POSTANOWIENIE SĄDU DO SPRAW SŁUŻBY PUBLICZNEJ
UNII EUROPEJSKIEJ
(druga izba)
z dnia 4 czerwca 2013 r.
Sprawa F‑89/12
Stefania Marrone
przeciwko
Komisji Europejskiej
Służba publiczna – Urzędnicy – Powołanie – Zasada równoważności karier – Zaszeregowanie do grupy na podstawie nowych, mniej korzystnych przepisów – Wniosek o zmianę zaszeregowania – Przekroczenie terminu – Nowe okoliczności faktyczne – Brak – Oczywista niedopuszczalność
Przedmiot: Skarga wniesiona na podstawie art. 270 TFUE, znajdującego zastosowanie do traktatu EWEA na mocy jego art. 106a, w której S. Marrone żąda stwierdzenia nieważności decyzji wydanej przez organ powołujący w dniu 10 maja 2012 r., oddalającej jej zażalenie, a także, jeśli zaistnieje taka potrzeba, stwierdzenia nieważności decyzji z dnia 21 listopada 2011 r. o oddaleniu jej wniosku z dnia 29 czerwca 2011 r., w którym zwracała się zasadniczo o to, by Komisja Europejska odtworzyła jej karierę zawodową od dnia 1 maja 2004 r.
Orzeczenie: Skarga zostaje odrzucona jako oczywiście niedopuszczalna. Stefania Marrone pokrywa własne koszty oraz zostaje obciążona kosztami poniesionymi przez Komisję Europejską.
Streszczenie
1. Skargi urzędników – Uprzednie zażalenie w drodze administracyjnej – Termin – Prekluzja – Otwarcie na nowo – Przesłanka – Nowa istotna okoliczność faktyczna
(regulamin pracowniczy, art. 90, 91)
2. Skargi urzędników – Interes prawny – Konieczność zarzutów o charakterze osobistym
(regulamin pracowniczy, art. 91)
1. Wyłącznie zaistnienie nowych, istotnych okoliczności może uzasadnić złożenie wniosku o ponowne rozpatrzenie decyzji, która nie została podważona w terminie.
(zob. pkt 25)
Odesłanie:
Trybunał, sprawa 127/84 Esly przeciwko Komisji, 15 maja 1985 r., pkt 10
2. Urzędnik nie jest uprawniony do działania w interesie prawa i nie może podnosić zarzutów innych niż o charakterze osobistym.
(zob. pkt 27)
Odesłanie:
Trybunał: sprawa 204/85 Stroghili przeciwko Trybunałowi Obrachunkowemu, 21 stycznia 1987 r., pkt 9
Sąd do spraw Służby Publicznej: sprawa F‑43/05 Chassagne przeciwko Komisji, 23 stycznia 2007 r., pkt 100 i przytoczone tam orzecznictwo