Beschikking van het Gerecht van 6 september 2012 - Nickel Institute/Commissie
(Zaak T-180/10)
["Toegang tot documenten - Verordening (EG) nr. 1049/2001 - Indeling, verpakking en kenmerken van bepaalde nikkelcarbonaatverbindingen als gevaarlijke stoffen - Richtlijnen 2008/58/EG en 2009/2/EG - Dertigste en eenendertigste aanpassingen aan de vooruitgang van de techniek van richtlijn 67/548/EEG - Gedeeltelijke weigering van toegang - Beroep tot nietigverklaring - Afdoening zonder beslissing"]
Procestaal: Engels
Partijen
Verzoekende partij: Nickel Institute (Toronto, Canada) (vertegenwoordigers: aanvankelijk K. Nordlander, advocaat, en H. Pearson, solicitor, vervolgens K. Nordlander)
Verwerende partij: Europese Commissie (vertegenwoordigers: P. Oliver en P. Costa de Oliveira, gemachtigden)
Interveniënten aan de zijde van verzoekende partij: Republiek Finland (vertegenwoordigers: J. Heliskoski en M. Pere, gemachtigden) en Koninkrijk Zweden (vertegenwoordigers: A. Falk, K. Petkovska, C. Meyer-Seitz en S. Johannesson, gemachtigden)
Voorwerp
Verzoek tot nietigverklaring van de beschikking van de Europese Commissie van 8 februari 2010 [SG.E3/HP/psi - Ares(2010)65824] waarbij zij heeft geweigerd Nickel Institute volledige toegang te verschaffen tot bepaalde interne documenten, inzonderheid tot adviezen van de juridische dienst van de Commissie opgesteld in het kader van twee opeenvolgende procedures die hebben geleid tot de indeling, onder meer, van bepaalde nikkelcarbonaatverbindingen in bijlage I bij richtlijn 67/548/EEG van de Raad van 27 juni 1967 betreffende de aanpassing van de wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen inzake de indeling, de verpakking en het kenmerken van gevaarlijke stoffen (PB 196, blz. 1)
Dictum
Op het beroep behoeft niet meer te worden beslist.
De Europese Commissie wordt verwezen in haar eigen kosten en in de helft van de kosten van Nickel Institute.
Nickel Institute draagt de helft van zijn eigen kosten.
De Republiek Finland en het Koninkrijk Zweden dragen hun eigen kosten.
____________1 - PB C 161 van 19.6.2010.