Skarga wniesiona w dniu 15 lutego 2022 r. – Komisja Europejska/Rumunia
(Sprawa C-109/22)
Język postępowania: rumuński
Strony
Strona skarżąca: Komisja Europejska (przedstawiciele: L. Nicolae, E. Sanfrutos Cano, pełnomocnicy)
Strona pozwana: Rumunia
Żądania strony skarżącej
Komisja wnosi do Sądu o:
stwierdzenie, że nie podejmując wszystkich środków niezbędnych w celu zastosowania się do wyroku Trybunału w sprawie C-301/17, Komisja/Rumunia1 , Rumunia uchybiła zobowiązaniom, które na niej ciążą na mocy 260 ust. 1 TFUE;
nałożenie na Rumunię, zgodnie z art. 260 ust. 2 TFUE okresowej kary pieniężnej w kwocie 29 781,30 EUR za naruszenie obowiązku przyjęcia środków niezbędnych w celu zastosowania się do wyroku w sprawie C-301/17, Komisja/Rumunia, za każdy dzień opóźnienia począwszy od dnia ogłoszenia wyroku w niniejszej sprawie do dnia przyjęcia wszystkich środków niezbędnych w celu zastosowania się do wyroku w sprawie C-301/17, Komisja/Rumunia;
nałożenie na Rumunię, zgodnie z art. 260 ust. 2 TFUE ryczałtu w wysokości 3311,50 EUR dziennie, pomnożonego przez liczbę dni upływających między dniem następującym po dniu ogłoszenia wyroku w sprawie C-301/17, Komisja/Rumunia, a dniem, w którym Rumunia przyjmie wszystkie środki niezbędne do zastosowania się do tego wyroku lub – gdyby Rumunia nie miała przyjąć tych środków – dniem ogłoszenia wyroku Trybunału w niniejszej sprawie, z zastrzeżeniem przekroczenia minimalnej kwoty ryczałtu w wysokości 1 643 000 EUR;
obciążenie Rumuni kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Skarga wniesiona przez Komisję Europejską przeciwko Rumunii dotyczy naruszenia przez to państwo członkowskie obowiązku przyjęcia wszystkich niezbędnych środków w celu zastosowania się do wyroku Trybunału w sprawie C-301/17, gdyż 44 składowiska odpadów z 68 składowisk odpadów, których dotyczy ten wyrok nie zostały jeszcze zamknięte zgodnie z dyrektywą Rady 1999/31/WE z dnia 26 kwietnia 1999 r. w sprawie składowania odpadów1 .
Komisja twierdzi, że w celu uzasadnienia niezastosowania się do wyroku Trybunału Rumunia nie może powołać się na sytuacje czysto wewnętrzne, takie jak konieczność przeprowadzenia badań wykonalności, przeprowadzenie wywłaszczenia, postępowań administracyjnych lub niepodjęcie koniecznych działań ze strony podmiotów gospodarczych, zarządzających odnośnymi składowiskami odpadów.
W rezultacie Komisja proponuje z uwagi na niezastosowanie się do wyroku Trybunału nałożenie na Rumunię okresowej kary pieniężnej w kwocie 29 781,30 EUR za każdy dzień opóźnienia począwszy od dnia ogłoszenia wyroku w niniejszej sprawie do dnia przyjęcia wszystkich środków niezbędnych do zastosowania się do wyroku w sprawie C-301/17. Dla zapewnienia, że postępy poczynione przez Rumunię będą mogły być monitorowane, sprawdzane i uwzględniane Komisja proponuje, aby kara pieniężna za każdy dzień zwłoki była obliczana za każdy 6-miesięczny okres zwłoki w przyjęciu środków niezbędnych do zastosowania się do wyroku Trybunału w sprawie C-301/17, z zastosowaniem degresywnej formuły, zgodnie z którą całkowita kwota za dany okres zostaje pomniejszona o odsetek, odpowiadający proporcjonalnie liczbie wysypisk odpadów, które zostały dostosowane do przepisów dyrektywy 1999/31.
Komisja wnosi ponadto o nałożenie na Rumunię ryczałtu w wysokości 3311,50 EUR dziennie, pomnożonego przez liczbę dni upływających między dniem następującym po dniu ogłoszenia wyroku w sprawie C-301/17 a dniem, w którym Rumunia przyjmie wszystkie środki niezbędne do zastosowania się do tego wyroku lub – gdyby Rumunia nie miała przyjąć tych środków – dniem ogłoszenia wyroku Trybunału w niniejszej sprawie, z zastrzeżeniem przekroczenia minimalnej kwoty ryczałtu w wysokości 1 643 000 EUR.
Wysokość tej kary została określona z uwzględnieniem wagi naruszenia, czasu jego trwania, a także konieczności zapewnienia skutku odstraszającego kar, na podstawie zdolności płatniczej tego państwa członkowskiego poprzez zastosowanie współczynnika „n”.
____________
1 Wyrok z dnia 18 października 2018 r., Komisja/Rumunia (C-301/17, EU:C:2018:846).
1 Dz.U.1999, L 182, s. 1.