Language of document : ECLI:EU:T:2010:412





Wyrok Sądu (druga izba) z dnia 29 września 2010 r. – Al‑Faqih i in. przeciwko Radzie

(sprawy od T‑135/06 do T‑138/06)

Wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa – Walka z terroryzmem – Środki ograniczające skierowane przeciwko niektórym osobom i podmiotom związanym z Osamą bin Ladenem, siecią Al-Kaida i talibami − Zamrożenie funduszy – Prawa podstawowe – Prawo do poszanowania własności, prawo do bycia wysłuchanym i prawo do skutecznej kontroli sądowej

1.                     Postępowanie – Decyzja zastępująca w toku postępowania zaskarżoną decyzję – Nowa okoliczność – Rozszerzenie wstępnie przedstawionych żądań i zarzutów – Granice – Żądania ukierunkowane na ewentualne przyszłe decyzje – Niedopuszczalność (regulamin postępowania przed Sądem, art. 48 § 2) (por. pkt 26)

2.                     Wspólnoty Europejskie – Kontrola sądowa zgodności z prawem aktów instytucji – Rozporządzenie wprowadzające środki ograniczające skierowane przeciwko niektórym osobom i podmiotom związanym z Osamą bin Ladenem, siecią Al-Kaida i talibami – Prawo do obrony – Prawo do bycia wysłuchanym – Zakres – Nieprzekazanie dowodów obciążających i niewysłuchanie tych osób i podmiotów – Naruszenie (rozporządzenie Rady nr 881/2002, art. 2, załącznik I) (por. pkt 34)

3.                     Wspólnoty Europejskie – Kontrola sądowa zgodności z prawem aktów instytucji – Rozporządzenie wprowadzające środki ograniczające skierowane przeciwko niektórym osobom i podmiotom związanym z Osamą bin Ladenem, siecią Al-Kaida i talibami – Prawo do skutecznej ochrony sądowej – Nieprzekazanie dowodów obciążających i niewysłuchanie tych osób i podmiotów – Naruszenie (rozporządzenie Rady nr 881/2002, art. 2, załącznik I) (por. pkt 35-39)

4.                     Wspólnoty Europejskie – Kontrola sądowa zgodności z prawem aktów instytucji – Rozporządzenie wprowadzające środki ograniczające skierowane przeciwko niektórym osobom i podmiotom związanym z Osamą bin Ladenem, siecią Al-Kaida i talibami – Ogólne i trwałe zamrożenie funduszy i innych aktywów finansowych lub zasobów gospodarczych tych osób i podmiotów bez ich wysłuchania – Naruszenie prawa własności (rozporządzenie Rady nr 881/2002, art. 2, załącznik I) (por. pkt 40-42)

Przedmiot

Stwierdzenie nieważności art. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 881/2002 z dnia 27 maja 2002 r. wprowadzającego niektóre szczególne środki ograniczające skierowane przeciwko niektórym osobom i podmiotom związanym z Osamą bin Ladenem, siecią Al-Kaida i Talibami i uchylającego rozporządzenie Rady (WE) nr 467/2001 zakazujące wywozu niektórych towarów i usług do Afganistanu, wzmacniające zakaz lotów oraz rozszerzające zamrożenie funduszy i innych środków finansowych w odniesieniu do Talibów w Afganistanie (Dz.U. L 139, s. 9), w brzmieniu zmienionym po raz sześćdziesiąty trzeci rozporządzeniem Komisji (WE) nr 246/2006 z dnia 10 lutego 2006 r. (Dz.U. L 40, s. 13), którym wprowadzono nazwiska skarżących do załącznika I do rozporządzenia nr 881/2002.

Sentencja

1)

Sprawy T‑135/06 – T‑138/06 zostają połączone w celu wydania wyroku.

2)

Artykuł 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 881/2002 z dnia 27 maja 2002 r. wprowadzającego niektóre szczególne środki ograniczające skierowane przeciwko niektórym osobom i podmiotom związanym z Osamą bin Ladenem, siecią Al-Kaida i Talibami i uchylającego rozporządzenie Rady (WE) nr 467/2001 zakazujące wywozu niektórych towarów i usług do Afganistanu, wzmacniające zakaz lotów i rozszerzające zamrożenie funduszy i innych środków finansowych w odniesieniu do Talibów w Afganistanie w brzmieniu zmienionym po raz sześćdziesiąty trzeci rozporządzeniem Komisji (WE) nr 246/2006 z dnia 10 lutego 2006 r. jest nieważny w zakresie w jakim dotyczy skarżących Al-Bashira Mohammeda Al-Faqiha, Tahera Nasufa, Ghunii Abdrabbaha oraz Sanabel Relief Agency Ltd.

3)

Rada Unii Europejskiej zostaje obciążona, poza własnymi kosztami, również kosztami poniesionymi przez skarżących, a także dokona zwrotu kwot wypłaconych z kasy Sądu tytułem pomocy w zakresie kosztów postępowania.

4)

Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej oraz Komisja Europejska ponoszą własne koszty.