Komunikat w Dz.U.
Skarga wniesiona w dniu 31 stycznia 2005 r. przez Pilar Ange Serrano i innych przeciwko Parlamentowi Europejskiemu.
Sprawa T-47/05
Język postępowania: francuski
W dniu 31 stycznia 2005 r. do Sądu Pierwszej Instancji Wspólnot Europejskich wpłynęła skarga Pilar Ange Serrano zamieszkałej w Luksemburgu, Jean-Marie Brasa zamieszkałego w Luksemburgu, Dominieka Decoutere'a zamieszkałego w Wolwelange (Luksemburg), Armina Hau zamieszkałego w Luksemburgu, Adolfo Orcajo Teresa zamieszkałego w Brukseli i Francisco Javiera Solany Ramosa zamieszkałego w Woluwe-Saint-Lambert (Belgia), reprezentowanych przez adwokata Erica Boigelota przeciwko Parlamentowi Europejskiemu.
Skarżąca wnosi do Sądu Pierwszej Instancji o:
uchylenie decyzji w sprawie nowej klasyfikacji skarżących w ramach grup zaszeregowania, zakomunikowanej każdemu z nich pismem nieopatrzonym datą i nie podpisanym, sporządzonym przez generalnego dyrektora do spraw personelu,
uchylenie wszystkich aktów wynikających z tej decyzji lub z nią związanych, nawet jeśli zostaną wydane po wniesieniu niniejszej skargi,
zasądzenie od Parlamentu Europejskiego na rzecz każdego ze skarżących tytułem odszkodowania, kwoty ocenionej według zasady słuszności na 60.000 euro, z zastrzeżeniem możliwości zwiększenia lub zmniejszenia tej kwoty w trakcie postępowania,
w każdym razie obciążenie pozwanej kosztami postępowania
Zarzuty i główne argumenty
Wszyscy skarżący są funkcjonariuszami Parlamentu Europejskiego, którzy zdali konkurs dotyczący awansu pomiędzy kategoriami (z kategorii D do kategorii C lub z kategorii C do kategorii B) przed wejściem w życie reformy regulaminu w dniu 1 maja 2004 r. Podnoszą oni, że ich sklasyfikowanie w ramach grup zaszeregowania zgodnie z nowym regulaminem jest mniej korzystne niż to, które by uzyskali, gdyby nie zdali przedmiotowego konkursu.
Na poparcie swej skargi skarżący podnoszą w pierwszej kolejności zarzut bezprawności rozporządzenia 723/2004
1 w sprawie zmiany regulaminu, oparty na rzekomym pogwałceniu obowiązku uzasadnienia oraz zasady pewności prawa, ochrony uzasadnionych oczekiwań, proporcjonalności i równego traktowania. Podnoszą oni również, że Parlament Europejski, przyjmując zaskarżoną decyzję nie dochował należytej staranności ani nie przestrzegał zasady dobrej administracji.