Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Consiglio di Stato (Ιταλία) στις 7 Ιουνίου 2016 – Global Starnet Ltd κατά Ministero dell’Economia e delle Finanze, Amministrazione Autonoma Monopoli di Stato

(Υπόθεση C-322/16)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Consiglio di Stato

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα: Global Starnet Ltd

Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: Ministero dell’Economia e delle Finanze, Amministrazione Autonoma Monopoli di Stato

Προδικαστικά ερωτήματα

Κύριο ερώτημα: έχει το άρθρο 267, τρίτο εδάφιο, ΣΛΕΕ την έννοια ότι δεν υφίσταται άνευ όρων υποχρέωση προδικαστικής παραπομπής από δικαστήριο τελευταίου βαθμού δικαιοδοσίας ζητήματος ερμηνείας του ευρωπαϊκού δικαίου, εάν, στο πλαίσιο της ίδιας υποθέσεως, το συνταγματικό δικαστήριο εκτίμησε τη συνταγματικότητα της εθνικής ρυθμίσεως, επί της ουσίας, χρησιμοποιώντας τις ίδιες κανονιστικές παραμέτρους των οποίων η ερμηνεία ζητείται από το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καίτοι είναι τυπικά διαφορετικές δεδομένου ότι περιέχονται σε διατάξεις του Συντάγματος και όχι των ευρωπαϊκών Συνθηκών;

Επικουρικώς σε σχέση με το πρώτο ερώτημα, εάν το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης ήθελε αποφανθεί, ως προς το ζήτημα της ερμηνείας του άρθρου 267, τρίτο εδάφιο, ΣΛΕΕ ότι η προδικαστική παραπομπή είναι υποχρεωτική: αντιτίθενται οι διατάξεις και οι αρχές των άρθρων 26 (Εσωτερική αγορά), 49 (Δικαίωμα εγκαταστάσεως), 56 (Ελεύθερη παροχή υπηρεσιών), 63 (Ελεύθερη κίνηση κεφαλαίων) της ΣΛΕΕ και του άρθρου 16 (Επιχειρηματική ελευθερία) του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ, καθώς και η γενική αρχή της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης (η οποία συγκαταλέγεται στις θεμελιώδεις αρχές της Ένωσης, όπως αποφάνθηκε το Δικαστήριο με την απόφαση της 14ης Μαρτίου 2013, στην υπόθεση C 545/11) στη θέσπιση και στην εφαρμογή εθνικής ρυθμίσεως (άρθρο 1, παράγραφος 78, στοιχείο b, σημεία 4, 8, 9, 17, 23, 25 του legge (νόμος) 220/2010), η οποία επιβάλλει, ακόμη και για τους ήδη παραχωρησιούχους στον τομέα της τηλεματικής διαχειρίσεως νόμιμων παιγνίων, νέες απαιτήσεις και υποχρεώσεις μέσω πράξεως συμπληρωματικής της ήδη υφιστάμενης συμβάσεως (και χωρίς οποιαδήποτε προθεσμία σταδιακής προσαρμογής);

____________