας ιστοσελίδας (για παράδειγμα, ως διαθέσιμες στην περίπτωση της Βικιπαίδειας, ή ως αυτομάτως εμφανιζόμενες με το περιεχόμενο, όπως στην περίπτωση των μηνυμάτων σε διαδικτυακούς χώρους συζητήσεων ή στα ιστολόγια)·

–        όταν η ιστοσελίδα φέρει ημερομηνία ευρετηρίασης αποδιδόμενη από μηχανές αναζήτησης·

–        όταν το στιγμιότυπο οθόνης που ελήφθη από μια ιστοσελίδα φέρει συγκεκριμένη ημερομηνία ή

–        όταν πληροφορίες σχετικά με τις επικαιροποιήσεις ιστοσελίδας είναι διαθέσιμες σε υπηρεσία αρχειοθετήσεως διαδικτύου όπως η Wayback Machine.

43      Προκύπτει, επομένως, ότι οι κατευθυντήριες γραμμές του EUIPO σχετικά με τα σχέδια ή υποδείγματα, όπως ίσχυαν την 1η Οκτωβρίου 2018, ουδόλως έθεταν υπό αμφισβήτηση την αποδεικτική αξία των στιγμιότυπων οθόνης που λαμβάνονταν από τους οικείους ιστότοπους, αλλά παρείχαν ορισμένες διευκρινίσεις σχετικά με τον προσδιορισμό του κρίσιμου χρόνου γνωστοποιήσεως στο διαδίκτυο. Η προσβαλλόμενη απόφαση είναι σύμφωνη προς τις εν λόγω κατευθυντήριες γραμμές, καθόσον στηρίζεται, μεταξύ άλλων, στα στιγμιότυπα οθόνης των ιστότοπων «faneaccessories.blogspot» και «nouveaucheap.blogspot», τα οποία, όπως επισημάνθηκε στη σκέψη 33 ανωτέρω, έφεραν συγκεκριμένες ημερομηνίες, ήτοι, αντιστοίχως, την 29η Νοεμβρίου 2009 και την 1η Νοεμβρίου 2009, αποδεικνύοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο, σύμφωνα με τις ως άνω κατευθυντήριες γραμμές (βλ. σκέψη 42, τρίτη περίπτωση, ανωτέρω), τον χρόνο της γνωστοποιήσεως στο κοινό των προγενέστερων σχεδίων ή υποδειγμάτων Fancy Fane και SwirliDo.

44      Από τα προεκτεθέντα στις σκέψεις 41 έως 43 ανωτέρω προκύπτει ότι η άποψη της προσφεύγουσας σχετικά με την περιορισμένη αποδεικτική αξία των στιγμιότυπων οθόνης που λαμβάνονται από ιστοσελίδες πρέπει να απορριφθεί.

45      Κατά δεύτερον, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι υπάρχουν ευρείες δυνατότητες τροποποιήσεως του περιεχομένου των ιστολογίων που δημοσιεύονται στην πλατφόρμα «Blogger.com», στον υποτομέα «blogspot.com», όπως τα ιστολόγια «faneaccessories.blogspot» και «nouveaucheap.blogspot» εν προκειμένω. Κατά την προσφεύγουσα, η πλατφόρμα «Blogger.com» καθιστά δυνατή τη δημιουργία άρθρων ιστολογίων ex nihilo, αποδίδοντάς τους προγενέστερη ημερομηνία, αλλά και την τροποποίηση της ημερομηνίας δημοσιεύσεως ήδη υφιστάμενου άρθρου, αντικαθιστώντας τη με προγενέστερη ημερομηνία. Εν συνεχεία, κατά την προσφεύγουσα, μπορεί να γίνει ευρετηρίαση της ημερομηνίας αυτής από τη μηχανή αναζήτησης Google και η ημερομηνία αυτή μπορεί να εμφανίζεται μεταξύ των αποτελεσμάτων της αναζήτησης, όπερ θα δώσει την εντύπωση ότι ένα άρθρο έχει δημοσιευτεί πριν από την πραγματική ημερομηνία δημοσιεύσεώς του. Η προσφεύγουσα διευκρινίζει ότι η δυνατότητα προχρονολόγησης περιεχομένου ισχύει και ως προς τα σχόλια των άρθρων που δημοσιεύονται στην πλατφόρμα «Blogger.com». Η προσφεύγουσα καταλήγει στο συμπέρασμα ότι ένα απλό στιγμιότυπο οθόνης που λαμβάνεται από ιστότοπο και εμφανίζει άρθρο της πλατφόρμας «Blogger.com», χωρίς να υπάρχει επιβεβαίωση προερχόμενη, για παράδειγμα, από τη Wayback Machine, πρέπει να θεωρηθεί ως αποδεικτικό στοιχείο λιγότερο αξιόπιστο από ό,τι ένα αντίστοιχο στιγμιότυπο οθόνης που λαμβάνεται από άλλον ιστότοπο ο οποίος δεν θα προσέφερε τόσο ευρείες δυνατότητες τροποποιήσεως των ουσιωδών του στοιχείων.

46      Η προσφεύγουσα διατείνεται επίσης ότι το γεγονός ότι, κατά τη νομολογία των δικαιοδοτικών οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ο ιστότοπος Βικιπαίδεια δεν μπορεί να θεωρηθεί εντελώς αξιόπιστη πηγή, λόγω των ευρέων δυνατοτήτων τροποποιήσεως του κώδικα, επιρρωνύει την άποψή της ότι τα απλά στιγμιότυπα οθόνης άρθρων που δημοσιεύονται στην πλατφόρμα «Blogspot.com» πρέπει να αντιμετωπίζονται με μεγάλη επιφυλακτικότητα όσον αφορά την αποδεικτική τους ισχύ.

47      Επιπλέον, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι υφίστανται εν προκειμένω σοβαρά και συγκεκριμένα στοιχεία που δημιουργούν αμφιβολίες ως προς την αξιοπιστία των στιγμιότυπων οθόνης που ελήφθησαν από τους ιστότοπους «faneaccessories.blogspot» και «nouveaucheap.blogspot».

48      Συναφώς, η προσφεύγουσα εξηγεί, κατ’ ουσίαν, ότι η αναζήτηση μέσω της μηχανής αναζήτησης Google του άρθρου «TC0100201 – Thick telephone coil rubber band» που απαντά στο στιγμιότυπο οθόνης από τον ιστότοπο «faneaccessories.blogspot» και του άρθρου «SWIRLIDO OR SWIRLIDON’T?» που απαντά στο στιγμιότυπο οθόνης από τον ιστότοπο «nouveaucheap.blogspot» δεν εμφανίζει κανένα αποτέλεσμα αν γίνει περιορισμός της αναζήτησης στις ημερομηνίες που βρίσκονται κοντά στις φερόμενες ημερομηνίες δημοσιεύσεως των εν λόγω δύο άρθρων. Κατά την προσφεύγουσα, το γεγονός ότι η αναζήτηση μέσω της μηχανής αναζήτησης Google δεν εμφανίζει κανένα αποτέλεσμα δημιουργεί αμφιβολίες όσον αφορά την πραγματική ημερομηνία δημοσιεύσεως των ως άνω άρθρων και, ως εκ τούτου, της γνωστοποιήσεως στο κοινό των σχεδίων ή υποδειγμάτων Fancy Fane και SwirliDo, στο μέτρο που, αν τα δύο αυτά άρθρα είχαν πράγματι δημοσιευτεί, αντιστοίχως, την 29η Νοεμβρίου 2009 και την 1η Νοεμβρίου 2009, θα είχαν, κατά πάσα πιθανότητα, ευρετηριαστεί από τη μηχανή αναζήτησης Google σε ημερομηνίες κοντινές προς τις φερόμενες ημερομηνίες δημοσιεύσεώς τους και θα εμφανίζονταν, επομένως, στα αποτελέσματα της πραγματοποιούμενης αναζήτησης στη Google. Προς στήριξη της επιχειρηματολογίας αυτής, η προσφεύγουσα προσκόμισε τα παραρτήματα A.9 έως A.13 του δικογράφου της προσφυγής.

49      Όσον αφορά την επιχειρηματολογία της προσφεύγουσας που εκτίθεται στη σκέψη 45 ανωτέρω, διαπιστώνεται ότι με την επιχειρηματολογία αυτή σκοπείται να αποδειχθούν, κατά τρόπο αφηρημένο και θεωρητικό, οι δυνατότητες παραποιήσεως του περιεχομένου των ιστολογίων. Όπως όμως ορθώς επισημαίνει το συμβούλιο προσφυγών στο σημείο 29 της προσβαλλομένης αποφάσεως, απλώς και μόνον η αφηρημένη δυνατότητα παραποιήσεως του περιεχομένου ή της ημερομηνίας ενός ιστότοπου δεν συνιστά επαρκή λόγο για να κλονιστεί η αξιοπιστία του στιγμιότυπου οθόνης που λαμβάνεται από τον εν λόγω ιστότοπο ως αποδεικτικού στοιχείου. Η αξιοπιστία αυτή μπορεί να τεθεί υπό αμφισβήτηση μόνο βάσει επικλήσεως πραγματικών περιστατικών που υποδηλώνουν συγκεκριμένα ότι έλαβε χώρα παραποίηση [πρβλ. αποφάσεις της 27ης Φεβρουαρίου 2018, Θήκη κινητού τηλεφώνου, T‑166/15, EU:T:2018:100, σκέψη 90, και της 27ης Φεβρουαρίου 2020, Bog-Fran κατά EUIPO – Fabryki Mebli «Forte» (Έπιπλα), T‑159/19, μη δημοσιευθείσα, EU:T:2020:77, σκέψεις 28 και 29]. Σύμφωνα με τις διαπιστώσεις του συμβουλίου προσφυγών στο σημείο 29 της προσβαλλομένης αποφάσεως, τέτοια πραγματικά περιστατικά μπορούν να περιλαμβάνουν εμφανή σημάδια παραποιήσεως, αδιαμφισβήτητες αντιφάσεις στις παρουσιαζόμενες πληροφορίες ή προφανείς ανακολουθίες που μπορούν ευλόγως να δικαιολογήσουν την ύπαρξη αμφιβολιών ως προς τη γνησιότητα των στιγμιότυπων οθόνης που ελήφθησαν από τους οικείους ιστότοπους.

50      Πλην όμως, επιβάλλεται η διαπίστωση ότι η προσφεύγουσα δεν επικαλείται τέτοια συγκεκριμένα πραγματικά περιστατικά που να κλονίζουν την αξιοπιστία των στιγμιότυπων οθόνης που ελήφθησαν από τα ιστολόγια «faneaccessories.blogspot» και «nouveaucheap.blogspot», παρουσιάζει δε απλώς τις δυνατότητες που υπάρχουν, θεωρητικά, να τροποποιηθεί το περιεχόμενο και η ημερομηνία των άρθρων και των σχετικών σχολίων των ιστολογίων που δημοσιεύονται στην πλατφόρμα «Blogger.com». Επομένως, η επιχειρηματολογία αυτή δεν μπορεί να γίνει δεκτή.

51      Στο πλαίσιο αυτό, πρέπει επίσης να διευκρινιστεί ότι η επιχειρηματολογία της προσφεύγουσας, η οποία εκτίθεται στις σκέψεις 47 και 48 ανωτέρω, σχετικά με την προβαλλόμενη ύπαρξη «σοβαρών και συγκεκριμένων» στοιχείων που δημιουργούν αμφιβολίες ως προς την αξιοπιστία των στιγμιότυπων οθόνης που ελήφθησαν από τα ιστολόγια «faneaccessories.blogspot» και «nouveaucheap.blogspot», πρέπει να απορριφθεί χωρίς να χρειάζεται να κριθεί το παραδεκτό της, το οποίο αμφισβητήθηκε από το EUIPO. Ειδικότερα, δεν αμφισβητείται ότι η επιχειρηματολογία αυτή στηρίζεται σε παραρτήματα τα οποία κρίθηκαν απαράδεκτα (βλ. σκέψεις 9 έως 14 ανωτέρω) και ότι, ως εκ τούτου, η βασιμότητά της δεν μπορεί, εν πάση περιπτώσει, να κριθεί αποδειχθείσα. Ειδικότερα, η ως άνω επιχειρηματολογία στηρίζεται στην παραδοχή ότι η μηχανή αναζήτησης Google προβαίνει σε ευρετηρίαση των ιστότοπων (εν προκειμένω, των ιστολογίων «faneaccessories.blogspot» και «nouveaucheap.blogspot») σε ημερομηνία κοντινή προς τις ημερομηνίες της προβαλλόμενης εμφανίσεώς τους στο διαδίκτυο. Η παραδοχή αυτή, όμως, δεν αποδείχθηκε από την προσφεύγουσα.

52      Όσον αφορά το επιχείρημα της προσφεύγουσας που αντλείται από τη νομολογία των δικαιοδοτικών οργάνων της Ένωσης σχετικά με τον ιστότοπο Βικιπαίδεια (βλ. σκέψη 46 ανωτέρω), επισημαίνεται ότι από τη νομολογία αυτή προκύπτει ότι απόσπασμα από τη Βικιπαίδεια συνιστά αβέβαιη πληροφορία, δεδομένου ότι αντλείται από συλλογική εγκυκλοπαίδεια η οποία απαντά στο διαδίκτυο και της οποίας το περιεχόμενο μπορεί να τροποποιηθεί ανά πάσα στιγμή και, σε ορισμένες περιπτώσεις, από κάθε επισκέπτη, ακόμη και ανώνυμο [απόφαση της 16ης Ιουνίου 2016, Fútbol Club Barcelona κατά EUIPO – Kule (KULE), T‑614/14, μη δημοσιευθείσα, EU:T:2016:357, σκέψη 47]. Τόσο όμως το EUIPO όσο και η παρεμβαίνουσα υποστήριξαν, χωρίς τούτο να αμφισβητηθεί από την προσφεύγουσα, ότι, σε αντίθεση με την περίπτωση του ιστότοπου Βικιπαίδεια, το περιεχόμενο του οποίου μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο επεξεργασίας ανά πάσα στιγμή από τους χρήστες του ιστότοπου αυτού, το περιεχόμενο των ιστολογίων δεν υπόκειται σε επεξεργασία παρά μόνον από τους συντάκτες τους και όχι από τρίτα πρόσωπα. Υπό το πρίσμα των πολύ πιο περιορισμένων δυνατοτήτων τροποποιήσεως του περιεχομένου των ιστολογίων σε σχέση με εκείνες που αφορούν το περιεχόμενο του ιστότοπου Βικιπαίδεια, το επιχείρημα της προσφεύγουσας που αντλείται από τη σχετική με τον ιστότοπο αυτό νομολογία δεν επιρρωννύει την άποψή της περί περιορισμένης αποδεικτικής ισχύος των στιγμιότυπων οθόνης των άρθρων ενός ιστολογίου. Εν πάση περιπτώσει, γεγονός παραμένει ότι η προσφεύγουσα δεν επικαλέστηκε κανένα σοβαρό και συγκεκριμένο στοιχείο βάσει του οποίου δημιουργούνται αμφιβολίες ως προς την αξιοπιστία των στιγμιότυπων οθόνης που ελήφθησαν από τα ιστολόγια «faneaccessories.blogspot» και «nouveaucheap.blogspot».

53      Κατά τρίτον, η προσφεύγουσα αμφισβητεί την αξιοπιστία των αποτελεσμάτων που προέρχονται από τη Wayback Machine. Συναφώς, επικαλείται, μεταξύ άλλων, παρουσίαση του 2017 στην οποία μέλος συμβουλίου προσφυγών του EUIPO ανέφερε ότι η χρήση της Wayback Machine ως εργαλείου για την απόδειξη της προγενέστερης γνωστοποιήσεως στο κοινό σχεδίου ή υποδείγματος δημιουργούσε μια ορισμένη αβεβαιότητα, ιδίως όσον αφορά τις εικόνες που δημοσιεύονταν στους ιστότοπους που αρχειοθετούνταν στη Wayback Machine. Η αβεβαιότητα αυτή σχετίζεται με το γεγονός ότι η αναγραφόμενη ημερομηνία στις εκδοχές των ιστότοπων που έχουν αρχειοθετηθεί στη Wayback Machine αφορά μόνον το περιεχόμενο του αρχείου HTML των εν λόγω ιστότοπων και όχι τις εικόνες που συνάπτονται σε αυτούς ως εξωτερικό περιεχόμενο. Επομένως, ενδέχεται οι εικόνες που εμφανίζονται στο στιγμιότυπο οθόνης από ιστότοπο να μην αρχειοθετήθηκαν κατά τον ίδιο χρόνο με το αρχείο HTML. Συνεπώς, προκειμένου να διαπιστωθεί πότε έγινε αρχειοθέτηση μιας εικόνας, είναι αναγκαίο να ελέγχεται η διεύθυνση URL της εικόνας. Επιπλέον, ενδέχεται επίσης να μην εμφανίζεται η ημερομηνία της εικόνας, για παράδειγμα, όταν η εικόνα αυτή δεν έχει αρχειοθετηθεί.

54      Στο πλαίσιο αυτό, η προσφεύγουσα αμφισβητεί την αποδεικτική αξία του στιγμιότυπου οθόνης από τον ιστότοπο «www.facialwork.com», της 10ης Ιουλίου 2009, που αποκτήθηκε από τη Wayback Machine και κάνει αναφορά στο σχέδιο ή υπόδειγμα SwirliDo (βλ. σκέψη 3, δεύτερη περίπτωση, και σκέψη 27, τρίτη περίπτωση, ανωτέρω). Η προσφεύγουσα επισημαίνει ότι το εν λόγω στιγμιότυπο οθόνης δεν περιλαμβάνει καμία φωτογραφία ή εικόνα από την οποία προκύπτει για ποιο σχέδιο ή υπόδειγμα γίνεται λόγος, με αποτέλεσμα να μην καθίσταται δυνατό να αποδειχθεί η γνωστοποίηση στο κοινό προγενέστερου σχεδίου ή υποδείγματος πανομοιότυπου με το επίμαχο.

55      Η επιχειρηματολογία της προσφεύγουσας, η οποία εκτίθεται στις σκέψεις 53 και 54 ανωτέρω, δεν μπορεί να γίνει δεκτή.

56      Αρκεί να επισημανθεί συναφώς, και ανεξαρτήτως της αποδεικτικής αξίας των αποτελεσμάτων που προκύπτουν από την Wayback Machine, ότι το συμβούλιο προσφυγών δεν στηρίχθηκε αποκλειστικά στο εν λόγω αποδεικτικό στοιχείο, αλλά έλαβε υπόψη το στιγμιότυπο οθόνης που αποκτήθηκε από τη Wayback Machine (βλ. σημείο 4, δεύτερη περίπτωση, της προσβαλλομένης αποφάσεως) ως στοιχείο που επιβεβαιώνει την πληροφορία που προήλθε από το στιγμιότυπο οθόνης που ελήφθη από τον ιστότοπο «nouveaucheap.blogspot», σύμφωνα με την οποία το σχέδιο ή υπόδειγμα SwirliDo γνωστοποιήθηκε μέσω του ιστότοπου αυτού τον Νοέμβριο του 2009. Επομένως, το συμβούλιο προσφυγών εκτίμησε το στιγμιότυπο οθόνης που αποκτήθηκε από τη Wayback Machine όχι μεμονωμένα, αλλά σε συνδυασμό με άλλα αποδεικτικά στοιχεία.

57      Στο πλαίσιο αυτό, πρέπει να απορριφθεί το επιχείρημα της προσφεύγουσας που εκτίθεται στη σκέψη 54 ανωτέρω. Ειδικότερα, το στιγμιότυπο οθόνης που αποκτήθηκε από τη Wayback Machine, το οποίο αφορά το εν λόγω επιχείρημα, κάνει ρητώς λόγο για το προϊόν SwirliDo, το οποίο μνημονεύεται στο στιγμιότυπο οθόνης που ελήφθη από τον ιστότοπο «nouveaucheap.blogspot», και το περιγράφει ως λαστιχάκι μαλλιών. Οι τιμές που αναγράφονται στα δύο στιγμιότυπα οθόνης είναι, επίσης, οι ίδιες. Επιπλέον, το στιγμιότυπο οθόνης που αποκτήθηκε από τη Wayback Machine περιέχει φράσεις όπως «neutral colors», «jelly colors» και «no pony lines», οι οποίες απαντούν και στο στιγμιότυπο οθόνης που ελήφθη από τον ιστότοπο «nouveaucheap.blogspot».

58      Κατά συνέπεια, ακόμη και αν το στιγμιότυπο οθόνης που αποκτήθηκε από τη Wayback Machine δεν περιέχει εικόνα του προϊόντος SwirliDo, από τα στοιχεία που εκτίθενται στη σκέψη 57 ανωτέρω, εξεταζόμενα στο σύνολό τους, είναι δυνατό να συναχθεί ότι το εν λόγω στιγμιότυπο οθόνης αφορά το ίδιο προϊόν SwirliDo με εκείνο που εμφανίζεται στο στιγμιότυπο οθόνης που ελήφθη από τον ιστότοπο «nouveaucheap.blogspot». Επομένως, το στιγμιότυπο οθόνης που αποκτήθηκε από τη Wayback Machine αποτελεί πηγή πληροφοριών που ασκεί συναφώς επιρροή και επιβεβαιώνει την αξιοπιστία του στιγμιότυπου οθόνης που ελήφθη από τον ιστότοπο «nouveaucheap.blogspot», ορθώς ελήφθη δε υπόψη από το συμβούλιο προσφυγών προκειμένου να κριθεί αν είχε γνωστοποιηθεί στο κοινό προγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμα πανομοιότυπο με το επίμαχο.

59      Κατά τέταρτον, η προσφεύγουσα αμφισβητεί την αποδεικτική ισχύ του στιγμιότυπου οθόνης που απεικονίζει τα αποτελέσματα αναζήτησης στη μηχανή αναζήτησης Google η οποία συνδέει το σχέδιο ή υπόδειγμα SwirliDo με το έτος 2009 (βλ. σκέψη 28, δεύτερη περίπτωση, ανωτέρω). Προς στήριξη του ισχυρισμού της, η προσφεύγουσα αμφισβητεί, γενικώς, την αξιοπιστία απόδειξης με τη μορφή αποτελεσμάτων αναζήτησης στη μηχανή αναζήτησης Google. Η προσφεύγουσα εξηγεί, κατ’ ουσίαν, ότι τα εν λόγω αποτελέσματα αναζήτησης εμφανίζουν την ημερομηνία δημοσιεύσεως μιας ιστοσελίδας κατά τον χρόνο ευρετηριάσεώς της από τη μηχανή αναζήτησης Google και όχι την πραγματική ημερομηνία δημοσιεύσεως. Κατά την προσφεύγουσα, τα αποτελέσματα αναζήτησης στη μηχανή αναζήτησης Google δεν παρέχουν τη δυνατότητα να εξακριβωθεί αν υπήρξε παραποίηση της πραγματικής ημερομηνίας δημοσιεύσεως ιστοσελίδας και, κατά συνέπεια, η εμφάνιση ημερομηνίας στα αποτελέσματα αναζήτησης στη μηχανή αναζήτησης Google δεν συνιστά αξιόπιστη απόδειξη της δημιουργίας μιας ιστοσελίδας κατά την ημερομηνία αυτή.

60      Ούτε η επιχειρηματολογία αυτή μπορεί να γίνει δεκτή. Ειδικότερα, σημειώνεται ότι, με την επιχειρηματολογία της, η προσφεύγουσα επικαλείται το αφηρημένο και θεωρητικό ενδεχόμενο το αποτέλεσμα της αναζήτησης στη μηχανή αναζήτησης Google, το οποίο εκτίθεται στη σκέψη 28, δεύτερη περίπτωση, ανωτέρω, να μην αποδεικνύει την πραγματική ημερομηνία δημοσιεύσεως του άρθρου «SWIRLIDO OR SWIRLIDON’T?», χωρίς να προσκομίζει συγκεκριμένα αποδεικτικά στοιχεία που να κλονίζουν την αξιοπιστία και την αποδεικτική ισχύ του εν λόγω αποτελέσματος αναζήτησης. Επιπλέον, επιβάλλεται η διαπίστωση ότι το συγκεκριμένο αποτέλεσμα αναζήτησης επιβεβαιώνεται από άλλα αποδεικτικά στοιχεία που αποδεικνύουν τη γνωστοποίηση στο κοινό του σχεδίου ή υποδείγματος SwirliDo μέσω του ιστολογίου «nouveaucheap.blogspot» την 1η Νοεμβρίου 2009 και, μεταξύ άλλων, από το στιγμιότυπο οθόνης που ελήφθη από το ιστολόγιο που αναφέρθηκε ανωτέρω (βλ. σκέψη 27, δεύτερη περίπτωση, ανωτέρω).

61      Κατά πέμπτον, η προσφεύγουσα, προκειμένου να θέσει υπό αμφισβήτηση την αξιοπιστία του στιγμιότυπου οθόνης που ελήφθη από το ιστολόγιο «faneaccessories.blogspot» (βλ. σκέψη 3, πρώτη περίπτωση, και σκέψη 27, πρώτη περίπτωση, ανωτέρω), υποστηρίζει ότι το ίδιο το ιστολόγιο αυτό δεν είναι αξιόπιστο. Προς στήριξη της απόψεώς της, η προσφεύγουσα επικαλείται, πρώτον, το γεγονός ότι όλες οι δημοσιεύσεις του εν λόγω ιστολογίου χρονολογούνται από τον Νοέμβριο ή τον Δεκέμβριο του 2009 και ότι το ιστολόγιο αυτό δεν λειτουργούσε ούτε πριν ούτε μετά τις εν λόγω ημερομηνίες. Επομένως, πρόκειται για ιστολόγιο που δεν έχει σταθερή λειτουργία. Δεύτερον, η προσφεύγουσα επισημαίνει ότι η αναζήτηση, στη μηχανή αναζήτησης Google, της λέξης-κλειδιού «www.faneaccessories.blogspot.com», με περιορισμό στο χρονικό διάστημα από 1η Νοεμβρίου 2009 έως 27 Ιουνίου 2010, δεν καταλήγει σε κανένα αποτέλεσμα, όπως προκύπτει από το παράρτημα A.16 του δικογράφου της προσφυγής. Τρίτον, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι τα άρθρα που περιέχονται στο συγκεκριμένο ιστολόγιο είναι σύντομα και συνίστανται μόνο σε μία ή περισσότερες φωτογραφίες προϊόντων και σε ορισμένες λέξεις περιγραφής. Το ιστολόγιο δεν περιέχει ούτε σχόλια. Τέταρτον, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι το ιστολόγιο και το άρθρο με τίτλο «TC0100201 – Thick telephone coil rubber band» δεν είχαν ευρετηριαστεί από τη Wayback Machine πριν από το 2013, όσον αφορά το ιστολόγιο, και πριν από το 2017, όσον αφορά το άρθρο. Προς στήριξη του τελευταίου αυτού επιχειρήματος, η προσφεύγουσα υπέβαλε τα παραρτήματα A.14 και A.15 του δικογράφου της προσφυγής.

62      Η επιχειρηματολογία της προσφεύγουσας, η οποία εκτίθεται στη σκέψη 61 ανωτέρω, δεν μπορεί να γίνει δεκτή, χωρίς να χρειάζεται να κριθεί το παραδεκτό της, το οποίο αμφισβητήθηκε από το EUIPO. Ειδικότερα, η επιχειρηματολογία αυτή στηρίζεται κατ’ ουσίαν σε υποθέσεις οι οποίες δεν στηρίζονται σε αποδεικτικά στοιχεία, ενώ τα παραρτήματα A.14, A.15 και A.16 κρίθηκαν, εξάλλου, απαράδεκτα (βλ. σκέψεις 9 έως 14 ανωτέρω). Πιο συγκεκριμένα, αποτελεί υπόθεση το επιχείρημα ότι το ιστολόγιο «faneaccessories.blogspot» δεν είναι αξιόπιστο λόγω της μη σταθερής λειτουργίας του, της μικρής έκτασης των άρθρων που έχουν δημοσιευτεί σε αυτό και της απουσίας σχολίων από τους χρήστες του διαδικτύου. Τα επιχειρήματα που αντλούνται από την αναζήτηση στη μηχανή αναζήτησης Google και από την αναζήτηση στη Wayback Machine στηρίζονται επίσης στην υπόθεση ότι η μηχανή αναζήτησης Google και η Wayback Machine προβαίνουν σε ευρετηρίαση των ιστότοπων και του περιεχομένου τους σε ημερομηνία κοντινή προς την ημερομηνία κατά την οποία φέρεται ότι εμφανίστηκαν στο διαδίκτυο. Η υπόθεση όμως αυτή σχετικά με τον τρόπο λειτουργίας της μηχανής αναζήτησης Google και της Wayback Machine δεν στηρίζεται σε κανένα αποδεικτικό στοιχείο (βλ., επίσης, σκέψη 51 ανωτέρω). Συνάγεται, επομένως, το συμπέρασμα ότι τα επιχειρήματα της προσφεύγουσας δεν μπορούν να κλονίσουν την αποδεικτική ισχύ του στιγμιότυπου οθόνης που ελήφθη από το ιστολόγιο «faneaccessories.blogspot», στο οποίο, όπως έχει επισημανθεί (βλ. σκέψη 33 ανωτέρω), εμφανίζεται σαφώς η διεύθυνση URL του ιστολογίου και το σχέδιο ή υπόδειγμα Fancy Fane και στο οποίο, πρωτίστως, αναγράφεται η ημερομηνία της δημοσιεύσεως του άρθρου «TC0100201 – Thick telephone coil rubber band» και, συνεπώς, η ημερομηνία της γνωστοποιήσεως στο κοινό του εν λόγω σχεδίου ή υποδείγματος.

63      Κατά έκτον, επισημαίνεται ότι η προσφεύγουσα δεν υποστηρίζει ότι τα πραγματικά περιστατικά που συνιστούν τη γνωστοποίηση των σχεδίων ή υποδειγμάτων Fancy Fane και SwirliDo, τη συνδρομή των οποίων επικαλείται η παρεμβαίνουσα, δεν μπορούσαν λογικά να γίνουν γνωστά, κατά τη συνήθη πορεία των πραγμάτων, στους ειδικευμένους κύκλους του συγκεκριμένου κλάδου οι οποίοι δραστηριοποιούνται εντός της Ένωσης, κατά την έννοια του άρθρου 7, παράγραφος 1, του κανονισμού 6/2002.

64      Λαμβανομένων υπόψη των ανωτέρω σκέψεων, το συμπέρασμα του συμβουλίου προσφυγών ότι η παρεμβαίνουσα απέδειξε τα πραγματικά περιστατικά που στοιχειοθετούν γνωστοποίηση των προγενέστερων σχεδίων ή υποδειγμάτων Fancy Fane και SwirliDo δεν είναι εσφαλμένο. Κατά συνέπεια, ο πρώτος λόγος ακυρώσεως πρέπει να απορριφθεί.

 Επί του δευτέρου λόγου ακυρώσεως, με τον οποίον προβάλλεται παράβαση του κανόνα περί κατανομής του βάρους αποδείξεως

65      Η προσφεύγουσα, εκκινώντας από την παραδοχή ότι απόκειται στον αιτούντα την κήρυξη της ακυρότητας του επίμαχου σχεδίου ή υποδείγματος να αποδείξει τον προγενέστερο χαρακτήρα της γνωστοποίησης στο κοινό σχεδίου ή υποδείγματος πανομοιότυπου με αυτό, υποστηρίζει ότι το συμβούλιο προσφυγών παραβίασε εν προκειμένω τον ως άνω κανόνα σχετικά με την κατανομή του βάρους αποδείξεως, καθόσον αναγνώρισε την αποδεικτική ισχύ απλών στιγμιότυπων οθόνης που ελήφθησαν από ιστότοπους και απαίτησε από την προσφεύγουσα να κλονίσει την εν λόγω αποδεικτική ισχύ. Ενεργώντας κατ’ αυτόν τον τρόπο, το EUIPO παρανόμως μετακύλησε στην προσφεύγουσα το βάρος αποδείξεως που έφερε η παρεμβαίνουσα.

66      Στο πλαίσιο αυτό, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι το συμβούλιο προσφυγών παρέβη το άρθρο 63, παράγραφος 1, του κανονισμού 6/2002, σε συνδυασμό με το άρθρο 28, παράγραφος 1, στοιχείο βʹ, σημεία v και vi, του κανονισμού 2245/2002, διατάξεις από τις οποίες προκύπτει ότι εναπόκειται στον αιτούντα την ακύρωση του επίμαχου κοινοτικού σχεδίου ή υποδείγματος να προσκομίσει τα στοιχεία που αποδεικνύουν τις περιστάσεις που δικαιολογούν την ακύρωση.

67      Στο πλαίσιο του υπό κρίση λόγου ακυρώσεως, η προσφεύγουσα αμφισβητεί επίσης την εκτίμηση του συμβουλίου προσφυγών που περιλαμβάνεται στο σημείο 29 της προσβαλλομένης αποφάσεως, κατά την οποία η αμφισβήτηση της αποδεικτικής ισχύος τυπωμένου αποσπάσματος ιστότοπου δεν μπορεί να στηριχθεί μόνο στην αφηρημένη δυνατότητα παραποιήσεως της ημερομηνίας ή του περιεχομένου του εν λόγω ιστότοπου. Κατά την προσφεύγουσα, η τοποθέτηση του συμβουλίου ροσφυγών θίγει την ασφάλεια δικαίου και τα δικαιώματα του δικαιούχου του επίμαχου σχεδίου ή υποδείγματος, καθόσον είναι πολύ δύσκολο για αυτόν να αποδείξει καλά συγκεκαλυμμένη επέμβαση σε ιστότοπο προς παραποίηση του περιεχομένου του. Η προσφεύγουσα εξηγεί ότι ο δικαιούχος του επίμαχου σχεδίου ή υποδείγματος δεν μπορεί να έχει τα δικαιώματα πρόσβασης στον ιστότοπο που έχει, παραδείγματος χάριν, ο έχων την ιδιότητα του διαχειριστή ή του ιδιοκτήτη ιστολογίου. Ειδικότερα, θα χρειαζόταν το όνομα χρήστη και τον κωδικό πρόσβασης, τα οποία είναι γνωστά μόνο στα πρόσωπα που είναι υπεύθυνα για το περιεχόμενο συγκεκριμένου ιστότοπου, δηλαδή πληροφορίες στις οποίες ο δικαιούχος δεν έχει, στην πράξη, ποτέ πρόσβαση ή στις οποίες δεν μπορεί να έχει πρόσβαση.

68      Η προσφεύγουσα καταλήγει στο συμπέρασμα ότι το συμβούλιο προσφυγών, στηριζόμενο στα μη πλήρως αξιόπιστα αποδεικτικά στοιχεία που προσκόμισε η παρεμβαίνουσα και θέτοντας στην προσφεύγουσα απαιτήσεις στις οποίες ήταν αδύνατο να ανταποκριθεί προκειμένου να τα αμφισβητήσει, επέβαλε σε αυτήν μεγαλύτερο βάρος αποδείξεως από αυτό που έφερε η παρεμβαίνουσα. Το γεγονός αυτό δικαιολογεί, κατά την προσφεύγουσα, την ακύρωση της προσβαλλομένης αποφάσεως.

69      Το EUIPO και η παρεμβαίνουσα αμφισβητούν την ορθότητα της επιχειρηματολογίας της προσφεύγουσας.

70      Υπενθυμίζεται ότι απόκειται στον αιτούντα την κήρυξη της ακυρότητας –στην παρεμβαίνουσα εν προκειμένω– να αποδείξει τα πραγματικά περιστατικά που συνιστούν την προηγούμενη γνωστοποίηση και ότι η γνωστοποίηση αυτή δεν μπορεί να αποδειχθεί βάσει πιθανοτήτων ή τεκμηρίων, αλλά πρέπει να στηρίζεται σε συγκεκριμένα και αντικειμενικά στοιχεία (βλ. σκέψεις 22 και 23 ανωτέρω). Υπενθυμίζεται επίσης ότι ο αιτών την κήρυξη ακυρότητας είναι ελεύθερος να επιλέξει τα αποδεικτικά στοιχεία που κρίνει σκόπιμο να προσκομίσει στο EUIPO (βλ. σκέψη 26 ανωτέρω).

71      Όσον αφορά την αποδεικτική ισχύ των στιγμιότυπων οθόνης που λαμβάνονται από ιστότοπους (και εν γένει των αποδεικτικών στοιχείων που αντλούνται από το διαδίκτυο), υπενθυμίζεται ότι η αποδεικτική αυτή ισχύς μπορεί να αμφισβητηθεί με την επίκληση πραγματικών περιστατικών που υποδηλώνουν συγκεκριμένα ότι έλαβε χώρα παραποίηση (βλ. σκέψη 49 ανωτέρω).

72      Εν προκειμένω, όπως διαπιστώθηκε στο πλαίσιο του πρώτου λόγου ακυρώσεως, η παρεμβαίνουσα προσκόμισε αξιόπιστα αποδεικτικά στοιχεία προς στήριξη του ισχυρισμού της σχετικά με τη γνωστοποίηση στο κοινό των προγενέστερων σχεδίων ή υποδειγμάτων Fancy Fane και SwirliDo. Τα εν λόγω αποδεικτικά στοιχεία, των οποίων το περιεχόμενο και η ημερομηνία επιβεβαιώνονται από διάφορες πηγές, δεν δημιουργούσαν σοβαρές αμφιβολίες ως προς την εγκυρότητα και την αξιοπιστία τους και, επιπλέον, η προσφεύγουσα δεν είχε προβάλει κανένα συγκεκριμένο στοιχείο που να αποδεικνύει την ύπαρξη τέτοιων αμφιβολιών. Κατά τη διοικητική διαδικασία ενώπιον του EUIPO, η προσφεύγουσα ανέφερε απλώς, κατά τρόπο αφηρημένο, τη δυνατότητα επεμβάσεως στους ιστότοπους, και ιδίως στα ιστολόγια, προς παραποίηση του περιεχομένου τους.

73      Υπό τις συνθήκες αυτές, προκύπτει ότι δεν παραβιάστηκε εν προκειμένω ο κανόνας της κατανομής του βάρους αποδείξεως. Ειδικότερα, δεδομένου ότι η παρεμβαίνουσα προσκόμισε αποδεικτικά στοιχεία αντλούμενα από το διαδίκτυο, τα οποία αποδείκνυαν τη γνωστοποίηση των προγενέστερων σχεδίων ή υποδειγμάτων Fancy Fane και SwirliDo και δεν δημιουργούσαν σοβαρές αμφιβολίες ως προς την εγκυρότητα και την αξιοπιστία τους, εναπόκειτο στην προσφεύγουσα (η οποία επικαλέστηκε την έλλειψη αξιοπιστίας των εν λόγω αποδεικτικών στοιχείων) να αποδείξει κατά τρόπο συγκεκριμένο την εν λόγω έλλειψη αξιοπιστίας, πράγμα το οποίο δεν έπραξε.

74      Επιπλέον, η επιχειρηματολογία της προσφεύγουσας δεν αποδεικνύει καμία παράβαση των διατάξεων που μνημονεύονται στη σκέψη 66 ανωτέρω. Ειδικότερα, το άρθρο 63, παράγραφος 1, του κανονισμού 6/2002 διευκρινίζει μεταξύ άλλων ότι, σε αγωγή για την κήρυξη ακυρότητας, η εξέταση από το EUIPO περιορίζεται στα επιχειρήματα που προβάλλουν οι διάδικοι καθώς και στα υποβληθέντα από αυτούς αιτήματα. Το άρθρο 28, παράγραφος 1, στοιχείο βʹ, του κανονισμού 2245/2002 αποτελεί διάταξη σχετική με τη διαδικασία η οποία διέπει τις τυπικές προϋποθέσεις της αιτήσεως κηρύξεως ακυρότητας. Η διάταξη αυτή προβλέπει, υπό το σημείο v, ότι η εν λόγω αίτηση πρέπει να περιέχει μνεία και αναπαραγωγή των προγενέστερων σχεδίων ή υποδειγμάτων επί των οποίων στηρίζεται η αίτηση και έγγραφα που να αποδεικνύουν την ύπαρξη των εν λόγω προγενέστερων σχεδίων ή υποδειγμάτων. Η διάταξη αυτή προβλέπει, στο σημείο vi, ότι η αίτηση πρέπει να περιέχει τα πραγματικά περιστατικά, τα αποδεικτικά στοιχεία και τα επιχειρήματα που προβάλλονται προς στήριξή της.

75      Επιπλέον, όσον αφορά την επιχειρηματολογία της προσφεύγουσας που εκτίθεται στη σκέψη 67 ανωτέρω, επισημαίνεται, όπως τόνισε και το EUIPO, ότι αυτό που απαιτείτο από την προσφεύγουσα δεν ήταν να αποδείξει την επέμβαση στους επίμαχους ιστότοπους προς παραποίηση του περιεχομένου τους, αλλά να αναφέρει συγκεκριμένες περιστάσεις οι οποίες συνιστούσαν αξιόπιστες ενδείξεις τέτοιας επεμβάσεως. Το συμβούλιο προσφυγών έκανε λόγο, στο σημείο 29 της προσβαλλομένης αποφάσεως, για «εμφανή σημάδια παραποιήσεως», για «αδιαμφισβήτητες αντιφάσεις στις παρουσιαζόμενες πληροφορίες» και για «προφανείς ανακολουθίες» που θα μπορούσαν ευλόγως να δικαιολογήσουν την ύπαρξη αμφιβολιών ως προς τη γνησιότητα των εκτυπωμένων αποσπασμάτων. Προκύπτει, επομένως, ότι το συμβούλιο προσφυγών δεν απαίτησε από την προσφεύγουσα να αποδείξει παραποίηση του περιεχομένου ενός ιστότοπου και, ιδίως, ενός ιστολογίου. Συνεπώς, η επιχειρηματολογία της προσφεύγουσας που εκτίθεται στη σκέψη 67 ανωτέρω πρέπει να απορριφθεί, καθόσον στηρίζεται σε εσφαλμένη κατανόηση της προσβαλλομένης αποφάσεως.

76      Επιπλέον, αν γινόταν δεκτή η επιχειρηματολογία της προσφεύγουσας, ο δικαιούχος σχεδίου ή υποδείγματος θα είχε την ευχέρεια να αρνηθεί οποιαδήποτε δεόντως τεκμηριωμένη στο διαδίκτυο γνωστοποίηση προγενέστερου σχεδίου ή υποδείγματος, βασιζόμενος αποκλειστικώς και μόνον σε γενικούς και αφηρημένους ισχυρισμούς ότι το περιεχόμενο των ιστότοπων μπορεί, θεωρητικά, να αποτελέσει αντικείμενο παραποιήσεως.

77      Κατόπιν των ανωτέρω σκέψεων, ο δεύτερος λόγος ακυρώσεως πρέπει να απορριφθεί.

 Επί του τρίτου λόγου ακυρώσεως, με τον οποίον προβάλλεται παραβίαση της αρχής της ισότητας των όπλων

78      Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι το συμβούλιο προσφυγών, κρίνοντας ότι τα αποδεικτικά στοιχεία που προσκόμισε η παρεμβαίνουσα ήταν αξιόπιστα και επιβάλλοντας στην προσφεύγουσα υποχρέωση που ήταν αδύνατο να τηρηθεί στην πράξη, ήτοι την υποχρέωση να αποδείξει με συγκεκριμένο τρόπο την παραποίηση του περιεχομένου των στιγμιότυπων οθόνης που ελήφθησαν από ιστολόγια, παραβίασε την αρχή της ισότητας των όπλων. Η προσφεύγουσα διευκρινίζει ότι το συμβούλιο προσφυγών προκάλεσε ανισορροπία μεταξύ των διαδίκων καθόσον της επέβαλε μεγαλύτερο βάρος αποδείξεως από αυτό που επιβλήθηκε στην παρεμβαίνουσα.

79      Το EUIPO και η παρεμβαίνουσα αμφισβητούν την ορθότητα της επιχειρηματολογίας της προσφεύγουσας.

80      Υπενθυμίζεται ότι, κατά πάγια νομολογία του Δικαστηρίου, η αρχή της ισότητας των όπλων, η οποία αποτελεί συμπλήρωμα της ίδιας της έννοιας της δίκαιης δίκης και αποσκοπεί στην εξασφάλιση ισορροπίας μεταξύ των διαδίκων, συνεπάγεται ότι πρέπει να παρέχεται σε καθέναν από τους διαδίκους η εύλογη δυνατότητα να εκθέτει την άποψή του, συμπεριλαμβανομένων των αποδεικτικών στοιχείων, υπό συνθήκες που δεν τον περιαγάγουν σε σαφώς μειονεκτική θέση έναντι του αντιδίκου του (βλ. απόφαση της 28ης Ιουλίου 2016, Ordre des barreaux francophones et germanophone κ.λπ., C‑543/14, EU:C:2016:605, σκέψη 40 και εκεί μνημονευόμενη νομολογία).

81      Σκοπός αυτής της αρχής είναι η διασφάλιση της δικονομικής ισορροπίας μεταξύ των διαδίκων στην ένδικη διαδικασία, ώστε να εξασφαλίζεται η ισότητα των δικαιωμάτων και των υποχρεώσεων των διαδίκων αυτών όσον αφορά, μεταξύ άλλων, τους κανόνες που διέπουν τη διεξαγωγή των αποδείξεων και την κατ’ αντιμωλίαν διαδικασία ενώπιον του δικαστή (βλ. απόφαση της 28ης Ιουλίου 2016, Ordre des barreaux francophones et germanophone κ.λπ., C‑543/14, EU:C:2016:605, σκέψη 41 και εκεί μνημονευόμενη νομολογία).

82      Η αρχή της ισότητας των όπλων εφαρμόζεται επίσης, κατ’ αναλογίαν, σε διαδικασία inter partes ενώπιον των οργάνων του EUIPO, όπως η επίμαχη εν προκειμένω [πρβλ., κατ’ αναλογίαν, αποφάσεις της 10ης Μαΐου 2012, Rubinstein και L’Oréal κατά ΓΕΕΑ, C‑100/11 P, EU:C:2012:285, σκέψη 102· της 8ης Μαΐου 2017, Les Éclaires κατά EUIPO – L’éclaireur International (L’ECLAIREUR), T‑680/15, μη δημοσιευθείσα, EU:T:2017:320, σκέψη 23, και της 10ης Ιουνίου 2020, Louis Vuitton Malletier κατά EUIPO – Wisniewski (Αναπαράσταση σχεδίου σκακιέρας), T‑105/19, μη δημοσιευθείσα, EU:T:2020:258, σκέψη 50].

83      Εν προκειμένω, διαπιστώνεται ότι οι αιτιάσεις της προσφεύγουσας, οι οποίες εκτίθενται στη σκέψη 78 ανωτέρω, συνιστούν, κατ’ ουσίαν, επανάληψη των αιτιάσεων που προβλήθηκαν στο πλαίσιο του δευτέρου λόγου ακυρώσεως, ο οποίος απορρίφθηκε. Ειδικότερα, διαπιστώθηκε ότι ορθώς το συμβούλιο προσφυγών έκρινε ότι τα αποδεικτικά στοιχεία που επικαλέστηκε η παρεμβαίνουσα για να αποδείξει τη γνωστοποίηση στο κοινό σχεδίων ή υποδειγμάτων προγενέστερων σε σχέση με το επίμαχο ήταν αξιόπιστα, ότι ο κανόνας περί κατανομής του βάρους αποδείξεως είχε τηρηθεί από το εν λόγω συμβούλιο και ότι δεν είχε επιβληθεί στην προσφεύγουσα καμία υποχρέωση ως προς την απόδειξη η οποία ήταν αδύνατον να τηρηθεί.

84      Δεδομένου ότι η προσφεύγουσα δεν προέβαλε κανένα άλλο επιχείρημα προς στήριξη του τρίτου λόγου ακυρώσεως και ελλείψει περιστάσεως που να αποδεικνύει την παραβίαση της αρχής της ισότητας των όπλων κατά τη διοικητική διαδικασία ενώπιον του EUIPO, ο υπό κρίση λόγος ακυρώσεως πρέπει να απορριφθεί και, κατά συνέπεια, πρέπει να απορριφθεί η προσφυγή στο σύνολό της.

 Επί των δικαστικών εξόδων

85      Κατά το άρθρο 134, παράγραφος 1, του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου, ο ηττηθείς διάδικος καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα εφόσον υπάρχει σχετικό αίτημα του νικήσαντος διαδίκου. Δεδομένου ότι η προσφεύγουσα ηττήθηκε, πρέπει να φέρει τα δικαστικά έξοδά της και να καταδικαστεί στα δικαστικά έξοδα του EUIPO και της παρεμβαίνουσας, σύμφωνα με το σχετικό αίτημά τους.

Για τους λόγους αυτούς,

ΤΟ ΓΕΝΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ (δέκατο τμήμα)

αποφασίζει:

1)      Απορρίπτει την προσφυγή.

2)      Η JMS Sports sp. z o.o. φέρει τα δικαστικά έξοδά της καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκαν το Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) και η Inter-Vion S.A.

Kornezov

Buttigieg

Kowalik-Bańczyk

Δημοσιεύθηκε σε δημόσια συνεδρίαση στο Λουξεμβούργο στις 20 Οκτωβρίου 2021.

(υπογραφές)


*      Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική.