ΔΙΑΤΑΞΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ
ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ
(τρίτο τμήμα)

της 28ης Φεβρουαρίου 2013

Υπόθεση F‑33/12

Jean Pepi

κατά

Εκτελεστικού Οργανισμού του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Έρευνας (ΕΟΕΣΕ)

«Υπαλληλική υπόθεση — Συμβασιούχοι υπάλληλοι — Συμβασιούχοι υπάλληλοι με επικουρικά καθήκοντα — Πρόσληψη — Κατάταξη κατά την πρόσληψη — Άρθρα 3α, 3β και 86 του ΚΛΠ — ΕΟΕΣΕ — Εσωτερικοί κανόνες για την κατάταξη των συμβασιούχων υπαλλήλων»

Πλήρες κείμενο στη γλώσσα διαδικασίας (τη γαλλική) I‑A‑1-0000

Αντικείμενο:      Προσφυγή-αγωγή ασκηθείσα δυνάμει του άρθρου 270 ΣΛΕΕ, το οποίο έχει εφαρμογή στη Συνθήκη ΕΚΑΕ βάσει του άρθρου 106α της Συνθήκης αυτής, με την οποία ο J. Pepi ζητεί να ακυρωθεί η υπογραφείσα στις 3 Οκτωβρίου 2011 σύμβαση με τον Εκτελεστικό Οργανισμό του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Έρευνας (ΕΟΕΣΕ), καθόσον προβλέπει την κατάταξη του στον βαθμό 10, κλιμάκιο 1, της ομάδας καθηκόντων ΙΙΙ, και να υποχρεωθεί ο ΕΟΕΣΕ στην καταβολή αποζημιώσεως για τη ζημία που ισχυρίζεται ότι υπέστη.

Απόφαση: Η προσφυγή-αγωγή απορρίπτεται ως προδήλως αβάσιμη. Ο προσφεύγων-ενάγων φέρει τα δικαστικά του έξοδα και καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα του ΕΟΕΣΕ. Το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, παρεμβαίνον, φέρει τα δικαστικά του έξοδα.

Περίληψη

Υπάλληλοι — Ίση μεταχείριση — Διαφορετική μεταχείριση των διαφόρων κατηγοριών υπαλλήλων όσον αφορά εγγυήσεις του ΚΥΚ και κοινωνικοασφαλιστικά πλεονεκτήματα — Δεν υφίσταται δυσμενής διάκριση

(Καθεστώς που εφαρμόζεται επί του λοιπού προσωπικού, άρθρα 3α και 3β· οδηγία 1999/70 του Συμβουλίου)

Δεδομένου ότι ο νομοθέτης της Ένωσης είναι ελεύθερος να δημιουργεί νέες κατηγορίες υπαλλήλων σε αντιστοιχία με θεμιτές ανάγκες της Διοίκησης της Ένωσης, οι υφισταμένες διαφορές ως προς το καθεστώς των διαφόρων κατηγοριών στις οποίες εντάσσονται όσοι προσλαμβάνονται από την Ένωση είτε ως μόνιμοι υπάλληλοι είτε ως υπάλληλοι των διαφόρων κατηγοριών του Καθεστώτος που εφαρμόζεται επί του λοιπού προσωπικού (ΚΛΠ) δεν μπορούν να αποτελέσουν αντικείμενο αμφισβητήσεως, εφόσον ο καθορισμός καθεμιάς από τις κατηγορίες αυτές ανταποκρίνεται σε θεμιτές ανάγκες της Διοίκησης της Ένωσης και στη φύση των καθηκόντων, μονίμων ή εκτάκτων, τα οποία οφείλει να εκτελεί. Δεν μπορεί, συνεπώς, να χαρακτηρίζεται ως δυσμενής διάκριση το γεγονός ότι ορισμένες κατηγορίες προσώπων που προσλαμβάνονται από την Ένωση απολαύουν εγγυήσεων, όσον αφορά τη διάρκεια της απασχόλησής τους, ή οικονομικών πλεονεκτημάτων που δεν χορηγούνται σε άλλες κατηγορίες.

Ειδικότερα, οι διαφορές των όρων απασχόλησης μεταξύ των συμβασιούχων υπαλλήλων, κατά την έννοια του άρθρου 3α του ΚΛΠ, και των συμβασιούχων υπαλλήλων με επικουρικά καθήκοντα που υπάγονται στο άρθρο 3β του ΚΛΠ δικαιολογούν τη διαφορετική κατάταξή τους και, κατά συνέπεια, το διαφορετικό επίπεδο αποδοχών τους. Ο σχετικώς προσωρινός χαρακτήρας της απασχόλησής τους μπορεί, συνεπώς, να δικαιολογήσει την καλύτερη κατάταξη των συμβασιούχων υπαλλήλων με επικουρικά καθήκοντα σε σχέση με τους συμβασιούχους υπαλλήλους κατά την έννοια του άρθρου 3α του ΚΛΠ. Κατά συνέπεια, δεν μπορεί να γίνει λόγος για άνιση μεταχείριση, ακόμη και όταν οι συμβασιούχοι υπάλληλοι κατά την έννοια του εν λόγω άρθρου 3α και οι συμβασιούχοι υπάλληλοι κατά την έννοια του εν λόγω άρθρου 3β που ανήκουν στην ίδια ομάδα καθηκόντων καλούνται να ασκήσουν τα ίδια καθήκοντα, και η πρόσληψη, στο πλαίσιο της ίδιας ομάδας καθηκόντων, αυτών των δύο κατηγοριών συμβασιούχων υπαλλήλων απαιτεί το ίδιο επίπεδο τίτλων σπουδών ή επαγγελματικής πείρας.

Εξάλλου, δεδομένου ότι η κατάσταση των συμβασιούχων υπαλλήλων κατά την έννοια του άρθρου 3α του ΚΛΠ δεν μπορεί να συγκριθεί με αυτή των συμβασιούχων υπαλλήλων με επικουρικά καθήκοντα, δεν μπορεί να γίνει λόγος ούτε για παράβαση της οδηγίας 1999/70 σχετικά με τη συμφωνία πλαίσιο για την εργασία ορισμένου χρόνου που συνήφθη από τη CES, την UNICE και το CEEP.

(βλ. σκέψεις 40, 41, 43, 44 και 58)

Παραπομπή:

ΔΕΕ: 6 Οκτωβρίου 1983, 118/82 έως 123/82, Celant κ.λπ. κατά Επιτροπής, σκέψη 22

ΠΕΚ: 30 Σεπτεμβρίου 1998, T‑121/97, Ryan κατά Ελεγκτικού Συνεδρίου, σκέψεις 98 και 104

ΓΔΕΕ: 21 Σεπτεμβρίου 2011, Τ‑325/09 Ρ, Adjemian κ.λπ. κατά Επιτροπής, σκέψη 83 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία

ΔΔΔΕΕ: 19 Οκτωβρίου 2006, F‑59/05, De Smedt κατά Επιτροπής, σκέψεις 71 και 76· 12 Μαρτίου 2009, F‑104/06, Arpaillange κ.λπ. κατά Επιτροπής, σκέψεις 60, 61 και 63