Skarga wniesiona w dniu 15 kwietnia 2009 r. - Abdulrahim przeciwko Radzie i Komisji
(Sprawa T-127/09)
Język postępowania: angielski
Strony
Strona skarżąca: Abdulbasit Abdulrahim (Londyn, Zjednoczone Królestwo) (przedstawiciele: J. Jones, Barrister i M. Arani, Solicitor)
Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej i Komisja Wspólnot Europejskich
Żądania strony skarżącej
stwierdzenie całkowitej lub częściowej nieważności rozporządzenia (WE) nr 881/2002 zmienionego rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1330/2008 i/lub rozporządzenia Komisji (WE) nr 1330/2008, w zakresie w jakim dotyczą one bezpośrednio i indywidualnie skarżącego;
tytułem żądania ewentualnego, oświadczenie, że rozporządzenie Rady (WE) nr 881/2002 i/lub rozporządzenie Komisji (WE) nr 1330/2008 nie stosują się do skarżącego;
tytułem żądania ewentualnego, zbadanie podstaw ujęcia nazwiska skarżącego w załączniku I do rozporządzenia Rady (WE) nr 881/2002 i ustalenie czy decyzja Komisji dotycząca dołączenia nazwiska skarżącego do załącznika I jest prawidłowa oraz faktycznie i prawnie uzasadniona;
nakazanie pozwanym przedstawienia powodów i dostarczenia w ściśle określonym terminie dowodów dotyczących ujęcia nazwiska skarżącego w załączniku I do rozporządzenia Rady (WE) nr 881/2002;
stwierdzenie, że ujęcie nazwiska skarżącego w załączniku I jest nieprawidłowe oraz faktycznie i prawnie nieuzasadnione oraz nakazanie wykreślenia nazwiska skarżącego z załącznika I do rozporządzenia Rady (WE) nr 881/2002;
podjęcie wszelkich innych działań, jakie mogą okazać się prawidłowe;
obciążenie strony pozwanej Rady i/lub Komisji poniesionymi przez skarżącego kosztami postępowania;
zasądzenie od strony pozwanej Rady i/lub Komisji na rzecz skarżącego odszkodowania z tytułu utraty jego dochodów, utraconych korzyści a także tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę.
Zarzuty i główne argumenty
Skarżący domaga się w niniejszej sprawie stwierdzenia częściowej nieważności rozporządzenia Rady (WE) nr 881/2002 wprowadzającego niektóre szczególne środki ograniczające skierowane przeciwko niektórym osobom i podmiotom związanym z Osamą bin Ladenem, siecią Al-Kaida i talibami, zmienionego rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1330/2008 z dnia 22 grudnia 2008 r.
1, w zakresie w jakim skarżący figuruje w wykazie osób fizycznych i prawnych, grup i podmiotów, do których zgodnie z tymi przepisami stosuje się zamrożenie funduszy i środków gospodarczych. Tytułem żądania ewentualnego, skarżący wnosi do Sądu, na podstawie art. 241 WE, o oświadczenie, że rozporządzenie Rady (WE) nr 881/2002 i rozporządzenie Komisji (WE) nr 1330/2008 nie stosują się do skarżącego. Wnosi on również do Sądu o zasądzenie od pozwanych odszkodowania.
Na poparcie swoich żądań skarżący podnosi, że zaskarżone rozporządzenia naruszają jego prawa podstawowe, jakie gwarantuje europejska Konwencja o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności oraz Karta praw podstawowych Unii Europejskiej.
Po pierwsze, skarżący utrzymuje, iż zaskarżone rozporządzenia naruszają jego prawo do bycia wysłuchanym, jego prawo do skutecznej kontroli sądowej i prawo do rzetelnego procesu sądowego z uwagi na to, że nie został on nigdy poinformowany przez Radę lub Komisję o przyczynach uzasadniających jego ujęcie w załączniku I oraz nie dostarczono mu żadnych dowodów na poparcie decyzji o umieszczeniu go w wykazie. W konsekwencji, skarżący podnosi, iż nie umożliwiono mu wypowiedzenia się w przedmiocie przyczyn i podstaw ujęcia jego nazwiska w załączniku I do zaskarżonego rozporządzenia i w związku z tym nie był on w stanie zakwestionować decyzji o umieszczeniu go w wykazie przed jakimkolwiek organem sądowym.
Po drugie, skarżący utrzymuje, że zaskarżone środki naruszają jego prawo do poszanowania własności i stanowią nieproporcjonalną ingerencję w jego życie osobiste i rodzinne.
____________1 - Dz. U. L 345 z 23.12.2008, s. 60