Υπόθεση T-324/00
CDA Datenträger Albrechts GmbH
κατά
Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων
«Κρατικές ενισχύσεις — Καταχρηστική χρησιμοποίηση των ενισχύσεων — Κίνδυνος καταστρατηγήσεως της διαταγής περί αναζητήσεώς τους — Αναζήτηση των ενισχύσεων σε βάρος εταιριών που απέκτησαν τα στοιχεία ενεργητικού της αρχικής δικαιούχου επιχειρήσεως»
Περίληψη της αποφάσεως
1. Ενισχύσεις χορηγούμενες από τα κράτη — Ανάκτηση παρανόμως χορηγηθείσας ενισχύσεως — Ενίσχυση που χρησιμοποιείται για σκοπό διαφορετικό από τον προβλεπόμενο — Η Επιτροπή γνώριζε την εκτροπή της ενισχύσεως — Αναζήτηση σε βάρος του δικαιούχου της ενισχύσεως — Αποκλείεται
(Άρθρο 88 § 2 ΕΚ)
2. Ενισχύσεις χορηγούμενες από τα κράτη — Ανάκτηση παρανόμως χορηγηθείσας ενισχύσεως — Πεδίο εφαρμογής — Ενίσχυση χορηγούμενη σε όμιλο επιχειρήσεων που πραγματοποιεί εσωτερικές μεταφορές στοιχείων ενεργητικού — Αναζήτηση σε βάρος επιχειρήσεως του ομίλου η οποία δεν ήταν δικαιούχος της ενισχύσεως και ουδόλως ωφελήθηκε από τις μεταφορές — Αποκλείεται
(Άρθρο 88 § 2 ΕΚ)
3. Ενισχύσεις χορηγούμενες από τα κράτη — Ανάκτηση παρανόμως χορηγηθείσας ενισχύσεως — Αναζήτηση σε βάρος επιχειρήσεως η οποία δεν έλαβε ενίσχυση αλλά αγόρασε στοιχεία ενεργητικού του δικαιούχου της ενισχύσεως και συνεχίζει τη δραστηριότητά του — Προϋπόθεση — Καταστρατήγηση της αποφάσεως που διατάσσει την αναζήτηση — Εκτίμηση in casu
(Άρθρο 88 § 2 ΕΚ)
1. Η Επιτροπή δεν μπορεί να αναζητεί μια παράνομη κρατική ενίσχυση από την επιχείρηση που έλαβε την ενίσχυση όταν το ως άνω κοινοτικό όργανο, τον χρόνο που λαμβάνει σχετική απόφαση, γνωρίζει ή δεν μπορεί να αγνοεί ότι η ενίσχυση δεν ωφέλησε την επιχείρηση αυτή.
Συναφώς, αντιβαίνει προς τις αρχές που διέπουν την αναζήτηση παράνομων κρατικών ενισχύσεων η απόφαση που διατάσσει την αναζήτηση ενισχύσεως σε βάρος της δικαιούχου επιχειρήσεως όταν η Επιτροπή, τουλάχιστον κατά τον χρόνο της εκδόσεως της σχετικής αποφάσεως, διέθετε πληθώρα σοβαρών και διασταυρωμένων ενδείξεων από τις οποίες προέκυπτε ότι η επιχείρηση αυτή πράγματι δεν είχε ωφεληθεί από μεγάλο μέρος της ενισχύσεως λόγω της χρησιμοποιήσεώς της για άλλους σκοπούς και όταν από τις ενδείξεις αυτές μπορούσε να προσδιοριστεί, τουλάχιστον κατά προσέγγιση, η έκταση της εκτροπής της ενισχύσεως. Η Επιτροπή δεν μπορεί να προβάλλει προς δικαιολόγηση της αποφάσεώς της ότι οι αρχές του εμπλεκομένου κράτους μέλους δεν της παρέσχον συγκεκριμένα στοιχεία όσον αφορά το μέρος εκείνο της ενισχύσεως που διοχετεύθηκε αλλού όταν η ίδια δεν έκανε χρήση των εξουσιών που διέθετε προκειμένου να λάβει γνώση των στοιχείων αυτών.
(βλ. σκέψεις 90-92)
2. Όταν μια επιχείρηση ανήκει σε όμιλο συνδεομένων μεταξύ τους επιχειρήσεων, στο πλαίσιο του οποίου υφίστανται εσωτερικοί μηχανισμοί μεταφοράς στοιχείων ενεργητικού, δεν μπορεί να υποχρεώνεται να επιστρέψει την παράνομη ενίσχυση, μολονότι η ίδια δεν ήταν η δικαιούχος της, με την αιτιολογία ότι η επιχείρηση αυτή, λόγω της υπαγωγής της στον ως άνω όμιλο, πράγματι ωφελήθηκε από την ενίσχυση, όταν αποδεικνύεται ότι οι εν λόγω μηχανισμοί μεταφοράς χρησιμοποιήθηκαν μόνον σε βάρος τής επιχειρήσεως και όχι υπέρ αυτής.
(βλ. σκέψεις 83, 93)
3. Το γεγονός ότι μια επιχείρηση αγόρασε μέρος των στοιχείων ενεργητικού εταιρίας στην οποία είχε χορηγηθεί παράνομη ενίσχυση και το γεγονός ότι συνεχίζει τη δραστηριότητά της δεν αρκεί οπωσδήποτε για να συναχθεί ότι υπήρξε μεθόδευση προς καταστρατήγηση των συνεπειών αποφάσεως της Επιτροπής που διατάσσει την αναζήτηση της ενισχύσεως αυτής. Πράγματι, για να διαπιστωθεί αν υπήρξε όντως καταστρατήγηση, πρέπει να ληφθούν υπόψη στοιχεία όπως οι συγκεκριμένοι όροι της αγοράς αυτής, ιδίως το πράγματι καταβληθέν τίμημα, το γεγονός ότι η δικαιούχος της ενισχύσεως επιχείρηση διατήρησε ορισμένα στοιχεία ενεργητικού, καθώς και η οικονομική λογική της σχετικής δικαιοπράξίας.
(βλ. σκέψεις 95-111)