Language of document :

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Sofijski rajonen syd (Bułgaria) w dniu 29 stycznia 2024 r. – R.K./K.Ch., D.K., E.K.

(Sprawa C-67/24, Amozov1 )

Język postępowania: bułgarski

Sąd odsyłający

Sofijski rajonen syd

Strony w postępowaniu głównym

Powód: R.K.

Pozwani: K.Ch., D.K., E.K.

Pytania prejudycjalne

1.    Czy motyw 15 rozporządzenia Rady (WE) nr 4/20091 z dnia 18 grudnia 2008 r. w sprawie jurysdykcji, prawa właściwego, uznawania i wykonywania orzeczeń oraz współpracy w zakresie zobowiązań alimentacyjnych należy interpretować w ten sposób, że

dopuszcza on orzecznictwo krajowe, zgodnie z którym jurysdykcja krajowa sądów orzekających w przedmiocie zobowiązań alimentacyjnych na rzecz osób mających zwykłe miejsce pobytu w państwie trzecim (w niniejszej sprawie w Kanadzie) jest określana w trybie przewidzianym w prawie krajowym, a nie w trybie przewidzianym w tym rozporządzeniu?

2.    Czy art. 3 i 8 rozporządzenia nr 4/2009 należy interpretować w ten sposób, że

dopuszczają one orzecznictwo krajowe, zgodnie z którym pojęcie „sprawy dotyczącej zobowiązań alimentacyjnych” nie obejmuje roszczenia o obniżenie wysokości świadczeń alimentacyjnych, ponieważ przyjęto, że art. 3–6 tego rozporządzenia mają zastosowanie wyłącznie do roszczeń o zasądzenie świadczeń alimentacyjnych?

3.    Czy art. 6 rozporządzenia nr 4/2009 należy interpretować w ten sposób, że pojęcie obywatelstwa, które „mają obie strony”, ma zastosowanie również w wypadku, gdy jedna lub większa liczba stron ma podwójne obywatelstwo, czy też ma zastosowanie jedynie w wypadkach pełnej identyczności obywatelstw?

4.    Czy art. 7 rozporządzenia nr 4/2009 należy interpretować w ten sposób, że

dopuszcza on, by roszczenia dłużnika o obniżenie wysokości świadczeń alimentacyjnych zostały rozpoznane tytułem istnienia „wyjątkowego przypadku”, gdy wierzyciel alimentacyjny ma zwykłe miejsce pobytu w państwie trzecim i nie ma innego związku z Unią, poza jego obywatelstwem?

____________

1 Niniejszej sprawie została nadana fikcyjna nazwa, która nie odpowiada rzeczywistej nazwie żadnej ze stron postępowania.

1 Dz.U. 2009 r., L 7, s. 1.