Προσφυγή της 17ης Ιουνίου 2011 - Ουγγαρία κατά Επιτροπής
(Υπόθεση T-320/11)
Γλώσσα διαδικασίας: η ουγγρική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Ουγγρική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: M. Fehér, K. Szíjjártó, K. Veres)
Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Αιτήματα της προσφεύγουσας
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
να ακυρώσει την απόφαση 2011/192/ΕΕ της Επιτροπής, της 28ης Μαρτίου 2011, για τον αποκλεισμό από τη χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης ορισμένων δαπανών που πραγματοποιήθηκαν από την Ουγγαρία βάσει του προγράμματος στήριξης για τα προενταξιακά μέτρα που αφορούν τη γεωργία και την αγροτική ανάπτυξη (Sapard) το 2004.
να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.
Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα
Προς στήριξη της προσφυγής η προσφεύγουσα προβάλλει τρεις λόγους.
Ο πρώτος λόγος αντλείται από παράβαση του δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η μείωση της χρηματοδότησης που εφάρμοσε η Επιτροπή λόγω της μη τήρησης της ταχθείσας τρίμηνης προθεσμίας είναι παράνομη, δεδομένου ότι, κατά τη γνώμη της, και αντιθέτως προς τα υποστηριζόμενα από την Επιτροπή, η τρίμηνη προθεσμία που ορίζει το δίκαιο της Ένωσης -και συγκεκριμένα, το άρθρο 9, παράγραφος 6, του κανονισμού 2222/2000/ΕΚ της Επιτροπής
1 και το άρθρο 8, παράγραφος 6, του παραρτήματος Α του χρηματοδοτικού πλαισίου που υπέγραψε η Ευρωπαϊκή Κοινότητα και η Δημοκρατία της Ουγγαρίας στις 15 Ιουνίου 2001- για την πραγματοποίηση της πληρωμής από το Sapard υπολογίζεται από τον χρόνο κατά τον οποίο το αρμόδιο όργανο έχει στη διάθεσή του όλα τα αναγκαία δικαιολογητικά προκειμένου να προβεί στην καταβολή του ποσού. Κατά συνέπεια, σε περίπτωση που, για ορισμένους λόγους, απαιτούνται συμπληρωματικά δικαιολογητικά, η προθεσμία δεν αρχίζει παρά μόνον αφού αποσταλεί και το τελευταίο από τα εν λόγω πρόσθετα δικαιολογητικά. Εξάλλου, κατά την προσφεύγουσα, η Επιτροπή παραβίασε επίσης τις αρχές της ειλικρινούς συνεργασίας και της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, καθόσον εφάρμοσε μείωση της χρηματοδότησης σε μια κατάσταση στην οποία οι ουγγρικές αρχές μπορούσαν δικαιολογημένα να προσδοκούν ότι η διαδικασία πληρωμής ήταν σύμφωνη με το δίκαιο της Ένωσης.
Ο δεύτερος λόγος αντλείται από πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως στην οποία υπέπεσε η Επιτροπή κατά την έκδοση της προσβαλλόμενης αποφάσεως, δεδομένου ότι δεν έλαβε υπόψη εξαιρετικές περιστάσεις και βάσιμους λόγους που θα μπορούσαν να δικαιολογήσουν τη μη εφαρμογή μείωσης της χρηματοδότησης ή, ενδεχομένως, τον περιορισμό της μείωσης αυτής. Συγκεκριμένα, η προσφεύγουσα παραθέτει ως τέτοιες περιστάσεις τον "εκπαιδευτικό" χαρακτήρα του προγράμματος Sapard και προβάλλει ότι πρωταρχικός σκοπός των ουγγρικών αρχών ήταν να προστατεύσουν τα οικονομικά συμφέροντα της ΕΕ. Η προσφεύγουσα τονίζει ότι η Επιτροπή ουδεμία ζημία υπέστη από τη μη τήρηση της προθεσμίας.
Ο τρίτος λόγος αντλείται από έλλειψη αιτιολογίας, στο μέτρο που το αιτιολογικό μέρος της προσβαλλόμενης αποφάσεις δεν αποσαφηνίζει επαρκώς τους λόγους για τους οποίους η Επιτροπή αποφάσισε να εφαρμόσει μείωση ούτε τη μέθοδο υπολογισμού του συγκεκριμένου ύψους της μείωσης αυτής και, ειδικότερα, τον λόγο για τον οποίο η καθής αποφάσισε να αποκλίνει από τη γνώμη που διατύπωσε το όργανο συμβιβασμού, κατά το οποίο συντρέχουν εν προκειμένω εξαιρετικές περιστάσεις που πρέπει να συνεκτιμηθούν κατά την εφαρμογή της μείωσης.
____________1 - Κανονισμός (ΕΚ) 2222/2000 της Επιτροπής, της 7ης Ιουνίου 2000, για τον καθορισμό των χρηματοδοτικών κανόνων για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΚ) 1268/1999 του Συμβουλίου για την κοινοτική στήριξη για τα προενταξιακά μέτρα που αφορούν τη γεωργία και την αγροτική ανάπτυξη σε υποψήφιες χώρες της κεντρικής και ανατολικής Ευρώπης κατά την προενταξιακή περίοδο (ΕΕ L 253, σ. 5).