Προσφυγή της 30ής Αυγούστου 2013 – H. Lundbeck και Lundbeck κατά Επιτροπής
(Υπόθεση T-472/13)
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσες: H. Lundbeck A/S (Valby, Δανία) και Lundbeck Ltd (Milton Keynes, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωποι: R. Subiotto, QC, και T. Kuhn, δικηγόρος)
Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Αιτήματα των προσφευγουσών
Οι προσφεύγουσες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:
να ακυρώσει την απόφαση C(2013) 3808 τελικό της Επιτροπής της 19ης Ιουνίου 2013 επί της υποθέσεως COMP/39226 – Lundbeck, η οποία επιδόθηκε στις προσφεύγουσες στις 21 Ιουνίου 2013·
επικουρικώς, να ακυρώσει τα πρόστιμα που επιβλήθηκαν στις προσφεύγουσες με την ως άνω απόφαση·
επικουρικότερον, να μειώσει ουσιωδώς τα πρόστιμα που επιβλήθηκαν στις προσφεύγουσες με την ως άνω απόφαση·
σε κάθε περίπτωση, να καταδικάσει την Eπιτροπή στα σχετικά με την υπόθεση αυτή δικαστικά έξοδα των προσφευγουσών και
να λάβει όποια άλλα μέτρα κρίνει πρόσφορο.
Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα
Προς στήριξη της προσφυγής οι προσφεύγουσες προβάλλουν δέκα λόγους.
Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται ότι η καθής εσφαλμένα έκρινε ότι η Lundbeck και οι λοιπές επιχειρήσεις που ήταν συμβαλλόμενα μέρη στις συμφωνίες ήταν πραγματικοί ή εν δυνάμει ανταγωνιστές βάσει του άρθρου 101, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ.
Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται ότι η καθής εσφαλμένα εκτίμησε την κρισιμότητα όσον αφορά την εφαρμογή του άρθρου 101, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ των μεταβιβάσεων ποσών στο πλαίσιο των συμφωνιών διακανονισμού για διπλώματα ευρεσιτεχνίας.
Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται ότι το συμπέρασμα της καθής ότι οι συμφωνίες διακανονισμού για διπλώματα ευρεσιτεχνίας είχαν ως αντικείμενο τον περιορισμό του ανταγωνισμού κατά το άρθρο 101, παράγραφος 1, στηρίζεται σε εσφαλμένη εφαρμογή των καθιερωμένων αρχών σχετικά με τους εξ αντικειμένου περιορισμούς.Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται ότι η απόφαση της καθής πάσχει πλάνη και έλλειψη αιτιολογίας επειδή δεν δέχθηκε ότι το «κριτήριο του εύρους του διπλώματος ευρεσιτεχνίας» αποτελεί το κρίσιμο μέτρο για την εκτίμηση των συμφωνιών διακανονισμού για διπλώματα ευρεσιτεχνίας υπό το πρίσμα του άρθρου 101, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ.Με τον πέμπτο λόγο προβάλλεται ότι με την απόφαση της καθής γίνεται εσφαλμένος χαρακτηρισμός των πράξεων της Lundbeck και δεν εξηγείται κατά ποιο τρόπο οι μονομερείς αυτές πράξεις είναι κρίσιμες για τη διαπίστωση παραβάσεως του άρθρου 101, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ.Με τον έκτο λόγο προβάλλεται ότι η καθής δεν έλαβε υπόψη όλες τις περιστάσεις σχετικά με τις συμφωνίες και εσφαλμένα έκρινε ότι το αντικείμενό τους ήταν ευρύτερο της εκτάσεως των δικαιωμάτων σε δίπλωμα ευρεσιτεχνίας της Lundbeck.Με τον έβδομο λόγο προβάλλεται ότι η καθής δεν προέβη σε δέουσα εξέταση βάσει του άρθρου 101, παράγραφος 3, ΣΛΕΕ των οφελών από απόψεως αποτελεσματικότητας που προκύπτουν από τις συμφωνίες.Με τον όγδοο λόγο προβάλλεται ότι η απόφαση της καθής προσβάλλει τα δικαιώματα άμυνας της Lundbeck, επειδή η καθής μετάβαλε τα στοιχεία που συνιστούν την προβαλλόμενη παράβαση μεταξύ της εκδόσεως της ανακοινώσεως αιτιάσεων και της εκδόσεως της αποφάσεως, χωρίς να δώσει τη δυνατότητα στη Lundbeck να δι
ατυπώσει τις απόψεις της.Με τον ένατο λόγο προβάλλεται, επικουρικώς, ότι η καθής εσφαλμένα επέβαλε πρόστιμο στη Lundbeck παρά τον καινοφανή χαρακτήρα των πραγματικών και νομικών ζητημάτων που τίθενται στην υπόθεση αυτή, παραβιάζοντας, ως εκ τούτου, την αρχή της ασφάλειας δικαίου.Με τον δέκατο λόγο προβάλλεται, επικο
υρικότερον, ότι η καθής επιμέτρησε κατά εσφαλμένο τρόπο τα πρόστιμα που επιβλήθηκαν στη Lundbeck.