WYROK SĄDU DO SPRAW SŁUŻBY PUBLICZNEJ
(druga izba)
z dnia 29 września 2009 r.
Sprawa F‑102/07
Petrus Kerstens
przeciwko
Komisji Wspólnot Europejskich
Służba publiczna – Urzędnicy – Awans – Postępowanie w sprawie awansu za lata 2004, 2005 i 2006 – Przyznanie punktów pierwszeństwa – Przyznawanie punktów pierwszeństwa przez dyrektorów generalnych – Punkty pierwszeństwa w uznaniu za pracę w interesie instytucji – Zasada niedyskryminacji – Obowiązek uzasadnienia
Przedmiot: Skarga wniesiona na podstawie art. 236 WE i 152 EWEA, w której P. Kerstens żąda stwierdzenia nieważności: decyzji organu powołującego z dnia 23 listopada 2005 r. w sprawie przyznania mu 3 punktów pierwszeństwa udostępnionych każdej dyrekcji generalnej (PPDG), w niniejszym przypadku biuru administracji i rozliczania uprawnień indywidualnych, w ramach postępowania w sprawie awansu za 2004 r. (Informacje administracyjne nr 85‑2005 z dnia 23 listopada 2005 r.); decyzji organu powołującego z dnia 23 listopada 2005 r. w sprawie przyznania mu 0 PPDG w ramach postępowania w sprawie awansu za 2005 r. (Informacje administracyjne nr 85‑2005); decyzji organu powołującego z dnia 17 listopada 2006 r. w sprawie przyznania mu 0 PPDG w ramach postępowania w sprawie awansu za 2006 r. (Informacje administracyjne nr 55‑2006 z dnia 17 listopada 2006 r.); decyzji organu powołującego z dnia 17 listopada 2006 r. w sprawie przyznania mu 0 punktów pierwszeństwa w uznaniu za pracę w interesie instytucji w ramach postępowania w sprawie awansu za 2006 r. (Informacje administracyjne nr 55‑2006); decyzji organu powołującego z dnia 15 czerwca 2007 r. w sprawie oddalenia zażaleń z dni 16 i 22 lutego 2007 r.
Orzeczenie: Skarga zostaje oddalona. Każda ze stron pokrywa własne koszty.
Streszczenie
1. Urzędnicy – Awans – Porównanie osiągnięć – Szczegółowe zasady – System wprowadzony przez Komisję – Rozdzielanie punktów pierwszeństwa w ramach dyrekcji generalnych
(regulamin pracowniczy, art. 45)
2. Urzędnicy – Awans – Porównanie osiągnięć – Szczegółowe zasady – System wprowadzony przez Komisję – Rozdzielanie punktów pierwszeństwa – Kryteria
(regulamin pracowniczy, art. 45)
1. Uchwalone przez Komisję ogólne przepisy wykonawcze do art. 45 regulaminu pracowniczego mają na celu, jak wynika z art. 5 ust. 1 tych przepisów, wyróżnienie tych spośród urzędników, co do których uznano, że posiadają największe osiągnięcia, a w szczególności tych, którzy mieli udział w osiąganiu wyników wychodzących poza ich indywidualnie oznaczone cele lub którzy powzięli szczególne wysiłki i osiągnęli znaczące wyniki przy wykonywaniu swych zadań, o czym zaświadcza sprawozdanie z przebiegu ich kariery zawodowej. „Duże” punkty pierwszeństwa udostępnione każdej dyrekcji generalnej, czyli punkty pierwszeństwa od 6 do 10, są zgodnie z art. 5 ust. 2 ogólnych przepisów wykonawczych zastrzeżone dla urzędników, którzy osiągnęli najlepsze wyniki, którzy wykazali się wyjątkowymi osiągnięciami, podczas gdy „małe” punkty pierwszeństwa, czyli punkty pierwszeństwa od 0 do 4, są zgodnie z tym samym przepisem dzielone pomiędzy innych urzędników, co do których uznano, że posiadają osiągnięcia w świetle kryteriów ogólnych przepisów wykonawczych.
Przyznanie punktów pierwszeństwa powinno zatem opierać się na względach związanych ze szczególnymi osiągnięciami rozpatrywanych urzędników, a „duże” punkty pierwszeństwa winny być zastrzeżone dla urzędników, którzy wykazali się wyjątkowymi osiągnięciami.
Z tego wynika, że w ramach przyznawania „dużych” punktów pierwszeństwa na dyrektorze generalnym nie może ciążyć obowiązek wyczerpania całej udostępnionej mu w tym celu puli punktów.
Artykuł 5 ust. 3 ogólnych przepisów wykonawczych, stanowiący co do zasady, że każda dyrekcja generalna wyczerpuje pule punktów pierwszeństwa, którymi dysponuje, uściśla jednak w przypisie, że przepis ten nie może podważać zasady oceny osiągnięć rozpatrywanych w czasie, zwłaszcza w ograniczonych liczbowo jednostkach, w których uzasadnione może być niewykorzystanie wszystkich punktów pierwszeństwa.
(zob. pkt 65–68)
Odesłanie:
Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T‑311/04 Buendía Sierra przeciwko Komisji, 19 października 2006 r., Zb.Orz. s. II‑4137, pkt 290; sprawa T‑261/04 Crespinet przeciwko Komisji, 3 maja 2007 r., Zb.Orz.SP s. I‑A‑2‑0000, II‑A‑2‑0000, pkt 57; sprawa T‑385/04 Valero Jordana przeciwko Komisji, 1 kwietnia 2009 r., Zb.Orz.SP s. I‑A‑2‑0000, II‑A‑2‑0000, pkt 130
2. Nawet jeśli staż pracy w grupie zaszeregowania może pomocniczo odgrywać pewną rolę w przyznaniu urzędnikom posiadającym równoważne osiągnięcia punktów pierwszeństwa, udostępnionych każdej dyrekcji generalnej, w przypadku niewystarczającej liczby punktów, to kryterium osiągnięć pozostaje przeważające. Przypisanie, w ramach decyzji o przyznaniu punktów pierwszeństwa, stażowi pracy charakteru rozstrzygającego byłoby sprzeczne z art. 45 regulaminu pracowniczego i z art. 5 ogólnych przepisów wykonawczych do wspomnianego art. 45, uchwalonych przez Komisję, a poza tym art. 5 nie odnosi się w żaden sposób do stażu pracy w grupie zaszeregowania jako kryterium przyznawania punktów pierwszeństwa.
(zob. pkt 140)
Odesłanie:
Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T‑502/04 Lopparelli przeciwko Komisji, 4 lipca 2007 r., Zb.Orz.SP s. I‑A‑2‑0000, II‑A‑2‑0000, pkt 89; ww. sprawa Valero Jordana przeciwko Komisji, pkt 145