Skarga wniesiona w dniu 15 marca 2024 r. – Komisja Europejska/Irlandia
(Sprawa C-205/24)
Język postępowania: angielski
Strony
Strona skarżąca: Komisja Europejska (przedstawiciele: N. Ruiz García i B. Cullen, pełnomocnicy)
Strona pozwana: Irlandia
Żądania strony skarżącej
stwierdzenie, że Irlandia uchybiła zobowiązaniom ciążącym na niej na mocy art. 30 ust. 1 i 4 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1143/2014 z dnia 22 października 2014 r. w sprawie działań zapobiegawczych i zaradczych w odniesieniu do wprowadzania i rozprzestrzeniania inwazyjnych gatunków obcych1 , poprzez brak ustanowienia przepisów dotyczących sankcji mających zastosowanie w przypadku naruszenia rozporządzenia (UE) nr 1143/2014 oraz brak poinformowania Komisji o takich przepisach do dnia 2 stycznia 2016 r.; oraz
obciążenie Irlandii kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Rozporządzenie 1143/2014 weszło w życie w dniu 1 stycznia 2015 r. Zgodnie z art. 30 tego rozporządzenia Irlandia miała ustanowić przepisy dotyczące sankcji mających zastosowanie w przypadku naruszenia rzeczonego rozporządzenia (art. 30 ust. 1) i poinformować o tych przepisach Komisję do dnia 2 stycznia 2016 r. (art. 30 ust. 4).
Ponieważ Irlandia nie poinformowała Komisji o żadnych środkach dotyczących wdrożenia art. 30 ust. 1 i 4 rozporządzenia, Komisja zwróciła się do władz tego państwa o poinformowanie jej służb o wypełnieniu tych obowiązków. Z odpowiedzi udzielonych przez Irlandię w dniach 20 kwietnia 2017 r., 22 grudnia 2017 r. i 21 września 2018 r. jasno wynika, że obowiązki wynikające z rozporządzenia nie zostały w pełni wykonane.
W związku z powyższym w dniu 25 stycznia 2019 r. Komisja skierowała do Irlandii formalne pismo, w którym wezwała Irlandię do przedstawienia uwag w terminie dwóch miesięcy od jego otrzymania. Z udzielonej przez Irlandię odpowiedzi jasno wynika, że państwo to wciąż nie wypełniło zobowiązań przewidzianych w art. 30 ust. 1 i 4.
W świetle udzielonej przez Irlandię odpowiedzi i wobec braku postępów w dalszym okresie, Komisja uznała, że Irlandia nadal nie zastosowała się do treści art. 30 ust. 1 i 4 rozporządzenia. W dniu 28 listopada 2019 r. przedstawiła zatem uzasadnioną opinię na podstawie art. 258 ust. 1 TFUE, w której wezwała Irlandię do zastosowania się do jej treści w terminie dwóch miesięcy od daty jej otrzymania. Jak wynika z udzielonej przez Irlandię odpowiedzi, do dnia, w którym upłynął termin wyznaczony w uzasadnionej opinii, Irlandia nie wywiązała się ze zobowiązań przewidzianych w art. 30 ust. 1 i 4 rozporządzenia, przy czym sytuacja ta nie uległa dotąd zmianie.
____________
1 Dz.U. 2014, L 317, s. 35.