Postanowienie Sądu (pierwsza izba) z dnia 14 kwietnia 2014 r. – Manufacturing Support & Procurement Kala Naft przeciwko Radzie

(sprawa T‑263/12)

Wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa – Środki ograniczające podjęte wobec Iranu w celu zapobiegania rozprzestrzenianiu broni jądrowej – Zamrożenie funduszy – Powaga rzeczy osądzonej – Obowiązek uzasadnienia – Obowiązek indywidualnego powiadomienia – Prawo do obrony – Prawo do skutecznej ochrony sądowej – Prawo własności – Proporcjonalność – Kompetencja Rady – Nadużycie władzy – Naruszenie prawa – Pojęcie wsparcia rozprzestrzeniania broni jądrowej – Błąd w ocenie – Skarga oczywiście pozbawiona podstawy prawnej

1.                     Prawo Unii Europejskiej – Prawa podstawowe – Podmiotowy zakres stosowania – Osoby prawne stanowiące emanacje państw trzecich – Włączenie – Odpowiedzialność państwa trzeciego za przestrzeganie praw podstawowych na swym własnym terytorium – Brak wpływu (Karta praw podstawowych Unii Europejskiej) (por. pkt 27–32)

2.                     Postępowanie sądowe – Powaga rzeczy osądzonej – Zakres (por. pkt 36, 37)

3.                     Wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa – Środki ograniczające wobec Iranu – Podstawa prawna – Środki ograniczające przewidziane w decyzji przyjętej na podstawie art. 215 TFUE – Przysługująca Radzie kompetencja do przyjęcia środków ograniczających, w formie zamrożenia funduszy, niezależnych i odrębnych od środków zalecanych przez Radę Bezpieczeństwa Narodów Zjednoczonych (art. 215 TFUE; rozporządzenie Rady nr 267/2012) (por. pkt 59, 60)

4.                     Wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa – Środki ograniczające wobec Iranu – Zamrożenie funduszy osób, podmiotów i organów zaangażowanych w rozprzestrzenianie broni jądrowej lub udzielających wsparcia takim działaniom – Wsparcie działalności Iranu stwarzającej zagrożenie rozprzestrzeniania broni jądrowej – Pojęcie – Handel kluczowym sprzętem i kluczowymi technologiami wykorzystywanymi w przemyśle naftowo‑gazowym – Włączenie [rozporządzenie Rady nr 267/2012, art. 23 ust. 2 lit. a); decyzja Rady 2010/413/WPZiB] (por. pkt 69, 75)

Przedmiot

Żądanie stwierdzenia częściowej nieważności rozporządzenia Rady (UE) nr 267/2012 z dnia 23 marca 2012 r. w sprawie środków ograniczających wobec Iranu i uchylającego rozporządzenie (UE) nr 961/2010 (Dz.U. L 88, s. 1)

Sentencja

1) Skarga zostaje oddalona jako oczywiście pozbawiona podstawy prawnej.

2) Manufacturing Support & Procurement Kala Naft Co., Tehran pokrywa, poza własnymi kosztami, koszty poniesione przez Radę Unii Europejskiej.

3) Komisja Europejska pokrywa własne koszty.