Προσφυγή της S. In 't Veld κατά του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης που ασκήθηκε στις 31 Δεκεμβρίου 2009
(υπόθεση T-529/09)
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Sophie in 't Veld (Bρυξέλλες, Bέλγιο) (εκπρόσωποι: O. Brouwer και J. Blockx, δικηγόροι)
Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Αιτήματα της προσφεύγουσας
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
να ακυρώσει την απόφαση του Συμβουλίου με την οποία της αρνήθηκε την πλήρη πρόσβαση στο έγγραφο 11897/09·
να καταδικάσει το Συμβούλιο στα δικαστικά έξοδα, περιλαμβανομένων των δικαστικών εξόδων όλων των παρεμβαινόντων.
Λόγοι και κύρια επιχειρήματα
Η προσφεύγουσα ζητεί με την παρούσα προσφυγή την ακύρωση της από 8 Σεπτεμβρίου 2009 αποφάσεως του Συμβουλίου περί απορρίψεως της αιτήσεώς της, βάσει του κανονισμού1049/2001
1, να της επιτραπεί η πλήρης πρόσβαση στο έγγραφο 11897/09, το οποίο είναι γνωμοδότηση της νομικής υπηρεσίας του Συμβουλίου σχετικά με τη νομική βάση της "Συστάσεως της Επιτροπής στο Συμβούλιο με σκοπό την έναρξη των διαπραγματεύσεων μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής ενόψει διεθνούς συμφωνίας με σκοπό να τεθούν στη διάθεση του Υπουργείου Οικονομικών των Ηνωμένων Πολιτειών στοιχεία μηνυμάτων χρηματοοικονομικής φύσεως στο πλαίσιο προλήψεως της τρομοκρατίας και της χρηματοδοτήσεως της τρομοκρατίας καθώς και της καταπολεμήσεως των φαινομένων αυτών". Το Συμβούλιο παρέσχε στην προσφεύγουσα κείμενο του εγγράφου 11897/09 απαλλαγμένο από εμπιστευτικά στοιχεία, αποκλείοντας τα αποσπάσματα εκείνα βάσει των οποίων, κατά την προσφεύγουσα, θα είχε τη δυνατότητα να πληροφορηθεί την επί της ουσίας ανάλυση της νομικής υπηρεσίας.
Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η προσβαλλομένη απόφαση πρέπει να ακυρωθεί διότι παραβιάζει τους κανόνες προσβάσεως στα έγγραφα, οι οποίοι περιλαμβάνονται στον κανονισμό 1049/2001.
Πρώτον, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η προσβαλλομένη απόφαση κακώς βασίζεται στο άρθρο 4, παράγραφος 1, στοιχείο α΄, τρίτη περίπτωση, του κανονισμού 1049/2001 (προστασία των διεθνών σχέσεων) εφόσον το Συμβούλιο δεν αποδεικνύει τίνι τρόπω η πλήρης γνωστοποίηση του εγγράφου 11897/09 υπονομεύει την προστασία του δημοσίου συμφέροντος όσον αφορά την προστασία των διεθνών σχέσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Δεύτερον, η προσφεύγουσα διατείνεται ότι η προσβαλλομένη απόφαση βασίζεται επίσης σε εσφαλμένη ερμηνεία του άρθρου 4, παράγραφος 2, του κανονισμού 1049/2001 (προστασία των νομικών γνωμοδοτήσεων) κατά το μέτρο που η εξαίρεση αυτή δεν εφαρμόζεται στο έγγραφο 11897/09 εφόσον η πλήρης γνωστοποίησή του δεν θίγει την προστασία των ένδικων διαδικασιών ή των νομικών γνωμοδοτήσεων και εφόσον υπερισχύει το δημόσιο συμφέρον να καταστεί πλήρως διαθέσιμο στο κοινό το κείμενο 11897/09.
Επικουρικώς, αν το Γενικό Δικαστήριο πρέπει να θεωρήσει ότι οι προαναφερθείσες εξαιρέσεις έχουν εφαρμογή στο έγγραφο 11897/09, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι το Συμβούλιο κακώς εφάρμοσε το άρθρο 4, παράγραφος 6, του κανονισμού1049/2001 καθόσον αφαίρεσε από το έγγραφο 11897/09 περισσότερα πληροφοριακά στοιχεία από όσα ήσαν αυστηρώς απαραίτητο να αφαιρεθούν.
Τέλος, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι το Συμβούλιο δεν τήρησε την υποχρέωσή του αιτιολογίας όσον αφορά την προσβαλλομένη απόφαση.
____________1 - - Κανονισμός (ΕΚ) 1049/2001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 30ής Μαΐου 2001, για την πρόσβαση του κοινού στα έγγραφα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου και της Επιτροπής (ΕΕ L 145, σ. 43).