Komunikat w Dz.U.

 

Skarga wniesiona w dniu 11 stycznia 2005 r. przez Antonellego Violettiego i innych przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich

(Sprawa T-22/05)

(Język postępowania: francuski)

W dniu 11 stycznia 2005 r. do Sądu Pierwszej Instancji Wspólnot Europejskich wpłynęła skarga Antonellego Violettiego, zamieszkałego w Cittiglio (Włochy) oraz 12 innych urzędników, reprezentowanych przez adwokata Erica Boigelota przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich.

Skarżący wnoszą do Sądu Pierwszej Instancji o:

Nakazanie przedstawienia wszystkich akt dotyczących skarżących, opieczętowanych przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF);

Nakazanie przedstawienia sprawozdania kończącego wewnętrzne dochodzenie przeciwko skarżącym;

Stwierdzenie nieważności dochodzenia prowadzonego przeciwko skarżącym;

Stwierdzenie nieważności notatki OLAF zawierającej powiadomienie o dochodzeniu i poinformowanie włoskich władz sądowych;

Stwierdzenie nieważności sprawozdania z dochodzenia przekazanego włoskim władzom sądowym;

Stwierdzenie nieważności wszelkich kolejnych aktów prowadzących do decyzji, które w następstwie doprowadziły do niniejszej skargi lub aktów związanych z tymi decyzjami;

Obciążenie Komisji wypłatą odszkodowań i odsetek oszacowanych ex æquo et bono na 30.000 EUR dla każdego ze skarżących, z zastrzeżeniem zwiększenia lub zmniejszenia tej sumy w trakcie przebiegu postępowania;

Obciążenie, w każdym przypadku, pozwanej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

OLAF poinformował skarżących, że zostało wszczęte wewnętrzne dochodzenie dotyczące stosowania systemu ubezpieczeń wypadkowych. W następstwie tego powiadomienia zainteresowani urzędnicy zwrócili się o udostępnienie ich akt medycznych. Tego dostępu im odmówiono.

Podnosi się zarzut naruszenia art. 73 regulaminu pracowniczego, art. 28 warunków zatrudnienia innych pracowników Wspólnot, naruszenie Przepisów dotyczących ubezpieczenia urzędników Wspólnot Europejskich od ryzyka wypadków i chorób zawodowych, jak również naruszenie ogólnych zasad prawa, takich jak zasady dobrego administrowania, zasady równego traktowania, jak również niedochowanie obowiązku staranności oraz zasad nakładających na OLAF i na Komisję wydawania decyzji tylko w oparciu o prawnie dopuszczalne podstawy, czyli właściwe i wolne od oczywistego błędu w ocenie.

Skarżący uważają również, że rozporządzenie 1073/19991 oraz decyzja Komisji 1999/396/CE z dnia 2 czerwca 1999 r.2 są bezprawne i, w konsekwencji, podnoszą zarzut bezprawności w rozumieniu art. 241 Traktatu WE.

____________

¹ - Rozporządzenie (WE) nr 1073/1 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 25 maja 1 r. dotyczące dochodzeń prowadzonych przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) (Dz.U. L 136, str. 1)

² - 1/36/WE, EWWiS, Euratom: Decyzja Komisji z dnia 2 czerwca 1 r. dotycząca zasad i warunków dochodzeń wewnętrznych w odniesieniu do przeciwdziałania nadużyciom finansowym, korupcji i wszelkim nielegalnym działaniom godzącym w interesy Wspólnoty (Dz.U. L 14, str. 57)