Προσφυγή-αγωγή της 20ής Ιουνίου 2011 - TM.E. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-329/11)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα-ενάγουσα: TM.E. S.p.A. - Termomeccanica Ecologia (Μιλάνο, Ιταλία) (εκπρόσωποι: C. Malinconico, S. Fidanzia και A. Gigliola, δικηγόροι)

Καθής-εναγόμενη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της προσφεύγουσας-ενάγουσας

Η προσφεύγουσα-ενάγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

να ακυρώσει την απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής της 20ής Απριλίου 2011 με την οποία κρίθηκε ότι δεν είναι αναγκαίο να κινηθεί διαδικασία λόγω παραβάσεως κατά της Ρουμανίας για παραβίαση των κοινοτικών αρχών και παράβαση των οδηγιών περί αναθέσεως δημοσίων συμβάσεων, καθώς και του "Pratical Guide to contract procedures financed from the General Budget of the European Communities in the context of external actions"·

να υποχρεώσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή σε αποκατάσταση της ζημίας, η οποία ανέρχεται στο ποσό 18.955.106 ευρώ, ή σε οποιοδήποτε άλλο μεγαλύτερο ή μικρότερο ποσό κριθεί εύλογο, που υπέστη η TM.E. λόγω της παραβιάσεως του κοινοτικού δικαίου εκ μέρους της Ευρωπαϊκής Επιτροπής·

επικουρικώς, να υποχρεώσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή σε αποκατάσταση της ζημίας που υπέστη η TM.E. λόγω απώλειας ευκαιριών, η οποία ανέρχεται σε 3.791.021 ευρώ, ή σε οποιοδήποτε άλλο μεγαλύτερο ή μικρότερο ποσό κριθεί εύλογο·

όλως επικουρικώς, να υποχρεώσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή σε αποκατάσταση της ζημίας λόγω της αποδιδόμενης στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή καθυστερήσεως κατά την άσκηση των αρμοδιοτήτων της, η οποία ανέρχεται στο συνολικό ποσό των νομικών εξόδων με τα οποία επιβαρύνθηκε η TM.E. ύψους 73.044,32 ευρώ, ή σε οποιοδήποτε άλλο μεγαλύτερο ή μικρότερο ποσό κριθεί εύλογο·

να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Με την παρούσα προσφυγή-αγωγή επιδιώκεται η ακύρωση του εγγράφου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής της 20ής Απριλίου 2011, με το οποίο κρίθηκε ότι δεν είναι αναγκαίο να κινηθεί διαδικασία λόγω παραβάσεως κατά της Ρουμανίας για παραβίαση των κοινοτικών αρχών και παράβαση των οδηγιών περί αναθέσεως δημοσίων συμβάσεων, καθώς και του "Practical Guide to contract procedures for UE external actions" (στο εξής: PRAG) που εκδόθηκε από την ίδια την Επιτροπή, καθώς και η αποκατάσταση των ζημιών που προκλήθηκαν από το κοινοτικό όργανο κατά την άσκηση των αρμοδιοτήτων του.

Προς στήριξη της προσφυγής-αγωγής, η προσφεύγουσα-ενάγουσα προβάλλει τους ακόλουθους λόγους:

Ο πρώτος λόγος αντλείται από παράβαση διαδικαστικών προβλέψεων του PRAG, καθώς και από παράβαση των Συνθηκών ή οποιουδήποτε άλλου κανόνα δικαίου σχετικού με την εφαρμογή τους.

Η προσφεύγουσα-ενάγουσα υποστηρίζει ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, με την προσβαλλόμενη απόφαση, παρέλειψε να εκδώσει αιτιολογημένη γνώμη σχετικά με τις πρόδηλες και σοβαρές παρατυπίες κατά τη διαδικασία του διαγωνισμού για το έργο "Bucharest Wastewater Treatment Plant Rehabilitation: Stage I ISPA 2004/RO/16/P/PE/003-03" και παρέλειψε να κινήσει, κατά συνέπεια, διαδικασία λόγω παραβάσεως κατά της Ρουμανίας, ανακαλώντας περαιτέρω τα κοινοτικά κεφάλαια που χορηγήθηκαν για τον επίμαχο διαγωνισμό.

Ο δεύτερος λόγος αντλείται από παράβαση ουσιώδους τύπου και παράβαση του PRAG, καθώς και από παραμόρφωση των πραγματικών περιστατικών.

Η προσφεύγουσα-ενάγουσα υποστηρίζει επίσης ότι η προσβαλλόμενη πράξη πάσχει, καθώς η Επιτροπή, παραποιώντας το αντικείμενο της καταγγελίας, δεν επισήμανε τις σοβαρές πλημμέλειες της διαδικασίας εκ μέρους της Primaria Municipiului Bucaresti. Συγκεκριμένα, η τελευταία κατ' αρχάς απέρριψε την προσφυγή της προσφεύγουσας-ενάγουσας για υποτιθέμενη ανωμαλία της οικονομικής της προσφοράς και ακολούθως, αγνοώντας την κατάφωρη έλλειψη νομιμότητας, επιχείρησε να δικαιολογήσει την ήδη ληφθείσα απόφαση με υποτιθέμενες πλημμέλειες της τεχνικής προσφοράς. Επίσης, η Επιτροπή δεν έλαβε υπόψη το γεγονός ότι η ρουμανική δικαστική αρχή δεν εξέτασε το αίτημα περί ακυρώσεως της συμβάσεως λόγω φερόμενης μη καταβολής τέλους χαρτοσήμου ύψους 7,3 εκατομμυρίων ευρώ, παραβιάζοντας κατάφωρα το δικαίωμα άμυνας και τις κοινοτικές αρχές.

Ο τρίτος λόγος αντλείται από παράλειψη της Επιτροπής να απαντήσει σχετικά με λοιπές προβαλλόμενες παραβάσεις.

Η προσφεύγουσα-ενάγουσα υποστηρίζει επίσης ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, με το προσβαλλόμενο έγγραφο, παρέλειψε να εξετάσει τα λοιπά στοιχεία που τέθηκαν υπόψη της. Ειδικότερα, ουδόλως αξιολογήθηκε ότι η προσφεύγουσα-ενάγουσα κρίθηκε σε πρώτο βαθμό από τον ίδιο δικαστή που είχε κηρύξει απαράδεκτο το αίτημά της, με απόφαση που ακολούθως αναθεωρήθηκε κατόπιν εφέσεως, και επομένως από δικαστή μη αμερόληπτο ο οποίος όφειλε να απόσχει [από την εξέταση της υποθέσεως], αποφασίζοντας επομένως κατά πρόδηλη και αναμφίβολη παραβίαση του δικαιώματος άμυνας, των κοινοτικών αρχών και κατά παράβαση του άρθρου 6, παράγραφος 1, της Συμβάσεως για την προάσπιση των ανθρώπινων δικαιωμάτων. Όσον αφορά, τέλος, την αξίωση αποκαταστάσεως των ζημιών, η προσφεύγουσα-ενάγουσα υποστηρίζει ότι η καταλογιζόμενη στην Επιτροπή αδράνεια, όπως και η μη ανάκτηση των κοινοτικών κεφαλαίων που χορηγήθηκαν προς τη Ρουμανία στο πλαίσιο του επίμαχου έργου, της προκάλεσε σοβαρή οικονομική ζημία λόγω μη εκτελέσεως της συμβάσεως, καθώς και λόγω της απωλεσθείσας ευκαιρίας για κατακύρωση του αντικειμένου της συμβάσεως στην ίδια και, περαιτέρω, ζημία από την καθυστέρηση με αποτέλεσμα η προσφεύγουσα-ενάγουσα να υποβληθεί σε δαπανηρές διαδικασίες επιλύσεως διαφορών ενώπιον των ρουμανικών δικαστικών αρχών.

____________