Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Consiglio di Stato (Ιταλία) στις 9 Φεβρουαρίου 2021 – Airbnb Ireland UC, Airbnb Payments UK Ltd κατά Agenzia delle Entrate
(Υπόθεση C-83/21)
Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική
Αιτούν δικαστήριο
Consiglio di Stato
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Αναιρεσείουσες: Airbnb Ireland UC, Airbnb Payments UK Ltd
Αναιρεσίβλητη: Agenzia delle Entrate
Προδικαστικά ερωτήματα
1) Ποια είναι η έννοια των φράσεων «τεχνικός κανόνας» των υπηρεσιών της κοινωνίας των πληροφοριών και «κανόνας σχετικά με τις υπηρεσίες» της κοινωνίας των πληροφοριών, κατά την οδηγία 2015/1535/ΕΕ1 και, ειδικότερα, έχουν οι φράσεις αυτές την έννοια ότι περιλαμβάνουν και τα μέτρα φορολογικού χαρακτήρα τα οποία δεν προορίζονται μεν να ρυθμίσουν άμεσα τη συγκεκριμένη υπηρεσία της κοινωνίας των πληροφοριών, πλην όμως είναι ικανά να διαμορφώσουν τον συγκεκριμένο τρόπο παροχής της εντός του κράτους μέλους, ειδικότερα, επιβάλλοντας σε όλους τους παρόχους κτηματομεσιτικών υπηρεσιών -περιλαμβανομένων, επομένως, των μη εγκατεστημένων στο κράτος μέλος επιχειρήσεων οι οποίες παρέχουν τις υπηρεσίες τους διαδικτυακά- υποχρεώσεις παρεπόμενες και καθοριστικές για την αποτελεσματική είσπραξη των οφειλόμενων από τους εκμισθωτές φόρων, όπως:
α) συλλογή και επακόλουθη κοινοποίηση στις φορολογικές αρχές του κράτους μέλους στοιχείων σχετικών με τις συμβάσεις βραχυχρόνιας μίσθωσης που συνάπτονται με την παρέμβαση του κτηματομεσίτη·
β) παρακράτηση του μέρους που οφείλεται στην φορολογική αρχή από τα ποσά που καταβάλλουν οι μισθωτές στους εκμισθωτές και επακόλουθη απόδοση των σχετικών ποσών στο Δημόσιο Ταμείο;
2) α) Αντιβαίνει στην αρχή της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών, η οποία κατοχυρώνεται στο άρθρο 56 ΣΛΕΕ, καθώς και, εάν θεωρηθεί ότι τυγχάνουν εφαρμογής εν προκειμένω, στις ανάλογες αρχές που απορρέουν από τις οδηγίες 2006/123/ΕΚ2 και 2000/31/ΕΚ3 εθνικό μέτρο το οποίο επιβάλλει, σε κτηματομεσίτες που δραστηριοποιούνται στην Ιταλία –περιλαμβανομένων, επομένως, των μη εγκατεστημένων στο κράτος μέλος επιχειρήσεων οι οποίες παρέχουν τις υπηρεσίες τους διαδικτυακά– υποχρεώσεις συλλογής στοιχείων σχετικών με τις συμβάσεις βραχυχρόνιας μίσθωσης που συνάπτονται με τη μεσολάβησή τους και επακόλουθης κοινοποίησης στη φορολογική αρχή, για σκοπούς σχετικούς με την είσπραξη των άμεσων φόρων που οφείλουν οι αποδέκτες της υπηρεσίας;
β) Αντιβαίνει στην αρχή της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών, η οποία κατοχυρώνεται στο άρθρο 56 ΣΛΕΕ, καθώς και, εάν θεωρηθεί ότι τυγχάνουν εφαρμογής εν προκειμένω, στις ανάλογες αρχές που απορρέουν από τις οδηγίες 2006/123/ΕΚ και 2000/31/ΕΚ, εθνικό μέτρο το οποίο επιβάλλει, σε κτηματομεσίτες που δραστηριοποιούνται στην Ιταλία –περιλαμβανομένων, επομένως, των μη εγκατεστημένων στο κράτος μέλος επιχειρήσεων οι οποίες παρέχουν τις υπηρεσίες τους διαδικτυακά– και παρεμβαίνουν στο στάδιο της πληρωμής των συμβάσεων βραχυχρόνιας μίσθωσης που συνάπτονται με τη μεσολάβησή τους, την υποχρέωση να παρακρατούν, για σκοπούς σχετικούς με την είσπραξη των άμεσων φόρων που οφείλουν οι αποδέκτες της υπηρεσίας, φόρο επί των εν λόγω πληρωμών τον οποίο αποδίδουν εν συνεχεία στο Δημόσιο Ταμείο;
γ) Σε περίπτωση καταφατικής απάντησης στα προηγούμενα προδικαστικά ερωτήματα, είναι, εν πάση περιπτώσει, δυνατόν να περιοριστούν η αρχή της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών, η οποία κατοχυρώνεται στο άρθρο 56 ΣΛΕΕ, καθώς και, εάν θεωρηθεί ότι τυγχάνουν εφαρμογής εν προκειμένω, οι ανάλογες αρχές που απορρέουν από τις οδηγίες 2006/123/ΕΚ και 2000/31/ΕΚ, κατά τρόπο που συνάδει με το δίκαιο [της Ευρωπαϊκής Ένωσης], με εθνικά μέτρα όπως τα προεκτεθέντα υπό α) και β), λαμβανομένης υπόψη της έλλειψης αποτελεσματικότητας που θα σημειωνόταν σε διαφορετική περίπτωση όσον αφορά την προείσπραξη των άμεσων φόρων που οφείλουν οι αποδέκτες της υπηρεσίας;
δ) Είναι, εν πάση περιπτώσει, δυνατόν να περιοριστούν η αρχή της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών, η οποία κατοχυρώνεται στο άρθρο 56 ΣΛΕΕ, καθώς και, εάν θεωρηθεί ότι τυγχάνουν εφαρμογής εν προκειμένω, οι ανάλογες αρχές που απορρέουν από τις οδηγίες 2006/123/ΕΚ και 2000/31/ΕΚ, κατά τρόπο που συνάδει με το δίκαιο [της Ευρωπαϊκής Ένωσης], με εθνικό μέτρο το οποίο επιβάλλει στους κτηματομεσίτες που δεν είναι εγκατεστημένοι στην Ιταλία την υποχρέωση να ορίσουν φορολογικό αντιπρόσωπο υπόχρεο να εκπληρώνει, εξ ονόματος και για λογαριασμό του μη εγκατεστημένου κτηματομεσίτη, τις υποχρεώσεις που απορρέουν από τα προεκτεθέντα υπό β) εθνικά μέτρα, δεδομένης της έλλειψης αποτελεσματικότητας που θα σημειωνόταν σε διαφορετική περίπτωση όσον αφορά την προείσπραξη των άμεσων φόρων που οφείλουν οι αποδέκτες της υπηρεσίας;
3) Έχει το άρθρο 267, τρίτο εδάφιο, ΣΛΕΕ την έννοια ότι, σε περίπτωση αιτήματος προδικαστικής παραπομπής περί ερμηνείας του (πρωτογενούς ή παράγωγου) δικαίου [της Ευρωπαϊκής Ένωσης] το οποίο υποβάλλεται από έναν εκ των διαδίκων και συνοδεύεται από το ακριβές κείμενο του προδικαστικού ερωτήματος, το αιτούν δικαστήριο έχει, εν πάση περιπτώσει, τη δυνατότητα να διατυπώσει κατά την κρίση του το ερώτημα αυτό, προσδιορίζοντας κατά την εξουσία εκτιμήσεώς του, εξ όσων γνωρίζει και πιστεύει, τις παραπομπές στο δίκαιο [της Ευρωπαϊκής Ένωσης], τις εθνικές διατάξεις οι οποίες ενδεχομένως αντιβαίνουν σε αυτό, καθώς και το ακριβές περιεχόμενο της παραπομπής, εντός των ορίων του αντικειμένου της διαφοράς, ή υποχρεούται να υποβάλει το ερώτημα όπως αυτό διατυπώθηκε από τον διάδικο που ζήτησε την προδικαστική παραπομπή;
____________
1 Οδηγία (ΕΕ) 2015/1535 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 9ης Σεπτεμβρίου 2015, για την καθιέρωση μιας διαδικασίας πληροφόρησης στον τομέα των τεχνικών προδιαγραφών και των κανόνων σχετικά με τις υπηρεσίες της κοινωνίας των πληροφοριών (ΕΕ 2015, L 241, σ. 1).
2 Οδηγία 2006/123/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 12ης Δεκεμβρίου 2006, σχετικά με τις υπηρεσίες στην εσωτερική αγορά (ΕΕ 2006, L 376, σ. 36).
3 Οδηγία 2000/31/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 8ης Ιουνίου 2000, για ορισμένες νομικές πτυχές των υπηρεσιών της κοινωνίας της πληροφορίας, ιδίως του ηλεκτρονικού εμπορίου, στην εσωτερική αγορά («οδηγία για το ηλεκτρονικό εμπόριο») (ΕΕ 2000, L 178, σ. 1).