Προσφυγή της 22ας Μαΐου 2015 – Kiselev κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-262/15)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Dmitry Konstantinovich Kiselev (Korolev, Ρωσία) (εκπρόσωποι: T. Otty και B. Kennelly, Barristers, και J. Linneker, Solicitor)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

να ακυρώσει την απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2015/432 του Συμβουλίου, της 13ης Μαρτίου 2015, για την τροποποίηση της απόφασης 2014/145/ΚΕΠΠΑ σχετικά με περιοριστικά μέτρα όσον αφορά δράσεις που υπονομεύουν ή απειλούν την εδαφική ακεραιότητα, την κυριαρχία και την ανεξαρτησία της Ουκρανίας και τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2015/427 του Συμβουλίου, της 13ης Μαρτίου 2015, για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) 269/2014 σχετικά με περιοριστικά μέτρα όσον αφορά δράσεις που υπονομεύουν ή απειλούν την εδαφική ακεραιότητα, την κυριαρχία και την ανεξαρτησία της Ουκρανίας, καθόσον αφορούν τον προσφεύγοντα·

να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα του προσφεύγοντος.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής του, ο προσφεύγων προβάλλει έξι λόγους.

Με τον πρώτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως επειδή κρίθηκε ότι συντρέχει το κριτήριο καταχωρίσεως του ονόματος του προσφεύγοντος στο άρθρο 1, παράγραφος 1, της αποφάσεως (όπως έχει τροποποιηθεί) και στο άρθρο 2, παράγραφος 1, του κανονισμού (όπως έχει τροποποιηθεί).

Ο προσφεύγων υποστηρίζει ότι, προκειμένου να τηρείται το άρθρο 11 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και το άρθρο 10 της Ευρωπαϊκής Συμβάσεως των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, κατά την ερμηνεία των κριτηρίων καταχωρίσεως που ορίζουν η απόφαση και ο κανονισμός πρέπει να λαμβάνεται υπόψη η ελευθερία εκφράσεως. Κατά τον προσφεύγοντα, για να συντρέχει το κριτήριο ότι ένα πρόσωπο «στηρίζ[ει] ενεργά» την πολιτική της Ρωσικής Κυβερνήσεως όσον αφορά την Ουκρανία, θα πρέπει το συγκεκριμένο πρόσωπο να επηρεάζει κατά ορισμένο βαθμό την κρίσιμη πολιτική και όχι απλώς να εκφράζει τη γνώμη του σε δημοσιογραφικό πλαίσιο. Ο προσφεύγων υποστηρίζει ότι είναι απλώς δημοσιογράφος και διευθυντής επιχειρήσεως μέσων ενημερώσεως και, άρα, δεν ασκεί την απαιτούμενη επιρροή ή συγκεκριμένη επίδραση στην κατάσταση στην Ουκρανία, ούτε φέρει ευθύνη για την κατάσταση αυτή. Μάλιστα, ο προσφεύγων διατείνεται ότι ποτέ δεν εκφράστηκε «υπέρ της ανάπτυξης ρωσικών δυνάμεων στην Ουκρανία», όπως υποστηρίζει το Συμβούλιο.

Με τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται προσβολή της ελευθερίας εκφράσεως.

Κατά τον προσφεύγοντα, τα περιοριστικά μέτρα αποτελούν κύρωση εις βάρος του για τις πολιτικές απόψεις που έχει εκφράσει ως δημοσιογράφος και σχολιαστής. Επίσης, περιορίζουν τη δυνατότητά του να ασκεί το δικαίωμα στην ελευθερία της εκφράσεως, καθώς και τη λειτουργία του πρακτορείου ειδήσεων Rossiya Segodnya, το οποίο διευθύνει. Κατά τον προσφεύγοντα, το γεγονός και μόνο ότι το Συμβούλιο διαφωνεί με το περιεχόμενο ορισμένων από τα ρεπορτάζ του δεν μπορεί να δικαιολογήσει περιορισμούς. Επιπλέον, δεν υπάρχουν αποδεικτικά στοιχεία ότι έχει υποκινήσει πράξεις βίας ή ότι έχει προβεί σε οποιαδήποτε πράξη η οποία να δικαιολογεί περιορισμό των δικαιωμάτων του στην ελευθερία του λόγου.Με τον τρίτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται προσβολή των δικαιωμάτων άμυνας του προσφεύγοντος, καθώς και του δικαιώματός του σε αποτελεσματική δικαστική προστασία. Ο προσφεύγων προβάλλει ότι ουδέποτε του παρασχέθηκαν «σοβαρά και αξιόπιστα αποδεικτικά στοιχεία» ή «συγκεκριμένα αποδεικτικά στοιχεία ή πληροφορίες» προς στήριξη της απόψεως ότι δικαιολογούνται περιοριστικά μέτρα εις βάρος του. Κατά τον προσφεύγοντα μόνο μετά την εκ νέου καταχώριση του ονόματός του στον κατάλογο του παρασχέθηκαν τα «αποδεικτικά στοιχεία» του Συμβουλίου (και μόνο εν μέρει). Με τον τέταρτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι το Συμβούλιο δεν αιτιολόγησε επαρκώς την καταχώριση του προσφεύγοντος στον κατάλογο.Κατά τον προσφεύγοντα, η παρατεθείσα αιτιολογία είναι υπερβολικά αόριστη και δεν προσδιορίζει τους πραγματικούς και συγκεκριμένους λόγους για τα περιοριστικά μέτρα που επιβλήθηκαν εις βάρος του. Με τον πέμπτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται επικουρικώς ότι το Συμβούλιο στηρίχθηκε σε παράνομο μέτρο (καθόσον το κριτήριο καταχωρίσεως καθιστά δυνατή προσβολή του δικαιώματος του προσφεύγοντος στην ελευθερία εκφράσεως).Ο προσφεύγων υποστηρίζει ότι, εάν απορριφθεί ο πρώτος λόγος ακυρώσεως και γίνει δεκτή ερμηνεία του κριτηρίου βάσει της οποίας επιτρέπεται η καταχώριση στον κατάλογο φυσικών προσώπων που δραστηριοποιούνται στον τομέα των μέσων ενημερώσεως απλώς και μόνο λόγω της εκφράσεως πολιτικών απόψεων οι οποίες κατά τη γνώμη του Συμβουλίου είναι αμφισβητήσιμες, το κριτήριο χαρακτηρισμού δεν θα έχει κατάλληλη νομική βάση και/ή δεν θα τηρεί την αρχή της αναλογικότητας όσον αφορά τους σκοπούς της αποφάσεως και του κανονισμού.6.    Με τον έκτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται παράβαση της συμφωνίας εταιρικής σχέσης και συνεργασίας ΕΕ-Ρωσίας. Ο προσφεύγων προβάλλει ότι δεν δικαιολογήθηκαν με κανένα τρόπο οι π

αραβάσεις του άρθρου 52 της συμφωνίας εταιρικής σχέσης και συνεργασίας λόγω του περιορισμού της ελεύθερης κυκλοφορίας των κεφαλαίων του προσφεύγοντος (μεταξύ άλλ

ων), ούτε κινήθηκε διαδικασία ενώπιον του Συμβουλίου Συνεργασίας κατά το άρθρο 90.

____________