Language of document :

Αναίρεση που άσκησαν στις 8 Μαρτίου 2024 οι Crédit agricole SA και Crédit agricole Corporate and Investment Bank κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (δέκατο πενταμελές τμήμα) στις 20 Δεκεμβρίου 2023 στην υπόθεση T-113/17, Crédit agricole SA και Crédit agricole Corporate and Investment Bank κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-191/24 P)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσες: Crédit agricole και Crédit agricole Corporate and Investment Bank (εκπρόσωποι: J.-P. Tran Thiet, M. Powell, Y. Utzschneider, A. Martin, J.-J. Lemonnier, δικηγόροι)

Έτερος διάδικος στην αναιρετική διαδικασία: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Οι αναιρεσείουσες ζητούν από το Δικαστήριο:

να διαπιστώσει ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε νομικό σφάλμα κρίνοντας ότι, πρώτον, ο Επίτροπος Ανταγωνισμού δεν παρέβη την υποχρέωσή του υποκειμενικής αμεροληψίας, δεύτερον, ότι η Επιτροπή δεν παρέβη την υποχρέωσή της αντικειμενικής αμεροληψίας και, τρίτον, ότι η προβαλλόμενη αντικειμενική αμεροληψία της Επιτροπής μπορούσε να θεραπεύσει την έλλειψη υποκειμενικής αμεροληψίας εκ μέρους του Επιτρόπου Ανταγωνισμού·

να διαπιστώσει ότι το Γενικό Δικαστήριο, αφενός, παραμόρφωσε τα αποδεικτικά στοιχεία τα οποία είχε στη διάθεσή του όσον αφορά τις ανταλλαγές πληροφοριών που προσάπτονται στις αναιρεσείουσες και, αφετέρου, εσφαλμένως κατέληξε στο συμπέρασμα ότι αυτές οι ανταλλαγές πληροφοριών μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως περιορισμός του ανταγωνισμού ως εκ του αντικειμένου·

να διαπιστώσει ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε νομικά σφάλματα κατά τη διαπίστωση της ύπαρξης συνολικού σχεδίου με ενιαίο σκοπό·

να διαπιστώσει ότι κακώς το Γενικό Δικαστήριο άσκησε την πλήρη δικαιοδοσία του· επικουρικώς, ότι το Γενικό Δικαστήριο εσφαλμένως έκρινε ότι η Επιτροπή δεν παραβίασε την αρχή της ίσης μεταχείρισης κατά τον καθορισμό του ύψους της αξίας των πωλήσεων των αναιρεσειουσών, βάσει της οποίας καθορίζεται, με τη σειρά του, το ύψος της χρηματικής κύρωσης· έτι επικουρικότερον, ότι το Γενικό Δικαστήριο δεν έλαβε υπόψη το σύνολο των κρίσιμων περιστάσεων προκειμένου να αποφανθεί επί του ύψους του προστίμου·

κατά συνέπεια, να δεχθεί την υπό κρίση αίτηση αναιρέσεως και να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 20ής Δεκεμβρίου 2023, T-113/17, Crédit agricole και Crédit agricole Corporate and Investment Bank κατά Επιτροπής·

να αναπέμψει την υπόθεση στο Γενικό Δικαστήριο, προκειμένου αυτό να αποφανθεί, με άλλη σύνθεση, επί της προσφυγής που κατέθεσαν στις 24 Μαΐου 2017 οι νυν αναιρεσείουσες στην υπόθεση T-113/17, και

να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στο σύνολο των δικαστικών εξόδων.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αιτήσεως αναιρέσεως, οι αναιρεσείουσες προβάλλουν τέσσερις λόγους.

Με τον πρώτο λόγο αναιρέσεως προβάλλεται νομικό σφάλμα του Γενικού Δικαστηρίου όσον αφορά τον νομικό χαρακτηρισμό των δηλώσεων του Επιτρόπου Ανταγωνισμού και την ερμηνεία του καθήκοντος αμεροληψίας το οποίο υπέχει η Επιτροπή.

Με τον δεύτερο λόγο αναιρέσεως υποστηρίζεται ότι το Γενικό Δικαστήριο παραμόρφωσε αποδεικτικά στοιχεία παρερμηνεύοντας το περιεχόμενο των επικοινωνιών της 13ης Δεκεμβρίου 2006 και της 11ης Ιανουαρίου 2007, με συνέπεια να τις χαρακτηρίσει εσφαλμένως ως περιορισμό του ανταγωνισμού ως εκ του αντικειμένου.

Με τον τρίτο λόγο αναιρέσεως προσάπτονται στο Γενικό Δικαστήριο νομικά σφάλματα στο πλαίσιο της υποχρέωσής του να αιτιολογήσει τις διαπιστώσεις του περί ύπαρξης ενός ή περισσότερων συνολικών σχεδίων και ενιαίου σκοπού, στις οποίες στηρίχθηκε η κρίση του περί ενιαίας και διαρκούς παράβασης.

Με τον τέταρτο λόγο αναιρέσεως προβάλλονται νομικά σφάλματα του Γενικού Δικαστηρίου όσον αφορά τη νομιμότητα και την αναλογικότητα του επιβληθέντος στις αναιρεσείουσες προστίμου. Κατ’ αρχάς, οι αναιρεσείουσες υποστηρίζουν ότι το Γενικό Δικαστήριο αποφάνθηκε ultra petita ασκώντας την πλήρη δικαιοδοσία του. Επικουρικώς, υποστηρίζουν ότι το Γενικό Δικαστήριο αντέστρεψε το βάρος απόδειξης, παραβίασε την αρχή της εκατέρωθεν ακροάσεως και παρέβη την υποχρέωση αιτιολόγησης την οποία υπέχει. Τέλος, όλως επικουρικώς, υποστηρίζουν ότι το Γενικό Δικαστήριο δεν έλαβε υπόψη το σύνολο των κρίσιμων περιστάσεων προκειμένου να αποφανθεί επί του ύψους του προστίμου.

____________