Προσφυγή της 28ης Ιουνίου 2011 -Κάτω Χώρες κατά Επιτροπής
(Υπόθεση T-343/11)
Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική
Διάδικοι
Προσφεύγον: Βασίλειο των Κάτω Χωρών (εκπρόσωποι: C. Wissels, M. de Ree, B. Koopman και C. Schillemans)
Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Αιτήματα του προσφεύγοντος
Το προσφεύγον ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
να ακυρώσει το άρθρο 1 της κοινοποιηθείσας στις 18 Απριλίου 2011 αποφάσεως 2011/244/ΕΕ της Επιτροπής, της 15ης Απριλίου 2011, για τον αποκλεισμό από τη χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης ορισμένων δαπανών που πραγματοποιήθηκαν από τα κράτη μέλη στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Προσανατολισμού και Εγγυήσεων (ΕΓΤΠΕ), τμήμα Εγγυήσεων, στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Εγγυήσεων (ΕΓΤΕ) και στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ), κατά το μέρος που το άρθρο της 1 έχει σχέση με τις Κάτω Χώρες και στο μέτρο που αφορά τον αποκλεισμό ποσού 22.691.407,79 ευρώ από τη χρηματοδότηση ο οποίος επιβλήθηκε επί των δαπανών που δηλώθηκαν κατά τα έτη 2006-2008 στο πλαίσιο των επιχειρησιακών προγραμμάτων και της αναγνωρίσεως οργανώσεων παραγωγών·
να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.
Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα
Στην απόφαση 2011/244/ΕΕ η Επιτροπή θεώρησε ως γενικά έξοδα παραγωγής υπό την έννοια του παραρτήματος II του κανονισμού 1433/2003
1 όλα τα έξοδα που έχουν σχέση με την εκτύπωση σε συσκευασίες, ανεξαρτήτως της φύσεως και του σκοπού των εκτυπώσεων αυτών, και έτσι δεν έλαβε υπόψη για κοινοτική χρηματοδότηση τα έξοδα αυτά. Η Ολλανδική Κυβέρνηση διατείνεται ότι εκτυπώσεις σε συσκευασίες με σήμα οργανώσεων παραγωγών, οι οποίες εκτυπώσεις έχουν ως σκοπό την προώθηση των πωλήσεων, πρέπει να θεωρηθούν ως γενική προβολή και/ή προβολή σημάτων ποιότητας και ως προβολή σημάτων οργανώσεων παραγωγών. Βάσει του παραρτήματος I του κανονισμού 1433/2003, τα έξοδα για τέτοιες ενέργειες κάλλιστα λαμβάνονται υπόψη για χρηματοδότηση.
Περαιτέρω, στην απόφαση 2011/244/ΕΕ η Επιτροπή απέκλεισε εξ ολοκλήρου από τη χρηματοδότηση τις δαπάνες στο πλαίσιο των επιχειρησιακών προγραμμάτων της οργανώσεως παραγωγών FresQ για τις περιόδους εμπορίας 2004 έως 2007, με βάση την κρίση ότι η εν λόγω οργάνωση παραγωγών δεν πληροί τις προϋποθέσεις αναγνωρίσεως κατά τον κανονισμό 2200/96
2 και τον κανονισμό 1433/2003. Η Επιτροπή στηρίζει την κρίση αυτή στη διαπίστωση ότι ορισμένες θυγατρικές της FresQ διοχετεύουν τα προϊόντα μόνον ενός παραγωγού και ότι, ως συνέπεια της φερόμενης επιρροής του παραγωγού αυτού στη θυγατρική, η FresQ δεν επιτελεί πια την κεντρική διαχειριστική λειτουργία της όσον αφορά τη διοχέτευση της παραγωγής και τον καθορισμό των τιμών. Η Ολλανδική Κυβέρνηση αντιτάσσεται στην κρίση αυτή και στο συνακόλουθο συμπέρασμα ότι οι ολλανδικές αρχές έπρεπε να άρουν την αναγνώριση της οργανώσεως παραγωγών FresQ.
Το προσφεύγον διατυπώνει τέσσερις λόγους ακυρώσεως.
Με τον πρώτο λόγο ακυρώσεως προβάλλει παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 4, του κανονισμού 1258/1999
3 και του άρθρου 31 του κανονισμού 1290/2005
4, σε συνδυασμό με το άρθρο 15 του κανονισμού 2200/96 και το άρθρο 8 σε συνδυασμό με το παράρτημα I, σημεία 8 και 9, του κανονισμού 1433/2003, επειδή δαπάνες για εκτυπώσεις σε συσκευασίες θεωρήθηκαν γενικά έξοδα παραγωγής και, επομένως, αποκλείστηκαν από τη χρηματοδότηση.
Με τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως προβάλλει παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 4, του κανονισμού 1258/1999 και του άρθρου 31 του κανονισμού 1290/2005, σε συνδυασμό με το άρθρο 11 του κανονισμού 2200/96 και τα άρθρα 6 και 7 του κανονισμού 1432/2003, επειδή εξήχθη το συμπέρασμα ότι τα κριτήρια αναγνωρίσεως δεν ελήφθησαν υπόψη από την οργάνωση παραγωγών FresQ.
Με τον επικουρικό τρίτο λόγο ακυρώσεως προβάλλει παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 4, του κανονισμού 1258/1999 και του άρθρου 31 του κανονισμού 1290/2005, σε συνδυασμό με το άρθρο 21 του κανονισμού 1433/2003, επειδή ολόκληρη η ενίσχυση που η FresQ είχε λάβει για τις περιόδους εμπορίας 2004 έως 2007 δεν ελήφθη υπόψη για κοινοτική συγχρηματοδότηση.
Με τον επικουρικότερο τέταρτο λόγο ακυρώσεως προβάλλει παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 4, του κανονισμού 1258/1999 και του άρθρου 31 του κανονισμού 1290/2005, καθώς και παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας, επειδή το ποσό της δημοσιονομικής διορθώσεως είναι δυσανάλογο με τον πραγματικό χρηματοοικονομικό κίνδυνο για το Γεωργικό Ταμείο.
____________1 - Κανονισμός (ΕΚ) 1433/2003 της Επιτροπής, της 11ης Αυγούστου 2003, σχετικά με τις λεπτομέρειες εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) 2200/96 του Συμβουλίου όσον αφορά τα επιχειρησιακά ταμεία, τα επιχειρησιακά προγράμματα και τη χρηματοδοτική ενίσχυση (ΕΕ L 203, σ. 25).2 - Κανονισμός (ΕΚ) 2200/96 του Συμβουλίου, της 28ης Οκτωβρίου 1996, για την κοινή οργάνωση των αγορών στον τομέα των οπωροκηπευτικών (ΕΕ L 297, σ. 1).3 - Κανονισμός (ΕΚ) 1258/1999 του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1999, περί χρηματοδοτήσεως της κοινής γεωργικής πολιτικής (ΕΕ L 160, σ. 103).4 - Κανονισμός (ΕΚ) 1290/2005 του Συμβουλίου, της 21ης Ιουνίου 2005, για τη χρηματοδότηση της κοινής γεωργικής πολιτικής (ΕΕ L 209, σ. 1).