WYROK SĄDU DO SPRAW SŁUŻBY PUBLICZNEJ UNII EUROPEJSKIEJ
(trzecia izba)
z dnia 26 czerwca 2013 r.
Sprawa F‑56/12
Willy Buschak
przeciwko
Komisji Europejskiej
Służba publiczna – Członek personelu tymczasowego – Zasiłek dla bezrobotnych – Składki do systemu emerytalnego – Zażalenie złożone z przekroczeniem terminu
Przedmiot: Skarga wniesiona na podstawie art. 270 TFUE, znajdującego zastosowanie do traktatu EWEA na mocy jego art. 106a, w której W. Buschak żąda w pierwszej kolejności stwierdzenia nieważności decyzji odmownej Komisji Europejskiej z dnia 24 lutego 2012 r. w sprawie uwzględnienia okresu bezrobocia skarżącego do celów rozliczenia jego uprawnień emerytalnych na podstawie Regulaminu pracowniczego urzędników Unii Europejskiej (zwanego dalej „regulaminem pracowniczym”) oraz zapłaty odpowiadających temu składek, a w drugiej kolejności nakazanie Komisji uwzględnienia takiego okresu bezrobocia do celów rozliczenia jego uprawnień emerytalnych oraz zapłaty odpowiadających temu składek i pomocniczo nakazanie Komisji złożenia wniosku do niemieckiego systemu ubezpieczenia emerytalnego o ubezpieczenie z mocą wsteczną we właściwej instytucji oraz wypłaty odpowiadających temu składek ustawowych, a także wypłaty odszkodowania celem naprawienia poniesionej szkody.
Orzeczenie: Skarga zostaje odrzucona. Willy Buschak pokrywa własne koszty oraz zostaje obciążony kosztami poniesionymi przez Komisję Europejską.
Streszczenie
Skargi urzędników – Uprzednie zażalenie w drodze administracyjnej – Termin – Prekluzja – Otwarcie na nowo – Przesłanka – Nowa okoliczność faktyczna – Pojęcie – Akt potwierdzający wcześniejszą decyzję – Wyłączenie
(regulamin pracowniczy, art. 90, 91; warunki zatrudnienia innych pracowników, art. 46)
Artykuły 90 i 91 regulaminu pracowniczego, mające zastosowanie analogicznie wobec członków personelu tymczasowego na podstawie art. 46 warunków zatrudnienia innych pracowników, uzależniają dopuszczalność skargi wniesionej przez urzędnika lub członka personelu tymczasowego przeciwko instytucji, w której jest on zatrudniony, od spełnienia przesłanki w postaci prawidłowego przebiegu uprzedniego postępowania administracyjnego określonego w tych przepisach.
Tym samym urzędnik lub członek personelu tymczasowego nie może odejść od przewidzianych w art. 90 i 91 regulaminu pracowniczego terminów w celu złożenia zażalenia i wniesienia skargi, podważając za pośrednictwem wniosku wcześniejszą decyzję, która nie została zakwestionowana w terminie. Wyłącznie zaistnienie nowych istotnych okoliczności może uzasadnić złożenie wniosku o ponowne rozpatrzenie decyzji, która stała się ostateczna. W tym względzie pisma administracji ograniczającego się do przypomnienia już przekazanej zainteresowanemu informacji nie można uznać za akt niekorzystny mogący rozpocząć nowy termin, umożliwiający wszczęcie postępowania sądowego.
(zob. pkt 23, 24, 26)
Odesłanie:
Trybunał, sprawa 127/84 Esly przeciwko Komisji, 15 maja 1985 r., pkt 10; sprawa 16/86 P. przeciwko KES, 4 czerwca 1987 r., pkt 6
Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T‑34/91 Whitehead przeciwko Komisji, 11 maja 1992 r., pkt 18; sprawa T‑144/03 Schmit przeciwko Komisji, 4 maja 2005 r., pkt 147
Sąd do spraw Służby Publicznej: sprawa F‑146/06 Speiser przeciwko Parlamentowi, 10 września 2007 r., pkt 22