ΔΙΑΤΑΞΗ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (αναιρετικό τμήμα)

της 11ης Σεπτεμβρίου 2013

Υπόθεση T‑475/11 P

Luigi Marcuccio

κατά

Ευρωπαϊκής Επιτροπής

«Αίτηση αναιρέσεως — Υπαλληλική υπόθεση — Επιστροφή των εξόδων που μπορούν να αναζητηθούν — Έλλειψη εννόμου συμφέροντος — Αίτηση αναιρέσεως προδήλως απαράδεκτη»

Αντικείμενο:      Αίτηση αναιρέσεως που υποβλήθηκε κατά της διατάξεως του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης (δεύτερο τμήμα) της 20ής Ιουνίου 2011, F‑67/10, Marcuccio κατά Επιτροπής.

Απόφαση:      Η αίτηση αναιρέσεως απορρίπτεται. Ο Luigi Marcuccio φέρει τα δικαστικά έξοδά του, καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Περίληψη

Αναίρεση — Έννομο συμφέρον — Προϋπόθεση — Αίτηση αναιρέσεως δυνάμενη να προσπορίσει όφελος στον διάδικο που την άσκησε

Η ύπαρξη εννόμου συμφέροντος του αναιρεσείοντος προϋποθέτει ότι η αναίρεση μπορεί, με το αποτέλεσμα που θα επιτύχει, να του προσπορίσει όφελος.

(βλ. σκέψη 13)

Παραπομπή:

ΔΕΕ: 19 Οκτωβρίου 1995, C‑19/93 P, Rendo κ.λπ. κατά Επιτροπής, Συλλογή 1995, σ. I‑3319, σκέψη 13· 13 Ιουλίου 2000, C‑174/99 P, Κοινοβούλιο κατά Richard, Συλλογή 2000, σ. I‑6189, σκέψη 33· 19 Ιανουαρίου 2006, C‑82/04 P, Audi κατά ΓΕΕΑ, που δεν έχει δημοσιευθεί στη Συλλογή, σκέψη 20