Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 16ης Ιουνίου 2022 – Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Δημοκρατίας της Αυστρίας

(Υπόθεση C-328/20) ¹

[Παράβαση – Συντονισμός των συστημάτων κοινωνικής ασφάλειας – Κανονισμός (ΕΚ) 883/2004 – Άρθρα 4, 7 και 67 – Ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων – Κανονισμός (ΕΕ) 492/2011 – Άρθρο 7 – Ίση μεταχείριση – Οικογενειακές παροχές – Κοινωνικά και φορολογικά πλεονεκτήματα – Αναπροσαρμογή των ποσών σε συνάρτηση με τα επίπεδα των τιμών στο κράτος κατοικίας των τέκνων]

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: B.-R. Killmann και D. Martin)

Παρεμβαίνουσες υπέρ της προσφεύγουσας: Τσεχική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: J. Pavliš, M. Smolek και J. Vláčil, Δημοκρατία της Κροατίας (εκπρόσωπος: G. Vidović Mesarek), Δημοκρατία της Πολωνίας (εκπρόσωπος: B. Majczyna), Ρουμανία (εκπρόσωποι: E. Gane και L. Liţu), Δημοκρατία της Σλοβενίας (εκπρόσωπος: J. Morela), Σλοβακική Δημοκρατία (εκπρόσωπος: B. Ricziová), Εποπτεύουσα Αρχή της ΕΖΕΣ (εκπρόσωποι: E. Gromnicka, C. Howdle, J. S. Watson και C. Zatschler)

Καθής: Δημοκρατία της Αυστρίας (εκπρόσωποι: M. Klamert, C. Pesendorfer, A. Posch και J. Schmoll)

Παρεμβαίνουσες υπέρ της καθής: Βασίλειο της Δανίας (εκπρόσωποι: M. Jespersen, J. Nymann-Lindegren και M. Wolff), Βασίλειο της Νορβηγίας (εκπρόσωποι: S. Hammersvik, J. T. Kaasin, L. Tvedt και P. Wennerås)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

Θεσπίζοντας τον μηχανισμό αναπροσαρμογής ο οποίος προέκυψε από τις τροποποιήσεις του άρθρου 8a του Bundesgesetz betreffend den Familienlastenausgleich durch Beihilfen (ομοσπονδιακού νόμου περί επιδομάτων για την αντιστάθμιση των οικογενειακών βαρών), της 24ης Οκτωβρίου 1967, όπως τροποποιήθηκε από τον Bundesgesetz mit dem das Familienlastenausgleichsgesetz 1967, das Einkommensteuergesetz 1988 und das Entwicklungshelfergesetz geändert werden (ομοσπονδιακό νόμο για την τροποποίηση του ομοσπονδιακού νόμου του 1967 περί επιδομάτων για την αντιστάθμιση των οικογενειακών βαρών, του ομοσπονδιακού νόμου του 1988 περί φορολογίας εισοδήματος φυσικών προσώπων και του νόμου περί των εργαζομένων στον τομέα της αναπτυξιακής βοήθειας), της 4ης Δεκεμβρίου 2018, του άρθρου 33 του Bundesgesetz über die Besteuerung des Einkommens natürlicher Personen (ομοσπονδιακού νόμου περί φορολογίας εισοδήματος φυσικών προσώπων), της 7ης Ιουλίου 1988, όπως τροποποιήθηκε από τον Jahressteuergesetz 2018 (ετήσιο φορολογικό νόμο του 2018), της 14ης Αυγούστου 2018, και από τον ομοσπονδιακό νόμο για την τροποποίηση του ομοσπονδιακού νόμου του 1967 περί επιδομάτων για την αντιστάθμιση των οικογενειακών βαρών, του ομοσπονδιακού νόμου του 1988 περί φορολογίας εισοδήματος φυσικών προσώπων και του νόμου περί των εργαζομένων στον τομέα της αναπτυξιακής βοήθειας, της 4ης Δεκεμβρίου 2018, και ο οποίος έχει εφαρμογή στα οικογενειακά επιδόματα και στη μείωση φόρου λόγω εξαρτώμενων τέκνων για τους εργαζομένους των οποίων τα τέκνα κατοικούν μονίμως σε άλλο κράτος μέλος, η Δημοκρατία της Αυστρίας παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει δυνάμει των άρθρων 4 και 67 του κανονισμού (ΕΚ) 883/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, για το συντονισμό των συστημάτων κοινωνικής ασφάλειας, καθώς και του άρθρου 7, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΕ) 492/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 5ης Απριλίου 2011, που αφορά την ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων στο εσωτερικό της Ένωσης.

Θεσπίζοντας τον μηχανισμό αναπροσαρμογής ο οποίος προέκυψε από τις τροποποιήσεις του άρθρου 8a του Bundesgesetz betreffend den Familienlastenausgleich durch Beihilfen (ομοσπονδιακού νόμου περί επιδομάτων για την αντιστάθμιση των οικογενειακών βαρών), της 24ης Οκτωβρίου 1967, όπως τροποποιήθηκε από τον Bundesgesetz mit dem das Familienlastenausgleichsgesetz 1967, das Einkommensteuergesetz 1988 und das Entwicklungshelfergesetz geändert werden (ομοσπονδιακό νόμο για την τροποποίηση του ομοσπονδιακού νόμου του 1967 περί επιδομάτων για την αντιστάθμιση των οικογενειακών βαρών, του ομοσπονδιακού νόμου του 1988 περί φορολογίας εισοδήματος φυσικών προσώπων και του νόμου περί των εργαζομένων στον τομέα της αναπτυξιακής βοήθειας), της 4ης Δεκεμβρίου 2018, και του άρθρου 33 του Bundesgesetz über die Besteuerung des Einkommens natürlicher Personen (ομοσπονδιακού νόμου περί φορολογίας εισοδήματος φυσικών προσώπων), της 7ης Ιουλίου 1988, όπως τροποποιήθηκε από τον Jahressteuergesetz 2018 (ετήσιο φορολογικό νόμο του 2018), της 14ης Αυγούστου 2018, και από τον ομοσπονδιακό νόμο για την τροποποίηση του ομοσπονδιακού νόμου του 1967 περί επιδομάτων για την αντιστάθμιση των οικογενειακών βαρών, του ομοσπονδιακού νόμου του 1988 περί φορολογίας εισοδήματος φυσικών προσώπων και του νόμου περί των εργαζομένων στον τομέα της αναπτυξιακής βοήθειας, της 4ης Δεκεμβρίου 2018, και ο οποίος έχει εφαρμογή στην «πρόσθετη» μείωση φόρου για τις οικογένειες, στη μείωση φόρου λόγω μοναδικής πηγής εισοδήματος, στη μείωση φόρου για τις μονογονεϊκές οικογένειες και στη μείωση φόρου λόγω καταβαλλόμενης διατροφής για τους διακινούμενους εργαζομένους των οποίων τα τέκνα κατοικούν μονίμως σε άλλο κράτος μέλος, η Δημοκρατία της Αυστρίας παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 7, παράγραφος 2, του κανονισμού 492/2011.

Η Δημοκρατία της Αυστρίας φέρει, πέραν των δικαστικών εξόδων της, και τα έξοδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Η Τσεχική Δημοκρατία, το Βασίλειο της Δανίας, η Δημοκρατία της Κροατίας, η Δημοκρατία της Πολωνίας, η Ρουμανία, η Δημοκρατία της Σλοβενίας και η Σλοβακική Δημοκρατία, καθώς και το Βασίλειο της Νορβηγίας και η Εποπτεύουσα Αρχή της ΕΖΕΣ φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους.

____________

¹ ΕΕ C 297 της 7.9.2020.