Προσφυγή της 27ης Ιανουαρίου 2010 - BASF Specialty Chemicals και BASF Lampertheim κατά Επιτροπής
(Υπόθεση T-25/10)
Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική
Διάδικοι
Προσφεύγουσες: BASF Specialty Chemicals Holding GmbH (Βασιλεία, Ελβετία) BASF Lampertheim GmbH (Lampertheim, Γερμανία) (εκπρόσωποι: F. Montag και T. Wilson, δικηγόροι)
Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Αιτήματα των προσφευγουσών
Οι προσφεύγουσες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:
να ακυρώσει το άρθρο 1, παράγραφος 1, στοιχείο ιστ΄ και το άρθρο 1, παράγραφος 2, στοιχείο ιστ΄ της αποφάσεως C (2009) 8682 τελικό, της 11ης Νοεμβρίου 2009 (υπόθεση COMP/38589 - Σταθεροποιητές θερμότητας) καθόσον αφορά την BASF Specialty Chemicals Holding GmbH, το άρθρο 1, παράγραφος 1, στοιχείο ιζ΄ και το άρθρο 1, παράγραφος 2, στοιχείο ιζ΄ της αποφάσεως καθόσον αφορά την BASF Lampertheim Gmb, όπως επίσης το άρθρο 2, σημεία 15 και 36 της αποφάσεως καθόσον αφορά τις προσφεύγουσες ·
επικουρικώς, να μειώσει αναλόγως το ύψος του προστίμου που επιβλήθηκε στις προσφεύγουσες με το άρθρο 2, σημεία 15 και 36, της αποφάσεως ·
να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα.
Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα
Οι προσφεύγουσες βάλλουν κατά της από 11 Σεπτεμβρίου 2009 αποφάσεως της Επιτροπής C (2009) 8682 τελικό, στην υπόθεση COMP/38589 - Σταθεροποιητές θερμότητας. Με την προσβαλλόμενη απόφαση επιβλήθηκε στις προσφεύγουσες και σε άλλες εταιρείες πρόστιμο λόγω παραβάσεως του άρθρου 81, παράγραφος 1, ΕΚ, και - από 1ης Ιανουαρίου 1994 - του άρθρου 53, παράγραφος 1, της Συμφωνίας ΕΟΧ. Κατά την Επιτροπή, οι προσφεύγουσες μετείχαν σε σειρά συμφωνιών και/ή εναρμονισμένων πρακτικών στον τομέα ESBO/εστέρες στον ΕΟΧ, οι οποίες είχαν ως αντικείμενο τον καθορισμό των τιμών, την κατανομή των αγορών μέσω κατανομής ποσοστώσεων παραδόσεως, την κατανομή πελατών, καθώς και την ανταλλαγή ευαίσθητων εμπορικών πληροφοριών, ιδίως σε σχέση με πελάτες, ποσότητες παραγωγής και ποσότητες παράδοσης.
Προς στήριξη της προσφυγής τους οι προσφεύγουσες προβάλλουν τρεις λόγους ακυρώσεως.
Πρώτον, οι προσφεύγουσες προβάλλουν παράβαση του άρθρου 25 του κανονισμού (ΕΚ) 1/2003
1, καθότι έχει παραγραφεί η εξουσία της καθής να τους επιβάλει πρόστιμα. Αντιθέτως προς την άποψη της Επιτροπής, οι προσφεύγουσες ισχυρίζονται ότι δεν εφαρμόζεται στην περίπτωσή τους η διάταξη περί αναστολής του άρθρου 25, παράγραφος 6, του Κανονισμού 1/2003.
Με τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως, οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν ότι η προσβαλλόμενη απόφαση αντιβαίνει στο άρθρο 101, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ σε συνδυασμό με το άρθρο 23, παράγραφος 2, του κανονισμού 1/2003, καθότι δεν μπορούν να αποδοθούν οι παραβάσεις εκτενώς στην BASF Specialty Chemicals Holding GmbH και επομένως δεν έπρεπε να της επιβληθεί πρόστιμο. Επίσης, οι προσφεύγουσες ισχυρίζονται συναφώς ότι, κατά τον καθορισμό του προστίμου της BASF Lampertheim GmbH, η Επιτροπή παρέβη το άρθρο 23, παράγραφος 2, του Κανονισμού 1/2003, καθότι, κατά τον υπολογισμό του ανώτατου ορίου του προστίμου του 10 % για το διάστημα στο οποίο δεν ευθύνεται η BASF Specialty Chemicals Holding GmbH, έπρεπε να λάβει υπόψη μόνον τον συνολικό κύκλο εργασιών της BASF Lampertheim GmbH.
Τέλος, με τον τρίτο λόγο ακυρώσεως οι προσφεύγουσες προβάλλουν παράβαση του άρθρου 23, παράγραφοι 2 και 3, του κανονισμού 1/2003 σε συνδυασμό με τις κατευθυντήριες γραμμές για τη μέθοδο υπολογισμού των προστίμων
2, καθότι η Επιτροπή μείωσε ανεπαρκώς τα επιβληθέντα σε αυτές πρόστιμα. Οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν ότι η Επιτροπή όφειλε, στο πλαίσιο της ευνοϊκής μεταχείρισης
3, να λάβει περισσότερο υπόψη την δυσανάλογα παρατεταμένη διάρκεια της διαδικασίας και την εκ μέρους τους συνεργασία. Επιπροσθέτως η ενεργός συνεργασία των προσφευγουσών έπρεπε να ληφθεί υπόψη όχι μόνον στο πλαίσιο της ευνοϊκής μεταχείρισης, αλλά και στο πλαίσιο της μείωσης του προστίμου.