Skarga wniesiona w dniu 4 czerwca 2008 r. - Putters International przeciwko Komisji
(Sprawa T-211/08)
Język postępowania: niderlandzki
Strony
Strona skarżąca: Putters International NV (Cargovil, Belgia) (przedstawiciel: K. Platteau, adwokat)
Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich
Żądania strony skarżącej
stwierdzenie nieważności art. 1 decyzji w zakresie, w jakim wspomniany przepis stanowi, że skarżąca naruszyła art. 81 ust. 1WE, ustalając wspólnie z innymi przedsiębiorstwami w sposób bezpośredni i pośredni ceny usług w zakresie przeprowadzek międzynarodowych w Belgii, dzieląc z nimi część tego rynku i manipulując postępowaniem przetargowym;
stwierdzenie nieważności art. 2 decyzji w zakresie, w jakim nakłada na skarżącą grzywnę w wysokości 395 000 EUR;
ustalenie znacznie niższej kwoty grzywny niż kwota określona przez Komisję, o ile Sąd uzna, wykonując przysługujące mu na podstawie art. 229 WE i art. 31 rozporządzenia nr 1/2003 nieograniczone prawo orzekania, że należy nałożyć grzywnę na skarżącą;
obciążenie Komisji kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Skarżąca wnosi o stwierdzenie nieważności decyzji Komisji C(2008) 926 wersja ostateczna z dnia 11 marca 2008 r. w sprawie postępowania na podstawie art. 81 WE (Sprawa COMP/38.543 - Usługi w zakresie przeprowadzek międzynarodowych).
Po pierwsze, skarżąca twierdzi, że Komisja popełniła oczywisty błąd w ocenie, uznając, iż skarżąca uczestniczyła w złożonym i trwałym kartelu mającym na celu ustalanie w sposób bezpośredni i pośredni cen usług w zakresie przeprowadzek międzynarodowych w Belgii, podział części tego rynku i manipulowanie postępowaniem przetargowym, podczas gdy skarżąca brała jedynie udział w praktykach dotyczących prowizji i fikcyjnych kosztorysów, i to bardzo rzadko.
Po drugie, skarżąca podnosi naruszenie zasad proporcjonalności i równego traktowania, ponieważ Komisja obliczyła podstawową kwotę grzywny, uwzględniając łączny obrót osiągnięty z tytułu usług w zakresie przeprowadzek międzynarodowych, w oderwaniu od liczby i charakteru naruszeń popełnionych przez skarżącą oraz ich wpływu na rynek właściwy.
Po trzecie, skarżąca wskazuje na naruszenie zasad proporcjonalności i równego traktowania, ponieważ Komisja, obliczając kwotę grzywny w oderwaniu od roli uczestników kartelu i charakteru praktyk, w których oni uczestniczyli, nie dokonała rozróżnienia między uczestnikami, ale zastosowała w stosunku do wszystkich uczestników identyczny współczynnik procentowy ze względu na wagę naruszenia oraz dodatkową kwotę o charakterze odstraszającym.
Po czwarte, skarżąca podnosi naruszenie zasad proporcjonalności i równego traktowania, ponieważ Komisja nałożyła na skarżącą jako uczestnika odgrywającego ograniczoną rolę grzywnę w maksymalnie dopuszczalnej wysokości.
Wreszcie, po piąte, skarżąca podnosi naruszenie przez Komisję zasad ochrony uzasadnionych oczekiwań i równego traktowania i wskazuje na popełniony przez nią błąd w ocenie, jako że Komisja nie uwzględniła w stosunku do skarżącej żadnej okoliczności łagodzącej.
____________