Υπόθεση T‑316/16

Moravia Consulting spol. s r. o.

κατά

Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης

«Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Διαδικασία ανακοπής – Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης SDC‑554S – Μη καταχωρισμένο προγενέστερο εθνικό λεκτικό σήμα SDC‑554S – Σχετικός λόγος απαραδέκτου – Άρθρο 8, παράγραφος 4, του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 [νυν άρθρο 8, παράγραφος 4, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001] – Αποδεικτικά στοιχεία από τα οποία προκύπτει το περιεχόμενο του εθνικού δικαίου – Κανόνας 19, παράγραφος 2, στοιχείο δʹ, του κανονισμού (ΕΚ) 2868/95 [νυν άρθρο 7, παράγραφος 2, στοιχείο δʹ, του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) 2017/1430] – Προσκόμιση αποδεικτικών στοιχείων για πρώτη φορά ενώπιον του τμήματος προσφυγών – Διακριτική ευχέρεια του τμήματος προσφυγών – Άρθρο 76, παράγραφος 2, του κανονισμού 207/2009 [νυν άρθρο 95, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1001]»

Περίληψη – Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 12ης Οκτωβρίου 2017

1.      Ένδικη διαδικασία – Εισαγωγικό δικόγραφο – Τυπικά στοιχεία – Συνοπτική έκθεση των προβαλλόμενων ισχυρισμών – Έλλειψη επιχειρημάτων προς υποστήριξη του αιτήματος – Απαράδεκτο

(Κανονισμός Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου, άρθρο 76, στοιχείο δʹ)

2.      Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Ορισμός και κτήση του σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Σχετικοί λόγοι απαραδέκτου – Ανακοπή από τον δικαιούχο μη καταχωρισμένου σήματος ή άλλου σημείου χρησιμοποιούμενου στις εμπορικές συναλλαγές – Προϋποθέσεις – Ερμηνεία υπό το πρίσμα του δικαίου της Ένωσης – Εξέταση βάσει των κριτηρίων που καθορίζονται από το δίκαιο που διέπει το σημείο του οποίου γίνεται επίκληση

(Κανονισμός 207/2009 του Συμβουλίου, άρθρα 8 § 4 και 76 § 1)

3.      Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Ορισμός και κτήση του σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Σχετικοί λόγοι απαραδέκτου – Ανακοπή από τον δικαιούχο μη καταχωρισμένου σήματος ή άλλου σημείου χρησιμοποιούμενου στις εμπορικές συναλλαγές – Σημείο που παρέχει στον δικαιούχο του το δικαίωμα να απαιτήσει την απαγόρευση χρήσεως πλέον πρόσφατου σήματος – Βάρος αποδείξεως

(Κανονισμός 207/2009 του Συμβουλίου, άρθρο 8 § 4)

4.      Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Διαδικασία προσφυγής – Προσφυγή κατά αποφάσεως του τμήματος ανακοπών του EUIPO – Εξέτασή της από το τμήμα προσφυγών – Περιεχόμενο – Πραγματικά περιστατικά και αποδεικτικά στοιχεία που δεν προβλήθηκαν προς στήριξη της ανακοπής εντός της ταχθείσας προθεσμίας – Αποδεικτικά στοιχεία από τα οποία προκύπτει το περιεχόμενο του εθνικού δικαίου – Συνεκτίμησή τους – Διακριτική ευχέρεια του τμήματος προσφυγών

(Κανονισμός 207/2009 του Συμβουλίου, άρθρα 8 § 4 και 76 § 2· κανονισμός 2868/95 της Επιτροπής, άρθρο 1, κανόνες 19 § 2, στοιχείο δʹ, και 50 § 1, εδ. 3)

5.      Ένδικη διαδικασία – Προσκόμιση αποδείξεων – Προθεσμία – Εκπρόθεσμη πρόταση αποδεικτικών μέσων – Προϋποθέσεις

(Κανονισμός Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου, άρθρο 85 §§ 1 και 3)

6.      Δικαστήριο – Αποφάσεις – Ερμηνεία των κανόνων δικαίου – Εφαρμογή επί εννόμων σχέσεων που γεννήθηκαν και διαμορφώθηκαν πριν από την έκδοση της επίμαχης αποφάσεως

1.      Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

(βλ. σκέψεις 29, 30)

2.      Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

(βλ. σκέψεις 38-40)

3.      Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

(βλ. σκέψη 41)

4.      Ο κανόνας 19, παράγραφος 2, στοιχείο δʹ, του κανονισμού 2868/95 περί της εφαρμογής του κανονισμού 40/94 του Συμβουλίου για το κοινοτικό σήμα [νυν άρθρο 7 παράγραφος 2, στοιχείο δʹ, του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού 2017/1430 για τη συμπλήρωση του κανονισμού 207/2009 και για την κατάργηση των κανονισμών 2868/95 και 216/96] επιρρίπτει στον ανακόπτοντα το βάρος προσκομίσεως στο Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης όχι μόνο των στοιχείων που αποδεικνύουν ότι πληροί τις απαιτούμενες προϋποθέσεις κατά την εθνική νομοθεσία, την εφαρμογή της οποίας ζητεί, προκειμένου να μπορέσει να αντιταχθεί στην καταχώριση σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης δυνάμει προγενέστερου δικαιώματος, αλλά και των στοιχείων από τα οποία προκύπτει το περιεχόμενο της νομοθεσίας αυτής.

Εξάλλου, ο κανόνας 50, παράγραφος 1, τρίτο εδάφιο, του κανονισμού 2868/95 προβλέπει ότι, όταν η προσφυγή στρέφεται κατά απόφασης του τμήματος ανακοπών, το τμήμα προσφυγών εξετάζει την προσφυγή μόνον ως προς τα πραγματικά περιστατικά και τα αποδεικτικά στοιχεία τα οποία έχουν προβληθεί ή, αντιστοίχως, προσκομιστεί εντός των προθεσμιών που έταξε ή όρισε το τμήμα ανακοπών, εκτός αν το τμήμα προσφυγών εκτιμά ότι πρέπει να ληφθούν υπόψη «επιπρόσθετα» ή «συμπληρωματικά» πραγματικά περιστατικά και αποδεικτικά στοιχεία δυνάμει του άρθρου 76, παράγραφος 2, του κανονισμού 207/2009 για το σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης (νυν άρθρου 95, παράγραφος 2, του κανονισμού 2017/1001 για το σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης). Ωστόσο, ο κανόνας 50 του κανονισμού 2868/95 δεν μπορεί να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι διευρύνει το πεδίο της διακριτικής ευχέρειας των τμημάτων προσφυγών σε νέα αποδεικτικά στοιχεία.

Συναφώς, στην περίπτωση κατά την οποία, στο πλαίσιο της διαδικασίας ανακοπής, η προσφεύγουσα δεν προσκόμισε το παραμικρό αποδεικτικό στοιχείο σχετικά με το περιεχόμενο του εθνικού δικαίου εντός της ταχθείσας προθεσμίας, χωρίς να έχει προβάλει κάποιο θεμιτό λόγο που να δικαιολογεί τη στάση της αυτή, και στην περίπτωση κατά την οποία το μόνο στοιχείο που προσκόμισε η προσφεύγουσα προκειμένου να αποδείξει την ύπαρξη, την εγκυρότητα και την έκταση της προστασίας του προγενέστερου μη καταχωρισθέντος σήματος δεν παρείχε καμία πληροφορία σχετικώς με τη χρήση του προγενέστερου σήματος του οποίου γίνεται επίκληση, και δεν περιελάμβανε πληροφορίες σχετικά με τις προϋποθέσεις που απαιτούνται από την εθνική νομοθεσία, οι παραπομπές στις διατάξεις της εθνικής νομοθεσίας που παρέθεσε η προσφεύγουσα για πρώτη φορά ενώπιον του τμήματος προσφυγών δεν συνιστούν «επιπρόσθετα» ή «συμπληρωματικά» στοιχεία σε σχέση με εκείνα που προσκομίσθηκαν ενώπιον του τμήματος ανακοπών. Κατά συνέπεια, το τμήμα προσφυγών δεν διαθέτει διακριτική ευχέρεια προκειμένου να κρίνει αν θα έπρεπε να γίνουν δεκτά για συνεκτίμηση τα αποδεικτικά στοιχεία που προσκομίστηκαν για πρώτη φορά ενώπιόν του, λαμβανομένου υπόψη του εκπρόθεσμου χαρακτήρα των εν λόγω αποδεικτικών στοιχείων.

(βλ. σκέψεις 42, 49, 51-55, 60, 61)

5.      Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

(βλ. σκέψη 63)

6.      Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

(βλ. σκέψη 64)