Προσφυγή-αγωγή της 8ης Ιουλίου 2021 – Alfa Acciai κατά Επιτροπής
(Υπόθεση T-411/21)
Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα-ενάγουσα: Alfa Acciai SpA (Brescia, Ιταλία) (εκπρόσωποι: D. Fosselard, D. Slater και G. Carnazza, δικηγόροι)
Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Αιτήματα
Η προσφεύγουσα-ενάγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
i. να υποχρεώσει την Ευρωπαϊκή Ένωση, εκπροσωπούμενη από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, να της καταβάλει τόκους υπερημερίας επί του ποσού των 7 175 000 ευρώ βάσει του επιτοκίου που εφαρμόζει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) στις κύριες πράξεις αναχρηματοδότησης και ισχύει την πρώτη ημερολογιακή ημέρα του μήνα κατά τον οποίο εκπνέει η προθεσμία, προσαυξημένου κατά τρεισήμισι ποσοστιαίες μονάδες, για την περίοδο από 9 Μαρτίου 2010 έως 14 Νοεμβρίου 2017, αφαιρουμένων των τόκων ύψους 260 968,15 ευρώ, τους οποίους ήδη έλαβε η προσφεύγουσα, για ποσό ύψους 2 222 073,29 ευρώ, ή, επικουρικώς, να της καταβάλει τόκους που θα υπολογιστούν βάσει του επιτοκίου που το Γενικό Δικαστήριο θα κρίνει ενδεδειγμένο,
ii. να υποχρεώσει την Ευρωπαϊκή Ένωση, εκπροσωπούμενη από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, να της καταβάλει τόκους υπερημερίας επί του ποσού που ζητείται με το σημείο i ανωτέρω, για την περίοδο από 14 Νοεμβρίου 2017 έως πλήρους εξοφλήσεως, βάσει του επιτοκίου που εφαρμόζει η ΕΚΤ στις κύριες πράξεις αναχρηματοδότησης και ισχύει την πρώτη ημερολογιακή ημέρα του μήνα κατά τον οποίο εκπνέει η προθεσμία, προσαυξημένου κατά τρεισήμισι ποσοστιαίες μονάδες, ή, επικουρικώς, βάσει του επιτοκίου που το Γενικό Δικαστήριο θα κρίνει ενδεδειγμένο,
iii. επικουρικότερον, σε σχέση με το σημείο ii ανωτέρω, να υποχρεώσει την Ευρωπαϊκή Ένωση, εκπροσωπούμενη από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, να της καταβάλει τόκους υπερημερίας για το ποσό που διαλαμβάνεται στο σημείο i για την περίοδο από 2 Μαρτίου 2021 έως πλήρους εξοφλήσεως, βάσει του επιτοκίου που εφαρμόζει η ΕΚΤ στις κύριες πράξεις αναχρηματοδότησης και ισχύει την πρώτη ημερολογιακή ημέρα του μήνα κατά τον οποίο εκπνέει η προθεσμία, προσαυξημένου κατά τρεισήμισι ποσοστιαίες μονάδες, ή, επικουρικώς, βάσει του επιτοκίου που το Γενικό Δικαστήριο θα κρίνει ενδεδειγμένο,
iv. επιπλέον, ή επικουρικώς, να ακυρώσει την ανακοίνωση της 30ής Απριλίου 2021 της Επιτροπής, Ref. Ares(2021) 2904247,
v. να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.
Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα
Προς στήριξη της προσφυγής-αγωγής της, η προσφεύγουσα-ενάγουσα προβάλλει τους εξής τρεις ισχυρισμούς.
Ο πρώτος ισχυρισμός, σχετικά με το αίτημα αποζημίωσης, αφορά την εσφαλμένη εκτέλεση, εκ μέρους της Επιτροπής, της απόφασης της 21ης Σεπτεμβρίου 2017, Ferriera Valsabbia κ.λπ. κατά Επιτροπής (C-86/15 P e C-87/15 P, EU:C:2017:717), κατά παράβαση του άρθρου 266, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ και του άρθρου 41, παράγραφος 3, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Προβάλλεται συναφώς ότι η Επιτροπή δεν προέβη στην πλήρη καταβολή των τόκων υπερημερίας επί του επιστρεπτέου ποσού του προστίμου κατόπιν της απόφασης.
Ο δεύτερος ισχυρισμός, σχετικά με το αίτημα ακυρώσεως, αφορά την παραβίαση και εσφαλμένη ερμηνεία των άρθρων 266 και 296 ΣΛΕΕ. Παραβίαση και εσφαλμένη ερμηνεία του άρθρου 46 του Οργανισμού του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ανεπαρκή αιτιολογία του από 30ής Απριλίου 2021 εγγράφου της Επιτροπής. Πρόδηλη νομική πλάνη και πλάνη εκτιμήσεως.
Προβάλλεται συναφώς ότι το έγγραφο με το οποίο η Επιτροπή αρνήθηκε να καταβάλει τόκους υπερημερίας στην προσφεύγουσα-ενάγουσα δεν είναι επαρκώς αιτιολογημένο και παραβιάζει τις αρχές που ισχύουν σχετικά με την παραγραφή.
Ο τρίτος ισχυρισμός, σχετικά με το αίτημα ακυρώσεως, αφορά την παραβίαση και εσφαλμένη ερμηνεία του άρθρου 266 ΣΛΕΕ και του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) 1268/20121 .
Προβάλλεται συναφώς ότι το άρθρο 85α, παράγραφος 2, του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΚ, Ευρατόμ) 2342/20022 , που επικαλέστηκε η Επιτροπή στο από 30ής Απριλίου 2021 έγγραφό της δεν ίσχυε κατά τον χρόνο επιστροφής του προστίμου, και ως εκ τούτου, δεν τύγχανε πλέον εφαρμογής.
____________
1 Κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 1268/2012 της Επιτροπής, της 29ης Οκτωβρίου 2012, σχετικά με τους κανόνες εφαρμογής του κανονισμού (ΕΕ, Ευρατόμ) αριθ. 966/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για τους δημοσιονομικούς κανόνες που εφαρμόζονται στον γενικό προϋπολογισμό της Ένωσης (ΕΕ 2012, L 362, σ. 1).
2 Κανονισμός (ΕΚ, Ευρατόμ) 2342/2002 της Επιτροπής, της 23ης Δεκεμβρίου 2002, για τη θέσπιση των κανόνων εφαρμογής του κανονισμού (EK, Ευρατόμ) αριθ. 1605/2002 του Συμβουλίου, για τη θέσπιση του Δημοσιονομικού Κανονισμού που εφαρμόζεται στο γενικό προϋπολογισμό των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (ΕΕ 2002, L 357, σ. 1).