WYROK SĄDU DO SPRAW SŁUŻBY PUBLICZNEJ UNII EUROPEJSKIEJ
(pierwsza izba)

z dnia 2 października 2012 r.

Sprawa F‑52/05 RENV

Q

przeciwko

Komisji Europejskiej

Służba publiczna – Przekazanie sprawy do Sądu po uchyleniu rozstrzygnięcia – Obowiązek wspomagania – Mobbing – Tymczasowe odseparowanie od siebie stron konfliktu – Zadośćuczynienie za krzywdę – Sprawozdania z przebiegu kariery zawodowej – Usprawiedliwione nieobecności z powodu choroby – Brak uwzględnienia

Przedmiot: Przekazanie sprawy F‑52/05, wniesionej pierwotnie na mocy art. 236 WE i art. 152 EWEA, do ponownego rozpoznania przez Sąd, w drodze wyroku Sądu Unii Europejskiej z dnia 12 lipca 2011 r. w sprawie T‑80/09 P Komisja przeciwko Q, zwanego dalej „wyrokiem przekazującym sprawę do ponownego rozpoznania”), uchylającego w części wyrok Sądu z dnia 9 grudnia 2008 r. w sprawie F‑52/05 Q przeciwko Komisji (zwany dalej „pierwotnym wyrokiem”), w którym rozstrzygnięto skargę zarejestrowaną w dniu 4 lipca 2005 r., w której Q żądał zasadniczo, po pierwsze, stwierdzenia nieważności dorozumianej decyzji odmownej Komisji w sprawie wniosku o udzielenie wsparcia, po drugie, stwierdzenia nieważności sprawozdań z przebiegu swojej kariery zawodowej sporządzonych odpowiednio za okres od dnia 1 stycznia do dnia 31 października 2003 r. oraz od dnia 1 listopada do dnia 31 grudnia 2003 r. (zwanych dalej „SPK 2003”), a po trzecie, zasądzenia od Komisji odszkodowania na jego rzecz.

Orzeczenie: Stwierdza się nieważność sprawozdań z przebiegu kariery zawodowej. Zasądza się od Komisji na rzecz skarżącego kwotę 10 000 EUR. Komisja pokrywa własne koszty postępowania przed Sądem Unii Europejskiej i dwóch postępowań przed Sądem oraz zostaje obciążona trzema czwartymi kosztów poniesionych przez skarżącego w dwóch postępowaniach przed Sądem. Skarżący pokrywa własne koszty postępowania przed Sądem Unii Europejskiej i jedną czwartą własnych kosztów dwóch postępowań przed Sądem.

Streszczenie

1.      Urzędnicy – Ocena – Sprawozdanie z przebiegu kariery zawodowej – Brak uwzględnienia usprawiedliwionych nieobecności – Stwierdzenie nieważności sprawozdania

(regulamin pracowniczy, art. 43)

2.      Urzędnicy – Mobbing – Obowiązek wspomagania ciążący na administracji – Odmowa tymczasowego odseparowania od siebie stron konfliktu – Prawo urzędnika do otrzymania stosownego zadośćuczynienia za krzywdę

(regulamin pracowniczy, art. 24)

1.      O ile usprawiedliwione nieobecności urzędnika nie mogą działać na jego niekorzyść przy jego ocenie, o tyle ocena jego wydajności może zostać podwyższona, aby uwzględnić warunki, w jakich wykonywał swoje obowiązki pomimo faktu, że – z uwagi na swą nieobecność – dysponował faktycznie krótszym czasem pracy. Stąd też niedopełnienie przez instytucję obowiązku uwzględnienia usprawiedliwionych nieobecności z powodu choroby w celu oceny wydajności urzędnika przy sporządzaniu sprawozdania z przebiegu jego kariery zawodowej stanowi oczywisty błąd w ocenie stanowiący podstawę do stwierdzenia nieważności tego sprawozdania.

(zob. pkt 23–25)

Odesłanie:

Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T‑102/08 P Sundholm przeciwko Komisji, 6 października 2009 r., pkt 29

2.      Odmowa tymczasowego odseparowania od siebie stron konfliktu przez administrację przy rozpatrywaniu wniosku o udzielenie wsparcia, którego podstawę stanowi zarzut mobbingu, może mieć dla domniemanej ofiary bardziej szkodliwe skutki niż zwłoka we wszczęciu dochodzenia administracyjnego, i powinna skutkować przyznaniem stosownego zadośćuczynienia za doznaną w ten sposób krzywdę.

(zob. pkt 31)