WYROK SĄDU DO SPRAW SŁUŻBY PUBLICZNEJ (druga izba)
z dnia 13 grudnia 2007 r.
Sprawa F‑65/05
Paulo Sequeira Wandschneider
przeciwko
Komisji Wspólnot Europejskich
Służba publiczna – Urzędnicy – Ocena – Sprawozdanie z przebiegu kariery zawodowej – Postępowanie w sprawie oceny za 2003 r. – Skarga o stwierdzenie nieważności – Uzasadnienie – Oczywisty błąd w ocenie
Przedmiot: Skarga wniesiona na podstawie art. 236 WE i 152 EWEA, w której P. Sequeira Wandschneider żąda w szczególności stwierdzenia nieważności sprawozdania z przebiegu swojej kariery zawodowej za okres od dnia 1 stycznia 2003 r. do dnia 31 grudnia 2003 r. i zasądzenia od Komisji kwoty 2500 EUR, z zastrzeżeniem możliwości jej podwyższenia, celem naprawienia poniesionej szkody i doznanej krzywdy w związku ze sporządzeniem sprawozdania z przebiegu kariery zawodowej za rok 2003.
Orzeczenie: Skarga zostaje oddalona. Każda ze stron pokrywa własne koszty.
Streszczenie
1. Urzędnicy – Ocena – Sprawozdanie z oceny – Sporządzenie – Przekroczenie terminu
(regulamin pracowniczy, art. 43)
2. Urzędnicy – Ocena – Sprawozdanie z przebiegu kariery zawodowej – Interwencja zatwierdzającego w postępowaniu w sprawie oceny
(regulamin pracowniczy, art. 43)
3. Urzędnicy – Ocena – Sprawozdanie z przebiegu kariery zawodowej – Skład wspólnego komitetu ds. ocen
(regulamin pracowniczy, art. 43)
4. Urzędnicy – Ocena – Sprawozdanie z przebiegu kariery zawodowej – Rola oceniającego w postępowaniu odwoławczym
(regulamin pracowniczy, art. 43)
5. Urzędnicy – Ocena – Poszanowanie prawa do obrony
(regulamin pracowniczy, art. 43)
6. Urzędnicy – Ocena – Sprawozdanie z przebiegu kariery zawodowej – Obniżenie oceny w stosunku do oceny wcześniejszej
(regulamin pracowniczy, art. 43)
1. Z wyjątkiem szczególnych okoliczności sprawozdanie z oceny nie może zostać unieważnione wyłącznie z powodu sporządzenia go z opóźnieniem. O ile opóźnienie w sporządzeniu sprawozdania z oceny może w określonym przypadku powodować powstanie roszczenia o odszkodowanie, o tyle nie może ono mieć wpływu na ważność sprawozdania z oceny ani – w związku z tym – uzasadnić stwierdzenia jego nieważności.
Naruszenie obowiązku dotyczącego postępowania w sprawie oceny stanowi istotną nieprawidłowość mogącą podważyć ważność sprawozdania z oceny wyłącznie w przypadku, gdy w braku wspomnianej nieprawidłowości ostateczne sprawozdanie z oceny mogłoby mieć inną treść.
(por. pkt 37, 39)
Odesłanie:
Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T‑212/97 Hubert przeciwko Komisji, 9 marca 1999 r., RecFP str. I‑A‑41, II‑185, pkt 53; sprawa T‑278/01 Den Hamer przeciwko Komisji, 7 maja 2003 r., RecFP str. I‑A‑139, II‑665, pkt 32 i przytoczone tam orzecznictwo
2. Z art. 2 ust. 3 przyjętych przez Komisję ogólnych przepisów wykonawczych do art. 43 regulaminu pracowniczego, zgodnie z którym zatwierdzający składa podpis pod sprawozdaniem z przebiegu kariery zawodowej sporządzonym początkowo przez oceniającego, i z art. 8 ust. 8 akapit pierwszy tych samych ogólnych przepisów wykonawczych, zgodnie z którym oceniający i zatwierdzający nadają temu sprawozdaniu ostateczny kształt, wynika, że zatwierdzającego należy uznać za oceniającego w pełnym znaczeniu tego pojęcia. W rezultacie okoliczność, że według systemu informatycznego to zatwierdzający zakończył ocenę, nie może służyć za podstawę wniosku, że oceniający przeniósł swoje obowiązki na zatwierdzającego.
(por. pkt 51)
Odesłanie:
Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T‑43/04 Fardoom i Reinard przeciwko Komisji, 25 października 2005 r., Zb.Orz.SP str. I‑A‑329, II‑1465, pkt 64
3. Obecność na posiedzeniu wspólnego komitetu ds. ocen, na którym rozpatrywano odwołanie urzędnika od dotyczącego go sprawozdania z przebiegu kariery zawodowej, członka, z którym rzeczony urzędnik pozostawał wcześniej w sytuacji konfliktowej, nie daje podstaw do podważania niezależności komitetu, jeżeli wspomniany członek, będący jedynie członkiem‑zastępcą komitetu, nie brał udziału w głosowaniu i nic nie wskazuje na to, by przez sam fakt swojej obecności mógł wpłynąć na wynik głosowania. To samo tyczy się innego członka, który przed wspomnianym posiedzeniem otrzymał kopię notatki tego poprzedniego członka, w której atakował on zainteresowanego urzędnika, ponieważ nie jest to wystarczającym powodem, by stwierdzić, że ten drugi członek choćby milcząco zgadzał się z treścią ww. notatki; i to samo odnosi się także do jeszcze innego członka komitetu, który miał tego samego zatwierdzającego, co omawiany urzędnik, bowiem nie oznacza to, że ów członek nie był w stanie wydać całkowicie niezależnej opinii, ponieważ zgodnie z art. 9 ust. 7 akapit pierwszy przyjętych przez Komisję ogólnych przepisów wykonawczych do art. 43 regulaminu pracowniczego opinię komitetu przekazuje się osobie zatrudnionej, oceniającemu, zatwierdzającemu i oceniającemu w postępowaniu odwoławczym bez wskazania, jakie stanowisko zajęli poszczególni członkowie komitetu.
(por. pkt 64–66)
4. Z art. 9 ust. 7 akapit drugi przyjętych przez Komisję ogólnych przepisów wykonawczych do art. 43 regulaminu pracowniczego wynika, że nie można mylić roli oceniającego w postępowaniu odwoławczym z rolą oceniającego lub zatwierdzającego i że oceniający w postępowaniu odwoławczym może tym samym, w przypadku gdy wspólny komitet ds. ocen nie przedstawił mu zaleceń, ograniczyć się do ostatecznego przyjęcia sprawozdania z przebiegu kariery zawodowej, nie uzasadniając swojej decyzji w sposób szczegółowy.
(por. pkt 77)
5. Przestrzeganie prawa do obrony w trakcie całego postępowania wszczętego przeciwko danej osobie, które może prowadzić do aktu dla niej niekorzystnego, stanowi podstawową zasadę prawa wspólnotowego. Zasada ta wymaga, by zainteresowana osoba miała możliwość skutecznego przedstawienia swojego stanowiska w przedmiocie informacji, które mogą obciążać ją w przyszłym akcie. Cel ten został osiągnięty w szczególności za pomocą przyjętych przez Komisję ogólnych przepisów wykonawczych do art. 43 regulaminu pracowniczego, które mają zapewniać zachowanie kontradyktoryjności podczas całego postępowania w sprawie oceny urzędników. Skarżący, który mógł podnieść zarzuty na każdym etapie tego postępowania, nie może twierdzić, że naruszone zostało jego prawo do obrony.
(por. pkt 87–90)
Odesłanie:
Trybunał: sprawa 234/84 Belgia przeciwko Komisji, 10 lipca 1986 r., Rec. str. 2263, pkt 27; sprawa C‑458/98 P Industrie des poudres sphériques przeciwko Radzie, 3 października 2000 r., Rec. str. I‑8147, pkt 99; sprawa C‑288/96 Niemcy przeciwko Komisji, 5 października 2000 r., Rec. str. I‑8237, pkt 99; sprawa C‑344/05 P Komisja przeciwko De Bry, 9 listopada 2006 r., Zb.Orz. str. I‑10915, pkt 37
Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T‑277/03 Vlachaki przeciwko Komisji, 8 marca 2005 r., Zb.Orz.SP str. I‑A‑57, II‑243, pkt 64
6. Administracja ma obowiązek uzasadniać sprawozdania z oceny w sposób dostateczny i szczegółowy oraz umożliwić zainteresowanemu przedstawienie uwag do tego uzasadnienia, przy czym przestrzeganie tego wymogu jest jeszcze ważniejsze, gdy ocena zostaje obniżona w stosunku do oceny poprzedniej. Uwagi administracji na temat kompetencji urzędnika są wystarczająco dokładne i uzasadnione, gdy pozwalają mu zrozumieć, że obniżenie oceny wynika bezpośrednio z nienależytego wykonywania przez niego obowiązków w okresie odniesienia.
Przy sporządzaniu sprawozdań z oceny przebiegu kariery zawodowej uwagi o charakterze opisowym zawarte w sprawozdaniu mają na celu uzasadnienie ocen wyrażonych za pomocą punktów. Uwagi opisowe służą za podstawę oceny, będącej ich wyrazem liczbowym, i pozwalają urzędnikowi zrozumieć otrzymaną ocenę. W konsekwencji komentarze opisowe winny być zgodne w ramach takiego sprawozdania z ocenami wyrażonymi punktowo. Z uwagi na szeroki zakres uznania przysługujący oceniającym w odniesieniu do ocen pracy osób podlegających ich ocenie, ewentualna niespójność w takim sprawozdaniu z przebiegu kariery zawodowej nie może jednak uzasadniać stwierdzenia nieważności tego sprawozdania, chyba że jest ona oczywista.
(por. pkt 96, 112, 116)
Odesłanie:
Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T‑1/91 Della Pietra przeciwko Komisji, 16 lipca 1992 r., Rec. str. II‑2145, pkt 30, 32; ww. sprawa Hubert przeciwko Komisji, pkt 79; ww. sprawa Den Hamer przeciwko Komisji, pkt 69; sprawa T‑73/05 Magone przeciwko Komisji, 16 maja 2006 r., Zb.Orz.SP str. I‑A‑2‑107, II‑A‑2‑485, pkt 53; sprawa T‑173/04 Carius przeciwko Komisji, 25 października 2006 r., Zb.Orz.SP str. I‑A‑2‑243, II‑A‑2‑1269, pkt 106